Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Kabanta 14 - Ang Kulpurtor at ang Pananalapi

    Maagang Pagbabayad sa mga Aklat.—Ang gawain ay pahintu-hinto dahil ang mga prinsipyo ng ebanghelyo ay hindi nasusunod ng mga nagsasabing sumusunod kay Cristo. Ang maluwag na pamamaraang isinagawa ng kapwa matatanda at mga kabataang kulpurtor ang kanilang trabaho ay nagpapakitang may mahahalagang liksiyon silang dapat matutunan. Maraming pabasta-bastang trabaho ang iniharap sa akin. Sinanay ng ilan ang kanilang sarili sa mga ugali na may kakulangan, at ang kakulangang ito ay nadala sa gawain ng Diyos. Ang mga tract and missionary society [Palimbagan ng mga Aklat at Biblia] ay labis na nasangkot sa pangungutang dahil sa pagkukulang ng mga nagkakambas na magbayad ng kanilang mga utang. Pakiramdam ng mga nagkakambas ay minamaltrato sila kapag hiniling na maagang magbayad para sa mga aklat na natanggap nila mula sa mga bahay-palimbagan. Pero ang iutos ang maagang pagbabayad ang siyang tanging paraan para maipagpatuloy ang gawain.MTP 110.1

    Ganap na Katapatan.—Dapat talagang maayos ang mga bagay-bagay anupa’t ang mga nagkakambas ay magkakaroon ng sapat na ikabubuhay nang hindi sobra ang paglalabas ng pera. Ang pintuang ito ng tukso ay dapat sarhan at harangan. Kahit gaano pa katapat ang mga nagkakambas, may mga mangyayari sa kanyang gawain na magiging matinding tukso sa kanya.MTP 110.2

    Ang katamaran at pagkabatugan ay hindi bungang galing sa puno ng Kristiyano. Walang kaluluwang nakapagsisinungaling at nakakapandaya sa pangangasiwa ng mga pag-aari ng Panginoon ang makatatayong walang-sala sa harapan ng Diyos. Ang lahat nang gumagawa ng ganito ay itinatanggi si Cristo sa gawa. Habang sinasabi nilang sinusunod at itinuturo nila ang utos ng Diyos, hindi nila napananatili ang mga prinsipyo nito.MTP 110.3

    Huwag Cumastos Nang Watang-Pakundangan.—Ang mga pagaari ng Panginoon ay kailangang pangasiwaan nang may katapatan. Pinagkatiwalaan ng Panginoon ang mga tao ng buhay at kalusugan at pangangatwiran. Ibinigay Niya sa kanila ang lakas ng katawan at isipan upang gamitin; at hindi ba’t dapat na ang mga kaloob na ito ay gamiting may katapatan at sikap sa kaluwalhatian ng ngalan Niya? Inisip-isip ba ng ating kapatiran na sila’y mananagot sa bawat talentong ibinigay sa kanila? Mahusay ba nilang ipinangalakal ang mga pag-aari ng Panginoon, o walang pakundangang ginastos nila ang yaman Niya, at nakalista kaya siIa sa langit bilang di-tapat na mga alipin? Ginagastos ng marami ang pera ng kanilang Panginoon sa magugulong libangan kung tawagin; hindi sila nagkakamit ng karanasan ng pagtanggi sa sarili, kundi gumagastos ng pera sa mga walang kabuluhan, at hindi pinapasan ang krus pasunod kay Jesus. Maraming nabiyayaan ng magagandang pagkakataong bigay ng Diyos ay sinayang ang kanilang mga buhay at ngayon ay makikitang naghihirap at naghihikahos.MTP 111.1

    Nananawagan ang Diyos na gumawa ng disididong pag-unlad sa iba’t ibang sangay ng gawain. Ang natapos na trabahong may kaugnayan sa gawain ng Diyos ay dapat natatatakan ng katumpakan at kawastuan. Wala pang naging matibay at disididong pagsisikap na magdadala ng kinakailangang pagbabago.— Testimonies , vol. 6, pp. 337, 338. (1900)MTP 111.2

    Huwag Pumasok sa Pagkakautang.—Lahat ay dapat maging matipid. Walang manggagawang dapat mangasiwa ng kanyang mga gawain sa paraang magkakautang. Ang ugaling pagkuha ng pera sa ingatang-yaman bago pa sumahod ay isang bitag. Sa ganitong paraan, ang pinagkukunan ay nalilimitahan, kaya ang mga manggagawa ay hindi matustusan sa gawaing misyonero. Kapag ang isa ay kusang sumangkot sa pangungutang, kanyang pinupulupot ang sarili niya sa isa sa mga lambat ni Satanas para sa mga kaluluwa.— Manual for Canvassers , p. 65. (1902)MTP 111.3

    Mga Nagkakambas na Umaasang Matulungan.—Kapag nagigipit, ang ilang nagkakambas ay umaasang ang pera ay kukunin sa ingatang-yaman upang tulungan sila, tapos, muli lang babalik sa mga kalagayan ng kagipitan, at muling mangangailangan ng tulong. Yung mga katiwala ng pananalapi sa ingatang-yaman ay kailangang maging matalas sa pagbabantay at siguruhing ang panustos ay hindi mauubos sa ganitong mga pagkakalubog. Kung sa pamamagitan ng pagkakambas ay hindi madadala ng mga tao sa ingatang-yaman ang bawat pisong talaga namang para dito, patigilin na lang sila kung saanman sila naroroon. Hindi dapat sila pumasok sa pagkakambas malibang madadala nila ang mga salapi sa ingatang-yaman, sa halip na nakawan ito.— Manual for Canvassers , p. 65. (1902)MTP 112.1

    Tapat, Tunay, at Totoo.—Ang pagkakambas ay hindi dapat isagawa sa mahina at maluwag na paraan. Yung mga nasa trabahong nangangailangan ng pangangasiwa ng pera ay dapat panatilihin ang mahigpit na pagtatala ng bawat baryang pumapasok at lumalabas. Ang edukasyong nakamit sa pagiging tumpak ay iaangkop sila sa malaking kapakinabangan.MTP 112.2

    Kung ang nagkakambas ay patuloy ang pag-order ng mga aklat, at wala naman siyang report ng trabaho, walang sinasabi tungkol sa pagdi-deliver at sa resibo at pinagkagastusan ng perang nasa kanya, yung mga namamahala sa gawain ay dapat pagsikapang tiyakin sa isang maayos at magiliw na paraan kung ano ang totoong sitwasyon. Ang malayang pagtustos ng mga aklat sa ahente hanggang sa siya ay malubog sa utang ay isang gawaing hindi makatarungan sa nagkakambas at pati sa mga pinagtatrabahuan niya. Ang gayong maluwag at walang-ingat na paraan ng pagtatrabaho ay nagdadala ng kawalang pag-asa.MTP 112.3

    Ang manggagawang nakikitang hindi niya kayang managumpay sa pagkakambas ay dapat magtungo sa mga tamang tao at sabihin sa kanilang hindi siya makapagpapatuloy sa gayong linya ng gawain.MTP 112.4

    Bawat nagkakambas ay dapat maging tapat, tunay, at totoo. Anong daming kaluluwa ang sana’y naligtas sa tukso, at anong daming paghihinagpis ang sana’y naiwasan, kung ang lahat nating manggagawa ay nasanay na maging tapat sa prinsipyo gaya ng bakal!— Manuscript 20, 1904 .MTP 112.5

    Mga Resulta ng Pabayang Pag-uugaling Pinansyal.—Ang ilang nagkakambas ay isinasagawa ang kanilang trabaho sa burara at maluwag na paraan anupa’t parating inuubos ang mga pondong kailangan para maipagpatuloy ang gawain. Nakapagbenta sila ng mga aklat at nagbigay ng impresyong sila ay gumagawa para sa gawain, ngunit sa halip na ibalik ang perang kailangang-kailangan para maisulong ang gawain, kinuha nila ang maraming pera mula sa ingatang-yaman. Ang mga perang dumaan sa kanilang mga kamay, na hindi naman kanila, ay inilaan nilang pambayad sa kanilang mga gastusin, sa gastusin ng kanilang sariling pamilya, o para bigyang lugod ang mga kakonektado ng kanilang pamilya.MTP 113.1

    Sa paglaan para sa kanilang sariling gamit ng perang para sa gawain ng Diyos, inilalagay ng mga nagkakambas ang kanilang sariIi sa kahirapan, ihinihiwalay ang kaluluwa nila sa Diyos, at lumilikha ng damdamin ng kawalang-katiyakan, nawawalan ng tiwala sa mga gumagawang kasama nila sa bukiran. Gayundin gumagawa sila ng hindi makatarungan sa kanilang mga kapwa manggagawa. Ang mga taong ginagawa ang kanilang pinakamabuti ay nanganganib na mapagsuspetsahan, at sa gayon ay nagdurusa dahil sa kagagawan ng mga taong hindi mapagkakatiwalaan.MTP 113.2

    Ang resulta, nadadamay ang gawain ng Diyos sa gulo at nalalagay sa kahihiyan, at ang mas malalaking pasanin ay iniaatang sa mga itinalagang magdala ng mabibigat na responsibilidad. Kung ang pabayang paraang ito ng pagsasagawa ng trabaho ay papayagang magpatuloy, hindi lamang nito sasaidin ang pera sa ingatang-yaman, kundi puputulin pa nito ang mga panustos na dumadaloy mula sa mga tao. Sisirain nito ang tiwala nila doon sa mga namumuno sa gawain na nangangasiwa ng mga pondo, at aakayin ang marami para ihinto na ang kanilang mga regalo at handog.MTP 113.3

    Ang hakbangin ng mga pabayang manggagawang ito ay nagbibigay ng pasaning nakakapighati ng puso sa mga taong nasa posisyon ng pangunguna. Natataranta silang alamin kung paano nila mababantayan ang gawain ng Diyos laban sa bawat uri ng pagnanakaw, at maligtas pa rin ang mga kaluluwa ng mga taong mali ang pagkaunawa sa kung ano ang tunay na katapatan.MTP 113.4

    Ang pamimihasa sa panghihiram ng pera upang maibsan ang ilang agarang pangangailangan, at hindi nagkukuwenta para makaltasan ang pagkakautang, gaano man kakaraniwan, ay nakasisira. Nais ng Panginoon na ang lahat ng naniniwala sa katotohanan ay magbalik-loob mula sa ganitong pamumuhay ng pandaraya sa sarili. Dapat nilang piliing magtiis sa paghihikahos kaysa makagawa ng bagay na hindi tapat.... Kung yung nakakakita ng katotohanan ay hindi nagbabago sa pag-uugali na kaayon sa nagpapabanal na impluwensiya ng katotohanan, sila’y magiging pampalasa ng kamatayan sa kamatayan. Magiging mali ang paglalarawan nila sa katotohanan, magdadala sila ng kahihiyan dito, at malalapastangan si Cristo, na Siyang katotohanan.MTP 113.5

    Ang tanong na dapat isaalang-alang ay, Sa anong paraan maipasusulong ang gawain, at mapipigilan ang mga nagkakambas na ipahiya ang gawain at mag-atang ng pabigat sa mga bahaypalimbagan dahil sa pabaya at makasariling paraan ng paggawa ng trabaho. Ang tanong na ito ay napakahalaga.— Manuscript 168, 1898.MTP 114.1

    Dagdag na Pagkakakitaan.—Inilagay ng ilan ang kanilang mga sarili at pamilya sa lubhang nakapanggigipit na kalagayan dahil sa mahinang pangangasiwa sa pagkakambas ng aklat. Sila ay nasadlak sa pagkakautang, at nakahiram ng pera sa mga taong hindi natin kapananampalataya.MTP 114.2

    Sa trabahong pagpapakalat ng ating mga nilalathala at pagtataguyod ng katotohanan, ang ilan ay may pinaghahalong pamamaraan, pagbili at pagbebenta. Ito ay isang masamang kombinasyon. Sa pagtatrabaho upang kumita para sa kanilang mga sarili, natutukso sila ng pag-asang makabili ng mga bagay na mura at ibenta ang mga iyon sa mas mataas na halaga. Dahil dito, itinuturing sila ng mundo bi lang mga manggagantso, mga taong nagsasamantala para sa kanilang mga sarili at hindi iniisip ang kalagayan ng iba. Hindi nila sinusunod ang mga utos ng Diyos; sapagkat hindi nila iniibig ang kanilang kapwa gaya ng kanilang sarili.— Manual for Canvassers, p. 62. (1902)MTP 114.3

    Hindi Pinakamahalaga ang Pinansiyal na Pakinabang.—Kapag ang ating mga kulpurtor ay nakontrol ng espiritu ng pinansiyal na pakinabang, kung pinakakalat nila ang aklat para lang kumita ng napakalaking pera, at mabalewala ang ibang pangangailangan ng mga tao, ang tanong ko, Sa anong paraan na ang ginagawa nila ay gawaing misyonero? Nasaan ang espiritung misyonero, ang espiritu ng pagsasakripisyo ng sarili? Ang gawain ng matalinong kulpurtor na may-takot sa Diyos ay inilarawang kapantay ng sa ministro ng ebanghelyo. Kung gayon, dapat bang makadama ang nagkakambas ng kalayaan, nang higit pa sa ministro, na gumawa mula sa mga makasariling motibo? Dapat ba siyang maging hindi tapat sa mga prinsipyo ng gawaing misyonero, at ipagbili lamang yong mga aklat na pinakamura at pinakamadaling dalhin, at kaligtaan ang pagdadala sa mga tao ng mga aklat na magbibigay ng lubos na liwanag, dahil sa paggawa ng ganito mas higit ang kikitain niya para sa kanyang sarili? Paanong nahahayag ang espiritu ng misyonero dito? Di ba’t ang pagkakambas ay huminto nang maging kung ano dapat ito? Bakit walang nagsasalita upang itama ang ganitong kalagayan ng mga bagay?— Manual for Canvassers, pp. 47, 48. (1902)MTP 114.4

    Ngunit maraming naaakit sa pagkakambas para ipagbili ang mga aklat at larawang hindi naghahayag ng ating pananampalataya, at hindi nagbibigay ng liwanag sa bumibili. Naaakit silang gumawa ng ganito dahil ang mga inaasahang pananalapi ay parang mas maigi kaysa mga maidudulot sa kanila bilang mga lisensiyado. Ang mga taong ito ay hindi nagkakaroon ng tanging kaangkupan sa ministeryo ng ebanghelyo. Hindi sila nagkakaroon ng karanasang iyon na magaangkop sa kanila sa gawain. Hindi sila natututong buhatin ang pasanin para sa mga kaluluwa at araw-araw na magtamo ng kaalaman ukol sa pinakamatagumpay na paraan ng panghihikayat ng mga tao sa katotohanan. Sinasayang nila ang panahon at mga pagkakataon.MTP 115.1

    Ang mga taong ito ay malimit na lumilihis sa mga pagsumbat ng Espiritu ng Diyos, at tumatanggap ng tatak ng makamundong paguugali, na kinakalimutan kung gaano kalaki ang utang nila sa Panginoong nagbigay ng Kanyang buhay sa kanila. Ginagamit nila ang kanilang mga lakas para sa kanilang mga makasariling interes, at tumatangging magtrabaho sa ubasan ng Panginoon.— Manual for Canvassers , p. 43. (1902)MTP 115.2

    Huwag Mag-alok ng Naiibang Pang-akit.—Marami sa mga manggagawa sa bukiran ng pagkakambas ang hindi nagsasakrispisyo. Bilang isang pangkat, kulang ang kanilang espiritung misyonero kaysa sa mga manggagawa sa ibang denominasyon. Kung ang daan ay handang-handa na para sa kanila, kung makakatamo sila ng matataas na sahod, saka sila papayag na pasukin ang bukiran. Maraming pang-akit ang ipinapakita sa mga nagkakambas para magtinda ng mga kilalang aklat; malalaking pasahod ang inaalok sa kanila; at maraming umaayaw na magtrabaho para sa maliit na kita ng pagpapakalat ng mga aklat na tumatalakay sa napapanahong katotohanan. Kaya dinadagdagan ang mga pang-akit para mapantayan yung mga inaalok ng ibang mga naglilimbag, at bilang resulta, ang gastusin para madala ang ating mga babasahin sa mga tao ay malaki; marami sa mga nagkakambas ay madaling nakakakuha ng kanilang pera at malaya itong nagagasta.— Testimonies , vol. 5, pp. 403, 404. (1885)MTP 115.3

    Pagtitipid at Pagkait sa Sarili.—Tunay na may perang maaaring nagagastos sa mga bayarin sa hotel na hindi naman talaga kailangan. Ang gawain ng Diyos ay napakalapit sa puso nung mga nagsimula ng mensaheng ito na anupa’t madalang silang kumain sa hotel, kahit mura lamang. Ngunit karaniwan sa mga kabataang lalaki at babae ay hindi naturuang magtipid, kaya aksaya nang aksaya kahit saan. Sa ilang mga pamilya, may mabigat na pag-aaksaya ng mga bagay na sapat sanang pang-suporta sa ibang pamilya kung ginawa lang ang makatwirang pagtitipid. Sa paglalakbay, kung ang ating mga kabataan ay may eksaktong pagkukuwenta ng perang kanilang ginagastos sa bawat bagay, mamumulat ang mga mata nila para makita ang mga nasasayang. Bagaman maaaring hindi sila mahilingang pagkaitan ang kanilang mga sarili ng maiinit na pagkain, gaya ng ginawa ng mga unang manggagawa sa kanilang buhaypaglalakbay, maaari silang matutong tustusan ang kanilang mga talagang pangangailangan na mas kaunti ang gastos kaysa iniisip nilang kailangan ngayon. May mga taong nagsasakabuhayan ng pagkait sa sarili para makapagbigay ng mga panustos sa gawain ng Diyos; kaya ang mga nagsisipaglingkod sa gawain ay isakabuhayan din ang pagkait sa sarili sa pamamagitan ng paglalagay ng limitasyon sa kanilang mga gastusin hangga’t maaari. Magandang mapag-aralan ng lahat nating mga manggagawa ang kasaysayan ng mga misyonero ng mga Waldenses at gayahin ang kanilang halimbawa ng pagsasakripisyo at pagkait sa sarili.— Testimonies , vol. 5, p. 400.MTP 116.1

    Mga tanong na dapat pag-isipan

    1. Anong mga payo na pang pinansiyal ang ibinibigay sa kabanatang ito?
    a. “Pakiramdam ng mga nagkakambas ay ____________ sila kapag hiniling na ____________ magbayad para sa mga aklat na natanggap nila mula sa mga bahay palimbagan. Pero ang iutos ang ____________ ____________ ang siyang tanging paraan para maipagpatuloy ang gawain.”
    b. “Ginagastos ng marami ang pera ng kanilang Panginoon sa magugulong ____________ ...sa mga walang ____________.”
    c. “Walang manggagawang dapat mangasiwa ng kanyang mga gawain sa paraang ____________. Ang ugaling pagkuha ng pera sa ingatang-yaman ____________ pa ____________ay...isa sa mga lambat ni Satanas.”
    d. “May eksaktong ____________ ng perang kanilang ginagastos sa bawat bagay...para makita ang mga .”
    e. “May mga taong nagsasakabuhayan ng ____________ para makapagbigay ng mga panustos sa gawain ng Diyos; kaya ang mga nagsisipaglingkod sa gawain ay isakabuhayan din ang ____________ sa pamamagitan ng paglalagay ng ____________ sa kanilang mga gastusin hangga’t maaari.”
    MTP 117.1

    2. Ano ang mga resulta ng pabayang ugaling pinansiyal? Magbigay ng kahit pito lamang.MTP 117.2

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents