Ang Panahon sa Kasamok

UG nianang panahona si Mikael motindog, ang dakung principe nga nagatindog alang sa mga anak sa imong mga tawo; ug aduna unyay usa ka panahon nga masamok, ingon nga wala pa gayud nahatabo sukad nga may usa ka nasud, bisan hangtud nianang mao gihapon nga panahon: ug nianang panahona ang imong mga tawo maluwas, ang tailing hikaplagan nga nahisulat sa basahon.”^{1Dan. 12:1.}ADA 454.1

Kon masira na ang balita sa ikatolo ka manolonda, ang kalooy sa Dios dili na igatanyag tungud sa mga makasasala nga puniopoyo sa yuta. Ang mga tawo sa Ginoo nakatapus na sa ilang bulohaton. Nadawat na nila ang “ulahi nga ulan,” ang panahon sa kahamugaya gikan sa atubangan sa Ginoo,”^{2Oseas 6:2; Buhat 3:19.} ug nagandam sila sa takna sa pagsulay nga anaa sa atubangan nila.ADA 454.2

Ang mga manolonda nagasaka kanaug ngadto nganhi sa langit sa madali. Ang usa ka manolonda nga miabut gikan sa yuta nagapahibalo nga iyang natapus na; ang katapusang pagsulat gihatag na sa kalibutan, ug ang tanan nga nagapakitang masinolondon sa langitnong tulomanon nakadawat sa “patik sa bulling Dios.”^{3Bugna 7:2.} Unya si Jesus magatapus sa Iyang pag-ampo sa santuaryo sa ibabaw. Pagabayawon Niya ang Iyang kamot, ug sa hataas nga tingog magaingon, “Natapus na,”^{4Bugna 16:17.} ug ang tanang mga manolonda magakuha sa ilang purongpurong ug magahimo Siya sa katapusang pahibalo: “Ang dili matarung. magadili matarung pa; ug ang mahugaw, magamahugaw pa; ug ang matarung magamatarung pa; ug ang maputli pagaputlion pa.”^{5Bugna 22:11.} Ang tagsatagsa ka binuhatan nahukman na alang sa kinabuhi ug sa kamatayon. Si Kristo naghimo sa pagtubos sa Iyang mga katawohan, ug gipala ang ilang mga sala. Ang kadaghanan sa Iyang mga sakup nahimo na; “Ang ginharian ug pagkamando, ug ang kadaku sa ginharian ilalom sa tibook nga langit.”^{6Dan. 7:27.} buut na igahatag sa mga manununod sa kaluwasan, ug si Jesus mao ang magahari ingon sa Hari sa mga kaharian ug Ginoo sa mga kaginohoan.ADA 454.3