Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Χριστιανική Εκπαίδευση - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ Η ΓΡΑΦΗ

    «Τις εκ πάντων τούτων δεν γνωρίζει ότι η
    χειρ του Κυρίου έκαμε ταύτα;”
    (Ιώβ 12:9)

    Αφού το βιβλίο της φύσης και το βιβλίο της Αποκάλυψης φέρουν τη σφραγίδα της ίδιας κυρίαρχης Διάνοιας, δεν μπορεί παρά να μιλούν σύμφωνα. Με διαφορετικές μεθόδους και με διαφορετική γλώσσα πιστοποιούν τις ίδιες μεγάλες πραγ-ματικότητες. Η επιστήμη ανακαλύπτει διαρκώς καινούργια θαυμάσια πράγματα, χωρίς όμως να έχει σαν αποτέλεσμα των ερευνών της τίποτε που ορθά νοούμενο μπορεί να έρθει σε σύγκρουση με τη θεϊκή αποκάλυψη. Το βιβλίο της φύσης και ο γραπτός λόγος χύνουν φως, το ένα επάνω στο άλλο. Μας κάνουν να γνωρισθούμε με το Θεό, διδάσκοντάς μας κάτι από τους νόμους, με βάση των οποίων εργάζεται.XE 116.1

    Λανθασμένα όμως συμπεράσματα, βγαλμένα από γεγονότα που παρατηρούνται στη φύση, κατέληξαν σε υποτιθέμενη αντίφαση μεταξύ αποκάλυψης και επιστήμης. Και στην προσπάθεια να επαναφέρουν την αρμονία, έχουν υιοθετηθεί γραφικές ερμηνείες οι οποίες υποσκάπτουν και καταστρέφουν το κύρος του λόγου του Θεού. Υποτίθεται ότι η γεωλογία έρχεται σε αντίφαση με την κατά γράμμα ερμηνεία της Μωσαϊκής αφήγησης για τη δημιουργία. Ισχυρίζονται ότι ε-κατομμύρια χρόνια απαιτήθηκαν για την εξέλιξη της γης από το χάος. Και προκειμένου να συμβιβάσουν τη Βίβλο με αυτή την υποθετική επιστημονική ανακάλυψη, κατέληξαν στο συ-μπέρασμα ότι οι ημέρες της δημιουργίας ισοδυναμούν με αχανή, απροσδιόριστα χρονικά διαστήματα καλύπτοντα εκα-τοντάδες ή και εκατομμύρια ετών.XE 116.2

    Μια τέτοια κατάληξη είναι εντελώς αδικαιολόγητη. Το βι-βλικό κατάστιχο είναι εναρμονισμένο τόσο με τον εαυτό του όσο και με τη διδασκαλία της φύσης. Σχετικά με την πρώτη ημέρα που χρησιμοποιήθηκε για το δημιουργικό έργο, το κατάστιχο αναφέρει: «Έγεινεν εσπέρα, και έγεινε πρωί, ημέρα πρώτη.» (Γέν. 1:5). Και ουσιαστικά το ίδιο αναφέρεται για κάθε μια από τις πρώτες έξι ημέρες της δημιουργικής εβδο-μάδας. Κάθε μια τέτοια χρονική περίοδος, η Θεοπνευστία δηλώνει ότι ήταν ημέρα που αποτελείτο από βράδυ και πρωί, όπως κάθε άλλη ημέρα από εκείνη την εποχή και εδώθε. Όσον αφορά στο έργο της δημιουργίας, αυτό καθαυτό, η θεϊκή μαρτυρία είναι: «Αυτός είπε και έγεινεν, Αυτός προσέταξε και εστερώθη.” (Ψαλμ. 33:9). Γι’Αυτόν που πρόσταξε την ύπαρξη αναρίθμητων κόσμων, πόσος χρόνος θα χρειαζόταν για την εξέλιξη της γης από το χάος; Προκειμένου να κατανοήσουμε τα έργα Του, θα παραβιάσουμε το λόγο Του;XE 116.3

    Είναι αλήθεια ότι απολιθώματα που βρίσκονται στη γη, πιστοποιούν την ύπαρξη ανθρώπων, ζώων και φυτών πολύ μεγαλύτερων από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα. Αυτά θεω-ρούνται ότι αποδεικνύουν την ύπαρξη ζωικής και φυτικής ζωής προγενέστερης από το Μωσαϊκό κατάστιχο. Σχετικά με τα πράγματα αυτά όμως, η βιβλική ιστορία περιέχει επαρκή εξήγηση. Πριν από τον Κατακλυσμό, η ζωή του φυτικού και ζωικού βασιλείου ήταν ασύγκριτα ανώτερη από αυτή που γνωρίζουμε έκτοτε. Με τον κατακλυσμό η επιφάνεια της γης έσπασε, μεγάλες αλλαγές επήλθαν και, κατά το μετα-σχηματισμό του επιστρώματος της γης, διατηρήθηκαν πολλές ενδείξεις της προϋπάρχουσας ζωής. Τα αχανή δάση που θάφτηκαν στη γη τον καιρό του Κατακλυσμού και μετα-βλήθηκαν από τότε σε κάρβουνα, αποτελούν τα πελώρια γαιανθρακικά κοιτάσματα, και εφοδιάζουν με πετρέλαιο για την εξυπηρέτηση των αναγκών και για τις ευκολίες μας σήμερα. Τα πράγματα αυτά ερχόμενα στο φως, αποτελούν πάμπολλες μαρτυρίες που σιωπηλά πιστοποιούν την αλήθεια του λόγου του Θεού.XE 117.1

    Συναφής με τη θεωρία της εξέλιξης της γης είναι εκείνη που αποδίδει σε μια ανιούσα κλίμακα μικροβίων, μαλακίων και τετραπόδων την εξέλιξη του ανθρώπου - την ένδοξη κορωνίδα της δημιουργίας.XE 117.2

    Αν ληφθεί υπόψη το πόσες ευκαιρίες έχει ο άνθρωπος για έρευνα, πόσο σύντομη είναι η ζωή του, πόσο περιορισμένη είναι η σφαίρα της δράσης του, πόσο περισταλμένη η όρασή του, πόσο συνήθη και πόσο σοβαρά είναι τα λάθη των συμπερασμάτων του - ιδιαίτερα εκείνα που αφορούν σε γεγονότα θεωρούμενα ότι προηγούνται της ιστορίας της Βί-βλου, πόσο συχνά τα υποτιθέμενα πορίσματα τροποποιούνται ή απορρίπτονται, με πόση ευκολία η υπολογίσιμη περίοδος της εξέλιξης της γης αυξάνεται ή μειώνεται κατά εκατομμύρια χρόνια, και πώς οι προαγόμενες θεωρίες διαφόρων επιστημόνων αλληλοσυγκρούονται - αν όλα αυτά ληφθούν υπόψη, θα συγκατατεθούμε εμείς, χάρη του προνομίου να αποδώσουμε την καταγωγή μας σε μικροοργανισμούς, μαλάκια και πιθήκους, να απορρίψουμε τη δήλωση του Αγίου Πνεύματος, την τόσο σημαντική με όλη την απλότητά της: «Εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’εικόνα Εαυτού. Κατ’εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν” (Γέν. !:27) - μια δήλωση πιο αξιοζήλευτη ακόμη από εκείνη που φυλάσσεται σε βασιλικές αυλές: ο άνθρωπος είναι «υιός του Αδάμ, υιός του Θεού.” (Λουκά 3:38).XE 117.3

    Καλώς νοούμενες, τόσο οι επιστημονικές αποκαλύψεις όσο και οι εμπειρίες της ζωής, βρίσκονται εναρμονισμένες με τη μαρτυρία της Γραφής, με την αδιάκοπη δράση του Θεού στη φύση.XE 118.1

    Στον ύμνο που καταχωρεί ο Νεεμίας, οι Λευίτες έψαλλαν: «Συ είσαι Κύριος μόνος. Συ εποίησας τον ουρανόν, τους ου-ρανούς των ουρανών και πάσαν την στρατιάν αυτών, την γην και πάντα τα επ’αυτής, τας θαλάσσας και πάντα τα εν αυταίς, και Συ ζωοποιείς πάντα ταύτα.» (Νεεμ. 9:6).XE 118.2

    Σχετικά με αυτή τη γη, η Γραφή δηλώνει ότι το έργο της δημιουργίας υπήρξε τελειοποιημένο. «Τα έργα Αυτού ετελείωσαν από καταβολής κόσμου.” (Εβρ. 4:3). Αλλά η δύναμη του Θεού ασκείται επιπλέον για τη συντήρηση των δη-μιουργημάτων Του. Ο ρυθμός του σφυγμού και η συνέχεια της αναπνοής δεν οφείλονται σε κάποιο μηχανισμό που μια και τέθηκε σε κίνηση, εξακολουθεί τη δράση του από μόνος του. Η αναπνοή, ο κάθε κτύπος της καρδιάς αποτελεί μαρτυρία της φροντίδας Εκείνου «εν τω οποίω ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν». Από το πιο μικροσκοπικό έντομο μέ- χρι τον άνθρωπο, κάθε ζώσα ύπαρξη καθημερινά εξαρτάται από την πρόνοιά Του.XE 118.3

    «Πάντα ταύτα επί Σε ελπίζουσι...
    Δίδεις εις αυτά, συνάγουσι.
    Ανοίγεις την χείρα Σου, χορταίνουσιν αγαθά.
    Αποστρέφεις το πρόσωπόν Σου, ταράττονται.
    Σηκώνεις την πνοήν αυτών, αποθνήσκουσι,
    Και εις το χώμα αυτών επιστρέφουσι.
    Εξαποστέλλεις το πνεύμα Σου, κτίζονται,
    και ανανεώνεις το πρόσωπον της γης.”
    «Εκτείνει τον βορέαν επί το κενόν,
    Κρεμά την γην εις το μηδέν.
    Δεσμεύει τα ύδατα εις τας νεφέλας Αυτού,
    Και η νεφέλη δεν σχίζεται υποκάτω αυτών ...
    Περιεκύκλωσε τα ύδατα με όρια,
    Έως της συντελείας του φωτός και του σκότους.
    Οι στύλοι του ουρανού τρέμουσι
    Και εξίστανται από της επιτιμήσεως Αυτού.
    Ταράττει την θάλασσαν διά της δυνάμεως Αυτού ...
    Δια του πνεύματος Αυτού εκόσμησε τους ουρανούς,
    Η χειρ Αυτού εσχημάτισε τον συστρεφόμενον Όφιν.
    Ιδού, ταύτα είναι μέρη των οδών Αυτού,
    Αλλά πόσον ελάχιστον πράγμα ακούομεν περί Αυτού;
    Την δε βροντήν της δυνάμεως Αυτού
    Τίς δύναται να εννοήση;”
    «Η οδός του Κυρίου είναι
    Μετά ανεμοστροβίλου και θυέλλης,
    Και νεφέλαι ο κονιορτός των ποδών Αυτού.» Ψαλμ. 104:27-30, Ιώβ 26:7-14, Ναούμ 1:3
    XE 119.1

    Η ισχυρή δύναμη που ενεργεί σε όλη τη φύση και συντηρεί τα πάντα, δεν είναι απλώς, όπως μερικοί επιστήμονες ισχυρίζονται, μια πανταχού διεισδύουσα αρχή, μια δραστη-ριοποιούσα ενέργεια. Ο Θεός είναι πνεύμα. Μολαταύτα είναι μια προσωπική οντότητα, επειδή ο άνθρωπος πλάσθηκε κατά την εικόνα Του. Σαν προσωπική ύπαρξη ο Θεός αποκα- λύφθηκε μέσο του Υιού Του. Ο Ιησούς, το απαύγασμα της δόξας του Πατέρα «και χαρακτήρ της υποστάσεως Αυτού” Εβρ. 1:3), έζησε στη γη ως άνθρωπος. Ήρθε στον κόσμο ως προσωπικός Σωτήρας. Ως προσωπικός Σωτήρας ανήλθε. Ως προσωπικός Σωτήρας μεσιτεύει στις ουράνιες αυλές. Μπροστά στο θρόνο του Θεού μεσολαβεί για το καλό μας «ως Υιός ανθρώπου» (Δαν. 7:13). Γράφοντας με το Άγιο Πνεύμα, ο απόστολος Παύλος αναφέρει για το Χριστό: «Τα πάντα δι’Αυτού και δι’Αυτόν εκτίσθησαν. Και Αυτός είναι προ πάντων, και τα πάντα συντηρούνται δι’Αυτού.» (Κολ. 1:16, 17). Το χέρι που συντηρεί τους κόσμους στο διάστημα, το χέρι που συγκρατεί στην κανονισμένη πορεία τους την άοκνη δραστηριότητά τους, τα πάντα μέσα στο σύμπαν του Θεού, είναι το χέρι εκείνο που καρφώθηκε για μας στο σταυρό.XE 119.2

    Η μεγαλοσύνη του Θεού για μας είναι ασύλληπτη. «Ο Κύριος εν τω ουρανώ έχει τον θρόνον Αυτού.» (Ψαλμ. 11:4). Μολαταύτα, με το Πνεύμα Του είναι πανταχού παρών. Είναι ενδόμυχος γνώστης και τρέφει προσωπικό ενδιαφέρον για όλα τα έργα των χεριών Του.XE 120.1

    «Τίς ως Κύριος ο Θεός ημών; ο κατοικών εν υψηλοίς,
    Ο συγκαταβαίνων δια να επιβλέπη
    Τα εν τω ουρανώ και τα εν τη γη.»
    «Πού να υπάγω από του πνεύματός Σου;
    Και από του προσώπου Σου πού να φύγω;
    Εάν αναβώ εις τον ουρανόν, είσαι εκεί,
    Εάν πλαγιάσω εις τον Άδην, ιδού Συ.
    Εάν λάβω τας πτέρυγας της αυγής
    Και κατοικήσω εις τα έσχατα της θαλάσσης,
    Και εκεί θέλει με οδηγήσει η χειρ Σου
    Και η δεξιά Σου θέλει με κρατεί.»
    «Συ γνωρίζεις το κάθισμά μου και την έγερσίν μου.
    Νοείς τους λογισμούς μου μακρόθεν.
    Εξερευνάς το περπάτημά μου και το πλαγίασμά μου,
    Και πάσας τας οδούς μου γνωρίζεις ...
    Με περικυκλώνεις όπισθεν και έμπροσθεν, Και έθεσας επ’εμέ την χείρα Σου.
    Η γνώσις αυτή είναι υπερθαύμαστος εις εμέ.
    Είναι υψηλή. Δεν δύναμαι να φθάσω εις αυτήν.» Ψαλμ. 113:5,6, 139:7-10, 2-6
    XE 120.2

    Ο Πλάστης όλων των δημιουργημάτων είναι Εκείνος που διέταξε τη θαυμάσια προσαρμογή των μέσων για κάποιο σκοπό, των εφοδίων για κάποια ανάγκη. Εκείνος προνόησε για την ικανοποίηση κάθε έμφυτης επιθυμίας του υλικού κό-σμου. Εκείνος δημιούργησε την ανθρώπινη ψυχή με την ι-κανότητα να κατανοεί και να αγαπάει. Και δεν αρμόζει σε Αυτόν να αφήσει αναπάντητες τις απαιτήσεις της ψυχής. Καμιά ασαφής αρχή, καμιά απρόσωπη ουσία ή απλή αφηρημένη έννοια δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες και τις λαχτάρες των ανθρώπινων υπάρξεων σε αυτή τη ζωή του αγώνα κατά της αμαρτίας, της θλίψης και του πόνου.XE 121.1

    Δεν αρκεί να πιστεύει κανείς στο νόμο και στη δύναμη, σε πράγματα που δε γνωρίζουν οίκτο, ούτε ποτέ ακούουν την κραυγή για βοήθεια. Μας χρειάζεται να γνωρίσουμε έναν παντοδύναμο βραχίονα που να μας ανυψώσει, έναν άπειρο Φίλο που να μας λυπηθεί. Χρειαζόμαστε να σφίξουμε ένα θερμό χέρι, να εμπιστευθούμε μια καρδιά γεμάτη τρυφερότητα. Έτσι ακριβώς μας έχει αποκαλυφθεί ο Θεός στο λόγο Του.XE 121.2

    Εκείνος που μελετάει βαθύτερα τα μυστήρια της φύσης, αναγνωρίζει περισσότερο τη δική του άγνοια και αδυναμία. Αναγνωρίζει ότι υπάρχουν βάθη και ύψη απρόσιτα, μυστικά ανεξερεύνητα, αχανή πεδία αληθειών που βρίσκονται μπροστά του αδιαπέραστα. Είναι πρόθυμος να πει όπως ο Νεύτων: ‘’Μου φαίνεται ότι είμαι σαν ένα παιδί βρίσκοντας βοτσαλάκια και κογχύλια στο ακρογιάλι, ενώ μπροστά μου ανοίγεται ο απέραντος, μη-ανακαλυμμένος ωκεανός της αλήθειας.”XE 121.3

    Οι εμβριθείς μελετητές της επιστήμης είναι υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουν στη φύση τη δραστηριότητα μιας άπειρης δύναμης. Στην αβοήθητη όμως ανθρώπινη λογική η διδα-σκαλία της φύσης δεν μπορεί να είναι αντιφατική και απο- γοητευτική. Μόνο κάτω από το φως της αποκάλυψης μπορεί να διαβασθεί σωστά: «Δια πίστεως εννοούμεν.» (Εβρ. 11:3).XE 121.4

    «Εν αρχή ο Θεός.” (Γέν. 1:1). Μόνο σε αυτό μπορεί ο νους, με όλες τις ερωτήσεις του, να πετάξει όπως το περιστέρι στην κιβωτό και να βρει ανάπαυση.XE 122.1

    Πάνω, κάτω και ολούθε κατοικεί η άπειρη Αγάπη, εργα-ζόμενη τα πάντα για να εκπληρώσει «πάσαν ευδοκίαν αγαθωσύνης.” (Α’Θεσ. 1:11).XE 122.2

    «Τα αόρατα Αυτού βλέπονται φανερώς . . . διά των ποιημάτων, η τε αΐδιος Αυτού δύναμις και η θειότης.» (Ρωμ. 1:20). Η σημασία τους όμως μόνο με τη βοήθεια του θείου Δασκάλου μπορεί να νοηθεί. «Τίς των ανθρώπων γινώσκει τα του ανθρώπου ειμή το πνεύμα του ανθρώπου το εν αυτώ; Ούτω και τα του Θεού ουδείς γινώσκει, ειμή το Πνεύμα του Θεού.” (Α’Κορ. 2:11).XE 122.3

    «Όταν έλθη Εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν.” (Ιωάν. 16:13). Μόνο με τη βοήθεια του Πνεύματος εκείνου το οποίο στην αρχή «εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων», του Λόγου εκείνου διά του οποίου «τα πάντα εγένετο”, του αληθινού εκείνου Φωτός «το οποίον φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον”, η μαρτυρία της επιστήμης μπορεί να ερμηνευθεί σωστά. Μόνο με την καθοδήγησή τους μπορούν να διακριθούν οι βαθιές αλήθειες.XE 122.4

    Μόνο με την καθοδήγηση του Παντοδυνάμου θα μπορέ-σουμε μελετώντας τα έργα Του να γίνουμε ικανοί να εισχω-ρήσουμε στις σκέψεις Του.XE 122.5

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents