Joba 9

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:PB — Joba 9:1

2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?PB — Joba 9:2

3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.PB — Joba 9:3

4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?PB — Joba 9:4

5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.PB — Joba 9:5

6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.PB — Joba 9:6

7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.PB — Joba 9:7

8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.PB — Joba 9:8

9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.PB — Joba 9:9

10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.PB — Joba 9:10

11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.PB — Joba 9:11

12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?PB — Joba 9:12

13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.PB — Joba 9:13

14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?PB — Joba 9:14

15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.PB — Joba 9:15

16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:PB — Joba 9:16

17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;PB — Joba 9:17

18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.PB — Joba 9:18

19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?PB — Joba 9:19

20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.PB — Joba 9:20

21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.PB — Joba 9:21

22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;PB — Joba 9:22

23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;PB — Joba 9:23

24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?PB — Joba 9:24

25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.PB — Joba 9:25

26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.PB — Joba 9:26

27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:PB — Joba 9:27

28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.PB — Joba 9:28

29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?PB — Joba 9:29

30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:PB — Joba 9:30

31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.PB — Joba 9:31

32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.PB — Joba 9:32

33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.PB — Joba 9:33

34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;PB — Joba 9:34

35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.PB — Joba 9:35