Joba 16

1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:PB — Joba 16:1

2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.PB — Joba 16:2

3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?PB — Joba 16:3

4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?PB — Joba 16:4

5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.PB — Joba 16:5

6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?PB — Joba 16:6

7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.PB — Joba 16:7

8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.PB — Joba 16:8

9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.PB — Joba 16:9

10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.PB — Joba 16:10

11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.PB — Joba 16:11

12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.PB — Joba 16:12

13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.PB — Joba 16:13

14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.PB — Joba 16:14

15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.PB — Joba 16:15

16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.PB — Joba 16:16

17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak,)PB — Joba 16:17

18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!PB — Joba 16:18

19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.PB — Joba 16:19

20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.PB — Joba 16:20

21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!PB — Joba 16:21

22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.PB — Joba 16:22