DziejeApostolskie 9

1 A Saul jeszcze dychając groźbą i morderstwem przeciwko uczniom Pańskim, przyszedł do najwyższego kapłana.PB — DziejeApostolskie 9:1

2 I prosił go o listy do Damaszku do bóżnic, iż jeźliby tam znalazł tej drogi (tą drogą idących) których mężów albo niewiasty, aby ich związane przywiódł do Jeruzalemu.PB — DziejeApostolskie 9:2

3 A gdy jechał, stało się, gdy się przybliżał do Damaszku, że z prędka oświeciła go światłość z nieba.PB — DziejeApostolskie 9:3

4 A padłszy na ziemię, usłyszał głos do siebie mówiący: Saulu! Saulu! przeczże mię prześladujesz?PB — DziejeApostolskie 9:4

5 Tedy rzekł: Ktoś jest, Panie? A Pan rzekł: Jam jest Jezus, którego ty prześladujesz; trudno tobie przeciw ościeniowi wierzgać.PB — DziejeApostolskie 9:5

6 A Saul drżąc i bojąc się, rzekł: Panie! co chcesz, abym ja uczynił? A Pan do niego: Wstań, a wnijdź do miasta, a tam ci powiedzą, co byś ty miał czynić.PB — DziejeApostolskie 9:6

7 A mężowie, którzy z nim byli w drodze, stanęli, zdumiawszy się; głos tylko słysząc, ale nikogo nie widząc.PB — DziejeApostolskie 9:7

8 I wstał Saul z ziemi, a otworzywszy oczy swoje, nikogo nie widział. Tedy ująwszy go za rękę; prowadzili go do Damaszku,PB — DziejeApostolskie 9:8

9 Kędy był trzy dni nie widząc, i nie jadł ani pił.PB — DziejeApostolskie 9:9

10 A był niektóry uczeń w Damaszku, imieniem Ananijasz; i rzekł Pan do niego w widzeniu: Ananijaszu! A on rzekł: Otom ja, Panie!PB — DziejeApostolskie 9:10

11 A Pan rzekł do niego: Wstań, a idź na ulicę, którą zowią prostą, a szukaj w domu Judowym Saula imieniem Tarseńczyka; albowiem oto się modli.PB — DziejeApostolskie 9:11

12 I widział w widzeniu męża, imieniem Ananijasz, wchodzącego i rękę na się wkładającego, aby przejrzał.PB — DziejeApostolskie 9:12

13 I odpowiedział Ananijasz: Panie! słyszałem od wielu o tym mężu, jako wiele złego czynił świętym twoim w Jeruzalemie.PB — DziejeApostolskie 9:13

14 I tu ma moc od najwyższych kapłanów, aby wiązał wszystkie wzywające imienia twego.PB — DziejeApostolskie 9:14

15 I rzekł do niego Pan: Idźże, albowiem mi ten jest naczyniem wybranem, aby nosił imię moje przed pogany i królmi, i przed syny Izraelskimi.PB — DziejeApostolskie 9:15

16 Albowiem ja mu ukażę, jako wiele musi cierpieć dla imienia mego.PB — DziejeApostolskie 9:16

17 I poszedł Ananijasz, i wszedł do onego domu, a włożywszy na niego ręce, rzekł: Saulu, bracie! Pan mię posłał, Jezus on, któryć się ukazał w drodze, którąś jechał, abyś przejrzał, a był napełniony Duchem Świętym.PB — DziejeApostolskie 9:17

18 I zarazem spadły z oczów jego jako łuski i wnet przejrzał, a wstawszy ochrzczony jest.PB — DziejeApostolskie 9:18

19 A wziąwszy pokarm, posilił się. I był Saul z uczniami, którzy byli w Damaszku, kilka dni.PB — DziejeApostolskie 9:19

20 I zaraz kazał w bóżnicach Chrystusa, że on jest Synem Bożym.PB — DziejeApostolskie 9:20

21 I zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, i mówili: Izali to nie jest ten, który burzył w Jeruzalemie tych, którzy wzywali imienia tego? i tuć na to przyszedł, aby ich związawszy, wiódł do najwyższych kapłanów?PB — DziejeApostolskie 9:21

22 A Saul tem więcej zmacniał się i zawstydzał Żydy, którzy mieszkali w Damaszku, dowodząc, iż ten jest Chrystus.PB — DziejeApostolskie 9:22

23 A gdy przeszło niemało dni, uradzili Żydowie między sobą, aby go zabili.PB — DziejeApostolskie 9:23

24 Ale się dowiedział Saul o zasadzce ich. Strzegli też bram we dnie i w nocy, aby go zabili.PB — DziejeApostolskie 9:24

25 Lecz uczniowie wziąwszy go w nocy, spuścili go po powrozie przez mur w koszu.PB — DziejeApostolskie 9:25

26 A gdy przyszedł Saul do Jeruzalemu, kusił się przyłączyć do uczniów; ale się go wszyscy bali, nie wierząc, aby był uczniem.PB — DziejeApostolskie 9:26

27 Lecz Barnabasz wziąwszy go, przywiódł go do Apostołów i powiadał im, jako w drodze widział Pana, a iż mówił do niego, i jako w Damaszku bezpiecznie mówił w imieniu Jezusowem.PB — DziejeApostolskie 9:27

28 I mieszkał z nimi w Jeruzalemie.PB — DziejeApostolskie 9:28

29 A bezpiecznie sobie poczynając w imieniu Pana Jezusowem, mówił i gadał z Grekami; a oni się starali, jako by go zabić.PB — DziejeApostolskie 9:29

30 O czem dowiedziawszy się bracia, odprowadzili go do Cezaryi i odesłali go do Tarsu.PB — DziejeApostolskie 9:30

31 A tak zbory po wszystkiej Judzkiej ziemi i Galilei, i Samaryi miały pokój, budując się i chodząc w bojaźni Pańskiej, a przez pociechę Ducha Świętego rozmnażały się.PB — DziejeApostolskie 9:31

32 I stało się, gdy Piotr obchodził wszystkie, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie.PB — DziejeApostolskie 9:32

33 Tamże znalazł człowieka niektórego, imieniem Eneasz, od ośmiu lat na łożu leżącego, który był powietrzem ruszony.PB — DziejeApostolskie 9:33

34 I rzekł mu Piotr: Eneaszu! uzdrawia cię Jezus Chrystus; wstańże, a pościel sobie. I zarazem wstał.PB — DziejeApostolskie 9:34

35 A widzieli go wszyscy, którzy mieszkali w Liddzie i w Saronie, którzy się nawrócili do Pana.PB — DziejeApostolskie 9:35

36 A była w Joppie niektóra uczennica, imieniem Tabita, która wyłożywszy, zowie się Dorka; ta była pełna dobrych uczynków i jałmużny, które czyniła.PB — DziejeApostolskie 9:36

37 I stało się w one dni, że rozniemógłszy się, umarła; którą omywszy, położyli na sali.PB — DziejeApostolskie 9:37

38 A iż Lidda była blisko Joppy, uczniowie usłyszawszy, że tam jest Piotr, posłali do niego dwóch mężów, prosząc go, aby się nie lenił przyjść do nich.PB — DziejeApostolskie 9:38

39 Tedy wstawszy Piotr, szedł z nimi; a gdy przyszedł, wprowadzili go na salę i obstąpiły go wszystkie wdowy, płacząc i ukazując suknie i płaszcze, które im Dorka robiła, póki była z nimi.PB — DziejeApostolskie 9:39

40 A Piotr wygnawszy precz wszystkie, klęknął na kolana i modlił się, a obróciwszy się do onego ciała, rzekł: Tabito, wstań! a ona otworzyła oczy swoje i ujrzawszy Piotra, usiadła.PB — DziejeApostolskie 9:40

41 A on podawszy jej rękę, podniósł ją, a zawoławszy świętych i wdów, stawił ją żywą.PB — DziejeApostolskie 9:41

42 I rozsławiło się to po wszystkiej Joppie, i wiele ich uwierzyło w Pana.PB — DziejeApostolskie 9:42

43 I stało się, że przez wiele dni został Piotr w Joppie u niejakiego Szymona, garbarza.PB — DziejeApostolskie 9:43