Psalmów 104

1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.PB — Psalmów 104:1

2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.PB — Psalmów 104:2

3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;PB — Psalmów 104:3

4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.PB — Psalmów 104:4

5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.PB — Psalmów 104:5

6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.PB — Psalmów 104:6

7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.PB — Psalmów 104:7

8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.PB — Psalmów 104:8

9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.PB — Psalmów 104:9

10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,PB — Psalmów 104:10

11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.PB — Psalmów 104:11

12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.PB — Psalmów 104:12

13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.PB — Psalmów 104:13

14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:PB — Psalmów 104:14

15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.PB — Psalmów 104:15

16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;PB — Psalmów 104:16

17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.PB — Psalmów 104:17

18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.PB — Psalmów 104:18

19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.PB — Psalmów 104:19

20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.PB — Psalmów 104:20

21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.PB — Psalmów 104:21

22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.PB — Psalmów 104:22

23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.PB — Psalmów 104:23

24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.PB — Psalmów 104:24

25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.PB — Psalmów 104:25

26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.PB — Psalmów 104:26

27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.PB — Psalmów 104:27

28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.PB — Psalmów 104:28

29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.PB — Psalmów 104:29

30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.PB — Psalmów 104:30

31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.PB — Psalmów 104:31

32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.PB — Psalmów 104:32

33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.PB — Psalmów 104:33

34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.PB — Psalmów 104:34

35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.PB — Psalmów 104:35