Przypowieści

Przypowieści 1

1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,PB — Przypowieści 1:1

2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;PB — Przypowieści 1:2

3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;PB — Przypowieści 1:3

4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.PB — Przypowieści 1:4

5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,PB — Przypowieści 1:5

6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.PB — Przypowieści 1:6

7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.PB — Przypowieści 1:7

8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.PB — Przypowieści 1:8

9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.PB — Przypowieści 1:9

10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.PB — Przypowieści 1:10

11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;PB — Przypowieści 1:11

12 Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół;PB — Przypowieści 1:12

13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;PB — Przypowieści 1:13

14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.PB — Przypowieści 1:14

15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.PB — Przypowieści 1:15

16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.PB — Przypowieści 1:16

17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:PB — Przypowieści 1:17

18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.PB — Przypowieści 1:18

19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.PB — Przypowieści 1:19

20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.PB — Przypowieści 1:20

21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:PB — Przypowieści 1:21

22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?PB — Przypowieści 1:22

23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.PB — Przypowieści 1:23

24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;PB — Przypowieści 1:24

25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;PB — Przypowieści 1:25

26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.PB — Przypowieści 1:26

27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;PB — Przypowieści 1:27

28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.PB — Przypowieści 1:28

29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,PB — Przypowieści 1:29

30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:PB — Przypowieści 1:30

31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.PB — Przypowieści 1:31

32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.PB — Przypowieści 1:32

33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.PB — Przypowieści 1:33