Joba 10

1 Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.PB — Joba 10:1

2 Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?PB — Joba 10:2

3 Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?PB — Joba 10:3

4 Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?PB — Joba 10:4

5 Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?PB — Joba 10:5

6 Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?PB — Joba 10:6

7 Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.PB — Joba 10:7

8 Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.PB — Joba 10:8

9 Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.PB — Joba 10:9

10 Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?PB — Joba 10:10

11 Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.PB — Joba 10:11

12 Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.PB — Joba 10:12

13 A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.PB — Joba 10:13

14 Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.PB — Joba 10:14

15 Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje,PB — Joba 10:15

16 Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.PB — Joba 10:16

17 Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.PB — Joba 10:17

18 Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!PB — Joba 10:18

19 Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!PB — Joba 10:19

20 Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,PB — Joba 10:20

21 Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;PB — Joba 10:21

22 Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.PB — Joba 10:22