Joba 7

1 Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?PB — Joba 7:1

2 Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka końca pracy swojej:PB — Joba 7:2

3 Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.PB — Joba 7:3

4 Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.PB — Joba 7:4

5 Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.PB — Joba 7:5

6 Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.PB — Joba 7:6

7 Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.PB — Joba 7:7

8 Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.PB — Joba 7:8

9 Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie;PB — Joba 7:9

10 Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.PB — Joba 7:10

11 Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.PB — Joba 7:11

12 Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?PB — Joba 7:12

13 Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:PB — Joba 7:13

14 Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.PB — Joba 7:14

15 A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.PB — Joba 7:15

16 Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.PB — Joba 7:16

17 Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?PB — Joba 7:17

18 A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?PB — Joba 7:18

19 Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?PB — Joba 7:19

20 Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?PB — Joba 7:20

21 Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.PB — Joba 7:21