Η Πειθαρχία της Ζωής

Εκτός από την πειθαρχία του σπιτιού και του σχολείου, ό-λοι έχουν να υποστούν την αυστηρή πειθαρχία της ζωής. Το πώς πρέπει να την υποστούμε με φρόνηση, αυτό είναι ένα μάθημα που πρέπει να εξηγηθεί σε κάθε νέο και σε κάθε παιδί. Είναι αλήθεια ότι ο Θεός μας αγαπάει, ότι εργάζεται για την ευτυχία μας και ότι αν η υπακοή είχε πάντοτε αποδοθεί στο νόμο Του δε θα είχαμε ποτέ γνωρίσει τη δυστυχία. Και αλήθεια είναι επίσης ότι στον κόσμο αυτό, σαν αποτέλεσμα της αμαρτίας, η δυστυχία, οι δυσκολίες και τα βάρη έχουν έρθει στου καθενός τη ζωή. Μπορούμε να κάνουμε ένα ισόβιο καλό στα παιδιά και στους νέους, αν τους διδάξουμε πώς να αντιμετωπίζουν με θάρρος τις δυσκολίες αυτές και τα βάρη. Ενώ οφείλουμε να τους δείχνουμε συμπάθεια, αυτή δεν πρέπει ποτέ να είναι τέτοια που να τους κάνει να ασχολούνται συνεχώς με τα προσωπικά τους βάσανα. Αυτό που χρειάζονται είναι ό,τι τονώνει και ενισχύει μάλλον παρά ό,τι εξασθενεί.XE 281.1

Πρέπει να διδαχθούν πως αυτός ο κόσμος δεν είναι ένας τόπος παρέλασης αλλά ένα πεδίο μάχης. Όλοι καλούνται να υποστούν σκληραγωγία σαν καλοί στρατιώτες. Πρέπει να είναι δυνατοί και να φέρονται με ανδρισμό. Διδάξτε τους ότι ο πραγματικός χαρακτήρας δοκιμάζεται από την προθυμία να σηκώσουν βάρη, να παίρνουν τη δύσκολη θέση, να κάνουν το έργο που πρέπει να γίνει, παρόλο ότι δεν του απονέμεται ή αμοιβή στη γη αυτή.XE 281.2

Ο αποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς τη δοκιμασία δεν είναι η προσπάθεια να την αποφύγει, αλλά να τη μεταβάλει. Αυτό αληθεύει γενικά για την πειθαρχία σε όλα της τα στάδια, τόσο τα αρχικα όσο και τα μεταγενέστερα. Η παραμέληση της βασικής ανατροφής του παιδιού και το κατοπινό δυνάμωμα των κακών έξεων, καθιστά δυσκολότερη τη μετέπειτα εκπαίδευσή του, και πολλές φορές κάνει την πειθαρχία μια επώδυνη διαδικασία. Οδυνηρή θα πρέπει να είναι για τη σαρκική φύση η οποία διασταυρώνεται με τις φυσικές επιθυμίες και ροπές. Η οδύνη όμως μπορεί να λη-σμονηθεί με τη σκέψη μιας ανώτερης χαράς.XE 281.3

Ας μάθουν οι νέοι και τα παιδιά πως κάθε λάθος, κάθε σφάλμα, κάθε δυσκολία που υπερνικάται, γίνεται σκαλοπάτι για καλύτερα και ανώτερα πράγματα. Είναι με τέτοιες εμπειρίες που έφθασαν στην επιτυχία όλοι εκείνοι οι οποίοι έκαναν τη ζωή άξια να τη ζει κανείς.XE 282.1

«Ημείς δεν ενατενίζομεν εις τα βλεπόμενα, αλλ’εις τα μη βλεπόμενα. Διότι τα βλεπόμενα είναι πρόσκαιρα, τα δε μη βλεπόμενα αιώνια.” (Β’Κορ. 4:18). Η ανταλλαγή που κάνουμε όταν απαρνούμαστε εγωιστικές επιθυμίες και επιδιώξεις, είναι μια ανταλλαγή του ανάξιου και εφήμερου για το πολύτιμο και μόνιμο. Αυτό δεν είναι θυσία, αλλά κέρδος ανυπολόγιστο.XE 282.2

‘’Όλο και κάτι καλύτερο” είναι το σύνθημα της εκπαίδευσης, ο νόμος του πραγματικού τρόπου ζωής. Οτιδήποτε μας ζητάει να απαρνηθούμε, ο Χριστός το αντικαθιστά με κάτι το καλύτερο. Πολλές φορές οι νέοι επιθυμούν πράγματα, επι-διώξεις και τέρψεις που μπορεί να μην είναι κακές, αλλά που δε φθάνουν στα ανώτατα όρια του καλού. Περισπούν τη ζωή από τον ευγενέστερο σκοπό της. Αυθαίρετα μέτρα ή άμεση αποδοκιμασία μπορεί να μην κατορθώσουν να πείσουν τους νέους αυτούς να εγκαταλείψουν κάτι που τους είναι προσφι-λές. Οδηγήστε τους σε κάτι καλύτερο από την επίδειξη, τη φιλοδοξία ή την τρυφηλότητα. Φέρτε τους σε επαφή με πραγματικότερη ομορφιά, με υψηλότερα ιδανικά και με ευγενέστερη ζωή. Κάνετέ τους να ενατενίσουν σε Εκείνον ο οποίος είναι «όλος επιθυμητός» (’Ασμα 5:16). Όταν μια φορά το βλέμμα προσηλωθεί επάνω Του, η ζωή βρίσκει το στόχο της. Ο ενθουσιασμός, η βαθιά αφοσίωση, η θερμή ζέση των νέων βρίσκουν εκεί τον πραγματικό σκοπό τους. Το καθήκον γίνεται τέρψη και η θυσία ευχαρίστηση. Να τιμάει κανείς το Χριστό, να γίνεται όμοιος με Αυτόν, νά, ποια είναι η ανώτερη φιλοδοξία της ζωής και η μεγαλύτερη χαρά της.XE 282.3

«Η αγάπη του Χριστού συσφίγγει ημάς.” (Β’Κορ. 5:14).XE 282.4