Joba 33

1 A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.PB — Joba 33:1

2 Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.PB — Joba 33:2

3 Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.PB — Joba 33:3

4 Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.PB — Joba 33:4

5 Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.PB — Joba 33:5

6 Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.PB — Joba 33:6

7 Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.PB — Joba 33:7

8 A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.PB — Joba 33:8

9 Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.PB — Joba 33:9

10 Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.PB — Joba 33:10

11 Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.PB — Joba 33:11

12 Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.PB — Joba 33:12

13 Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?PB — Joba 33:13

14 Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.PB — Joba 33:14

15 We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:PB — Joba 33:15

16 Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,PB — Joba 33:16

17 Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;PB — Joba 33:17

18 Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.PB — Joba 33:18

19 Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.PB — Joba 33:19

20 Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.PB — Joba 33:20

21 Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;PB — Joba 33:21

22 I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.PB — Joba 33:22

23 Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:PB — Joba 33:23

24 Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.PB — Joba 33:24

25 I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.PB — Joba 33:25

26 Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;PB — Joba 33:26

27 Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.PB — Joba 33:27

28 Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.PB — Joba 33:28

29 Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,PB — Joba 33:29

30 Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.PB — Joba 33:30

31 Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.PB — Joba 33:31

32 Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.PB — Joba 33:32

33 A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.PB — Joba 33:33