Marka 4

1 I począł zasię uczyć przy morzu; i zgromadził się do niego lud wielki, tak iż wstąpiwszy w łódź, siedział na morzu, a wszystek lud był przy morzu na ziemi.PB — Marka 4:1

2 I nauczał ich wiele rzeczy w podobieństwach, a mówił do nich w nauce swojej: Słuchajcie!PB — Marka 4:2

3 Oto wyszedł rozsiewca, aby rozsiewał.PB — Marka 4:3

4 I stało się, gdy rozsiewał, że jedno padło podle drogi, a ptaki niebieskie przyleciały i podziobały je.PB — Marka 4:4

5 Drugie zasię padło na miejsce opoczyste, gdzie nie miało wiele ziemi; i prędko weszło, przeto iż nie miało głębokości ziemi;PB — Marka 4:5

6 A gdy słońce weszło, wygorzało, a iż korzenia nie miało, uschło.PB — Marka 4:6

7 A drugie padło między ciernie; i wzrosły ciernie i zadusiły je, i nie wydało pożytku.PB — Marka 4:7

8 Drugie zasię padło na ziemię dobrą, i wydało pożytek bujno wschodzący i rosnący; i przyniosło jedno trzydziesiątny, a drugie sześćdziesiątny, a drugie setny.PB — Marka 4:8

9 I mówił im: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.PB — Marka 4:9

10 A gdy sam tylko był, pytali go ci, co przy nim byli ze dwunastoma, o to podobieństwo.PB — Marka 4:10

11 A on im odpowiedział: Wam dano wiedzieć tajemnicę królestwa Bożego; ale tym, którzy są obcymi, wszystko się podawa w podobieństwach;PB — Marka 4:11

12 Aby patrząc patrzeli, ale nie widzieli, i słysząc słyszeli, ale nie zrozumieli, by się snać nie nawrócili, a byłyby im grzechy odpuszczone.PB — Marka 4:12

13 Zatem rzekł do nich: Nie rozumiecie tego podobieństwa? A jakoż zrozumiecie wszystkie inne podobieństwa?PB — Marka 4:13

14 Rozsiewca on rozsiewa słowo.PB — Marka 4:14

15 A którzy podle drogi, ci są, którym się rozsiewa słowo; ale gdy usłyszeli, zaraz przychodzi szatan, a wybiera słowo wsiane w serca ich.PB — Marka 4:15

16 Także i ci, którzy na opoczystych miejscach posiani są, ci są, którzy, gdy usłyszeli słowo, zaraz je z radością przyjmują;PB — Marka 4:16

17 Wszakże nie mają korzenia w sobie, ale są doczesnymi; potem, gdy przychodzi ucisk albo prześladowanie dla słowa, wnet się gorszą;PB — Marka 4:17

18 A którzy między cierniem są posiani, ci są, którzy słuchają słowa;PB — Marka 4:18

19 Ale pieczołowanie świata tego i omamienie bogactw, i pożądliwości innych rzeczy, wszedłszy zaduszają słowo, i staje się bez pożytku.PB — Marka 4:19

20 A którzy na dobrą ziemię przyjęli nasienie, ci są, co słuchają słowa, i przyjmują je, przynoszą pożytek, jedno trzydziesiątny, a drugie sześćdziesiątny, a drugie setny.PB — Marka 4:20

21 Nadto mówił im: Izali przynoszą świecę, aby wstawiona była pod korzec albo pod łoże? izali nie dlatego, aby ją na świecznik wstawiono?PB — Marka 4:21

22 Bo nic nie masz tajemnego, co by nie miało być objawiono; ani się stało co skrytego, aby na jaw nie wyszło.PB — Marka 4:22

23 Jeźli kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!PB — Marka 4:23

24 I rzekł do nich: Patrzcież, czego słuchacie; jaką miarą mierzycie, taką wam będzie odmierzono, a będzie wam przydano, którzy słuchacie.PB — Marka 4:24

25 Albowiem kto ma, będzie mu dano; a kto nie ma, i to, co ma, będzie od niego odjęto.PB — Marka 4:25

26 I mówił: Takie jest królestwo Boże, jako gdyby człowiek wrzucił nasienie w ziemię;PB — Marka 4:26

27 A spałby i wstawałby we dnie i w nocy, a nasienie by weszło i urosło, gdy on nie wie.PB — Marka 4:27

28 Boć ziemia sama z siebie pożytek wydawa, naprzód trawę, potem kłos, a potem zupełne zboże w kłosie.PB — Marka 4:28

29 A skoro się okaże urodzaj, wnet gospodarz zapuszcza sierp; bo żniwo przyszło.PB — Marka 4:29

30 Nad to rzekł: Do czego przypodobamy królestwo Boże, albo którem je podobieństwem wyrazimy?PB — Marka 4:30

31 Jest jako ziarno gorczyczne; które, gdy wsiane bywa w ziemię, najmniejsze jest ze wszystkich nasion, które są na ziemi.PB — Marka 4:31

32 Ale gdy bywa wsiane, wzrasta, i bywa największe nad wszystkie jarzyny, i rozpuszcza gałęzie wielkie, tak iż pod cieniem jego mogą sobie czynić gniazda ptaki niebieskie.PB — Marka 4:32

33 I przez wiele takich podobieństw mówił do nich słowo, tak jako słuchać mogli.PB — Marka 4:33

34 A bez podobieństwa nie mówił do nich; wszakże uczniom swym wszystko z osobna wykładał.PB — Marka 4:34

35 I rzekł do nich w tenże dzień, gdy już był wieczór: Przeprawmy się na drugą stronę.PB — Marka 4:35

36 A rozpuściwszy lud, wzięli go z sobą, tak jako był w łodzi; ale i inne łódki były przy nim.PB — Marka 4:36

37 Tedy powstała wielka nawałność wiatru, a wały biły na łódź, tak że się już napełniała.PB — Marka 4:37

38 A on na zadzie łodzi spał na wezgłówku; i obudzili go i mówili mu: Nauczycielu! nie dbasz, że giniemy?PB — Marka 4:38

39 A tak ocknąwszy się, zgromił wiatr, i rzekł morzu: Umilknij, a uśmierz się. I przestał wiatr, a stało się wielkie uciszenie.PB — Marka 4:39

40 Zatem rzekł im: Przecz jesteście tak bojaźliwi? Jakoż nie macie wiary?PB — Marka 4:40

41 I bali się bojaźnią wielką, i mówili jedni do drugich: Któż wżdy ten jest, że mu i wiatr i morze są posłuszne?PB — Marka 4:41