Ένα Μάθημα Εμπιστοσύνης

«Ερώτησον τώρα τα ζώα και θέλουσι σε διδάξει, και τα πετεινά του ουρανού και θέλουσι σοι απαγγείλει ... και οι ι-χθύες της θαλάσης θέλουσι σοι διηγηθή.» «Ύπαγε προς τον μύρμηγκα ... και παρατήρησον τας οδούς αυτού.» «Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού.» «Παρατηρήσατε τους κό-ρακας.” (Ιώβ 12:7,8, Παρ. 6:6, Ματ. 6:26, Λουκά 12:24).XE 106.1

Ας μη περιοριζόμαστε απλώς να μιλάμε στο παιδί για τα πλάσματα του Θεού. Τα ίδια τα ζώα να γίνουν δάσκαλοί του. Τα μυρμήγκια δίνουν μαθήματα υπομονητικής εργατικότητας, επιμονής για την υπερπήδηση των εμποδίων, μέριμνας για το μέλλον. Και τα πουλιά διδάσκουν το πολύτιμο μάθημα της εμπιστοσύνης. Ο ουράνιος Πατέρας μας μεριμνά γι’αυτά. Αλλά εκείνα πρέπει να συλλέξουν την τροφή τους, να κτίσουν τις φωλιές τους, να θρέψουν τα νεογνά τους. Κάθε στιγμή είναι εκτεθειμένα σε εχθρούς που ζητούν την καταστροφή τους. Και όμως, πόσο χαρούμενα ασχολούνται με τη δουλειά τους! Πόσο εύθυμα είναι τα τραγούδια τους!XE 106.2

Πόσο όμορφη είναι του ψαλμωδού η περιγραφή για τη φροντίδα του Θεού προς τις υπάρξεις του δάσους: «Τα όρη τα υψηλά είναι διά τας δορκάδας, αι πέτραι καταφυγή εις τους δασύποδας.» (Ψαλμ. 145:16). Στέλνει τις πηγές να ρέουν ανάμεσα σε λόφους, όπου τα πουλιά έχουν την κατοικία τους «και αναμέσον των κλάδων κελαηδούσι.” (Ψαλμ. 104: 12). Όλες οι υπάρξεις των δασών και των λόφων αποτελούν μέλη της μεγάλης οικογένειας. Ανοίγει το χέρι Του και χορταίνει «την επιθυμίαν παντός ζώντος.” (Ψαλμ. 145:16).XE 106.3

Ανεμοδαρμένος από τη θύελλα ο αετός των Άλπεων με-ρικές φορές αναγκάζεται να αποκλεισθεί στα στενά φαράγ- για των βουνών. Απειλητικά σκοτεινά σύννεφα αποκόπτουν τον κυρίαρχο των δασών και οι μαύρες μάζες τους τον χωρίζουν από τα ηλιόλουστα ύψη όπου έχει κάνει τη φωλιά του. Οι προσπάθειές του να διαφύγει, παραμένουν άκαρπες. Πετάει πίσω-μπρος χτυπώντας τα δυνατά φτερά του στον αέρα, και κάνοντας τα βουνά να αντιλαλούν τις γοερές κραυγές του. Τέλος, κάποια στιγμή με ύφος θριαμβικό, ορμάει προς τα επάνω και, τρυπώντας τα σύννεφα, βρίσκεται πάλι στη λαμπρή λιακάδα, αφήνοντας μακριά το σκοτάδι και τη θύελλα. Έτσι μπορεί και εμείς να περιβαλλόμαστε από δυσκολίες, απογοητεύσεις, σκοτεινές σκέψεις. Η ψευτιά, η δυστυχία, η αδικία μας περισφίγγουν. Υπάρχουν σύννεφα που δεν μπορούμε να διαλύσουμε. Μάταια παλεύουμε με τις αντιξοό-τητες. Ένας μόνο τρόπος διαφυγής υπάρχει. Η ομίχλη και η καταχνιά πλησιάζουν στη γη. Πέρα από τα σύννεφα όμως λάμπει το φως του Θεού. Λουσμένοι στον ήλιο της παρουσίας Του, μπορούμε να υψωθούμε με τα φτερά της πίστης.XE 106.4

Πολλά τέτοια μαθήματα μπορούν να αποδοθούν: η αυτο-δυναμία από το δένδρο, το οποίο αυξανόμενο στην πεδιάδα ή στη βουνίσια ράχη, βυθίζει τις ρίζες του βαθιά στη γη και με την τραχιά δύναμή του καταφρονεί τη θύελλα. Έπειτα, η δύναμη των επιδράσεων κατά την παιδική ηλικία διδασκόμενη από το ροζιασμένο, στρεβλό κούτσουρο που καμιά επίγεια δύναμη δεν είναι ικανή να του ξαναδώσει τη χαμένη συμμετρία του. Είναι και το μυστικό της ιερόπρεπης ζωής που διδάσκουν τα νούφαρα. Στο βυθό μιας γλισχρής δεξαμενής με χορτάρια και σκουπίδια, βυθίζει τις ρίζες του στην καθαρή αμμουδιά και από εκεί απομυζώντας ζωή, υψώνει τα μυρωδάτα άνθη του προς το φως με άσπιλη καθαρότητα.XE 107.1

Έτσι, ενώ οι νέοι αποκτούν τη γνώση των γεγονότων από τους δασκάλους και τα σχολικά βιβλία, ας αναγνωρίσουν μό-νοι τους τα μαθήματα και ας ανακαλύψουν αυτά τα ίδια την αλήθεια. Ενώ ασχολούνται με την κηπουρική, ρωτήστε τα τι μαθαίνουν από τη φροντίδα των φυτών που περιποιούνται. Όταν παρατηρούν ένα όμορφο τοπίο, ρωτήστε γιατί ο Θεός έντυσε τα λιβάδια και τα δάση με τέτοια ωραία και ποικίλα χρώματα. Γιατί δεν τα έκανε όλα σκούρο καφετί; Όταν μα- ζεύουν λουλούδια, κάνετε να σκεφθούν γιατί ο Θεός μας χά-ρισε τα θαυμάσια αυτά πράγματα από τον κήπο της Εδέμ. Διδάξτε να διακρίνουν παντού στη φύση τα τεκμήρια της σκέψης του Θεού για εμάς, και τη θαυμαστή προσαρμογή του καθενός για την εξυπηρέτηση των αναγκών μας και της ευτυχίας μας. Μόνο όποιος αναγνωρίζει στη φύση τα έργα του Πατέρα του, όποιος διακρίνει στον πλούτο και στην ομορφιά της γης το γραφικό χαρακτήρα του Πατέρα του, αυτός μόνο είναι σε θέση να διδαχθεί από τα αντικείμενα της φύσης τα σπουδαιότερα μαθήματα και να επωφεληθεί καλύτερα από αυτά. Μόνο αυτός μπορεί να εκτιμήσει πληρέστερα τη σημασία του βουνού και της κοιλάδας, του ποταμού και της θάλασσας, όταν τα θεωρεί σαν μια εξωτερίκευση της σκέψης του Θεού, σαν μια αποκάλυψη του Δημιουργού.XE 107.2

Πολλές περιγραφές από τη φύση χρησιμοποιούν οι βιβλικοί συγγραφείς, και καθώς εμείς παρατηρούμε τα αντικείμενα του φυσικού βασιλείου, θα είμαστε ικανοί να κατανοήσουμε, με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, πληρέστερα ακόμη τα μαθήματα του λόγου του Θεού. Με αυτό τον τρόπο γίνεται η φύση το κλειδί του θησαυροφυλακίου του λόγου.XE 108.1

Τα παιδιά ας ενθαρρύνονται να αναζητούν στη φύση τα αντικείμενα που περιγράφονται στα βιβλικά μαθήματα και να διακρίνουν στη Βίβλο τις παραβολές που είναι εμπνευσμένες από τη φύση. Πρέπει να ερευνούν τόσο στη φύση όσο και στην Αγία Γραφή για το κάθε πράγμα που συμβολίζει το Χριστό, καθώς και για εκείνα που Αυτός χρησιμοποίησε για να περιγράψει την αλήθεια. Έτσι, μπορούν να μάθουν να Τον διακρίνουν σε κάθε δένδρο και κλήμα, σε κάθε κρίνο και τριαντάφυλλο, στον ήλιο και στα αστέρια. Μπορούν να μάθουν να ακούουν τη φωνή Του στο κελάηδημα των πουλιών, στο θρόισμα των φύλλων στον κρότο της βροντής και στο φλοίσβο της θάλασσας. Και το κάθε αντικείμενο της φύσης θα τους επαναλαμβάνει τα πολύτιμα μαθήματά Του. Για εκείνους που με αυτό τον τρόπο γνωρίζονται με το Χριστό, η γη ποτέ πια δε θα είναι ένας μοναχικός και ερημικός τόπος, αλλά θα είναι το σπίτι του Πατέρα τους γεμάτο από την παρουσία Εκείνου που άλλοτε κατοίκησε με τους ανθρώπους.XE 108.2