Joba 37

1 36.34 A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.PB — Joba 37:1

2 37.1 Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.PB — Joba 37:2

3 37.2 Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.PB — Joba 37:3

4 37.3 Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.PB — Joba 37:4

5 37.4 Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.PB — Joba 37:5

6 37.5 Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.PB — Joba 37:6

7 37.6 Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.PB — Joba 37:7

8 37.7 Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.PB — Joba 37:8

9 37.8 Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.PB — Joba 37:9

10 37.9 Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.PB — Joba 37:10

11 37.10 Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.PB — Joba 37:11

12 37.11 A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.PB — Joba 37:12

13 37.12 A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.PB — Joba 37:13

14 37.13 Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.PB — Joba 37:14

15 37.14 Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?PB — Joba 37:15

16 37.15 Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?PB — Joba 37:16

17 37.16 Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?PB — Joba 37:17

18 37.17 Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?PB — Joba 37:18

19 37.18 Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.PB — Joba 37:19

20 37.19 Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.PB — Joba 37:20

21 37.20 Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.PB — Joba 37:21

22 37.21 Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.PB — Joba 37:22

23 37.22 Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.PB — Joba 37:23

24 37.23 Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.PB — Joba 37:24