Przypowieści 20

1 Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.PB — Przypowieści 20:1

2 Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.PB — Przypowieści 20:2

3 Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.PB — Przypowieści 20:3

4 Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.PB — Przypowieści 20:4

5 Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.PB — Przypowieści 20:5

6 Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?PB — Przypowieści 20:6

7 Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.PB — Przypowieści 20:7

8 Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.PB — Przypowieści 20:8

9 Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?PB — Przypowieści 20:9

10 Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.PB — Przypowieści 20:10

11 Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.PB — Przypowieści 20:11

12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.PB — Przypowieści 20:12

13 Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.PB — Przypowieści 20:13

14 Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.PB — Przypowieści 20:14

15 Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.PB — Przypowieści 20:15

16 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.PB — Przypowieści 20:16

17 Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.PB — Przypowieści 20:17

18 Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.PB — Przypowieści 20:18

19 Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.PB — Przypowieści 20:19

20 Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.PB — Przypowieści 20:20

21 Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.PB — Przypowieści 20:21

22 Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.PB — Przypowieści 20:22

23 Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.PB — Przypowieści 20:23

24 Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?PB — Przypowieści 20:24

25 Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.PB — Przypowieści 20:25

26 Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.PB — Przypowieści 20:26

27 Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.PB — Przypowieści 20:27

28 Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.PB — Przypowieści 20:28

29 Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.PB — Przypowieści 20:29

30 Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.PB — Przypowieści 20:30