Jana 6

1 Potem odszedł Jezus za morze Galilejskie, które jest Tyberyjadzkie;PB — Jana 6:1

2 I szedł za nim lud wielki, iż widzieli cuda jego, które czynił nad chorymi.PB — Jana 6:2

3 I wszedł Jezus na górę, i siedział tam z uczniami swoimi;PB — Jana 6:3

4 A była blisko wielkanoc, święto żydowskie.PB — Jana 6:4

5 Tedy podniósł Jezus oczy i ujrzawszy, iż wielki lud idzie do niego, rzekł do Filipa: Skąd kupimy chleba, aby ci jedli?PB — Jana 6:5

6 (Ale to mówił, kusząc go; bo on wiedział, co miał czynić.)PB — Jana 6:6

7 Odpowiedział mu Filip: Za dwieście groszy chleba nie dosyć im będzie, choćby każdy z nich mało co wziął.PB — Jana 6:7

8 Rzekł mu jeden z uczniów jego, Andrzej, brat Szymona Piotra:PB — Jana 6:8

9 Jest tu jedno pacholę, co ma pięcioro chleba jęczmiennego i dwie rybki; ale cóż to jest na tak wielu?PB — Jana 6:9

10 Tedy rzekł Jezus: Każcie ludowi usiąść. A było trawy dość na onemże miejscu, i usiadło mężów w liczbie około pięciu tysięcy.PB — Jana 6:10

11 Wziął tedy Jezus one chleby, a podziękowawszy rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; także i z onych rybek, ile jedno chcieli.PB — Jana 6:11

12 A gdy byli nasyceni, rzekł uczniom swoim: Zbierzcie te ułomki, które zbywają, żeby nic nie zginęło.PB — Jana 6:12

13 I zebrali i napełnili dwanaście koszów ułomków z onego pięciorga chleba jęczmiennego, które zbywały tym, co jedli.PB — Jana 6:13

14 A oni ludzie, ujrzawszy cud, który uczynił Jezus, mówili: Tenci jest zaprawdę on prorok, który miał przyjść na świat.PB — Jana 6:14

15 Tedy Jezus poznawszy, iż mieli przyjść i porwać go, aby go uczynili królem, uszedł zasię sam tylko na górę.PB — Jana 6:15

16 A gdy był wieczór, zstąpili uczniowie jego do morza.PB — Jana 6:16

17 A wstąpiwszy w łódź, jechali za morze do Kapernaum, a już było ciemno, a Jezus nie przyszedł był do nich.PB — Jana 6:17

18 A morze, gdy powstał wielki wiatr, burzyć się poczynało.PB — Jana 6:18

19 Gdy tedy odpłynęli jakoby na dwadzieścia i pięć lub trzydzieści stajan, ujrzeli Jezusa chodzącego po morzu, przybliżającego się ku łodzi, i ulękli się.PB — Jana 6:19

20 A on im rzekł: Jamci jest, nie bójcie się.PB — Jana 6:20

21 I wzięli go ochotnie do łodzi, a zarazem łódź przypłynęła do ziemi, do której jechali.PB — Jana 6:21

22 Nazajutrz lud, który był za morzem, widząc, że tam nie było drugiej łodzi, tylko ona jedna, w którą byli wstąpili uczniowie jego, a iż Jezus nie wszedł był w łódź z uczniami swoimi, ale sami uczniowie jego ujechali;PB — Jana 6:22

23 (Przyszły też były drugie łodzie z Tyberyjady, blisko do onego miejsca, gdzie jedli chleb, gdy był Pan dzięki uczynił.)PB — Jana 6:23

24 To gdy obaczył lud, iż tam nie było Jezusa, ani uczniów jego, wstąpili i oni w łodzie i przeprawili się do Kapernaum, szukając Jezusa;PB — Jana 6:24

25 A znalazłszy go za morzem, rzekli mu: Mistrzu! kiedyś tu przybył?PB — Jana 6:25

26 Odpowiedział im Jezus i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mię nie przeto, iżeście widzieli cuda, ale iżeście jedli chleb, i byliście nasyceni.PB — Jana 6:26

27 Sprawujcież nie pokarm, który ginie, ale pokarm, który trwa ku żywotowi wiecznemu, który wam da Syn człowieczy; albowiem tego zapieczętował Bóg Ojciec.PB — Jana 6:27

28 Rzekli tedy do niego: Cóż będziemy czynili, abyśmy sprawowali sprawy Boże?PB — Jana 6:28

29 Odpowiedział Jezus i rzekł im: Toć jest sprawa Boża, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.PB — Jana 6:29

30 Rzekli mu tedy: Cóż wżdy ty za znak czynisz, abyśmy widzieli i wierzyli tobie? Cóż czynisz?PB — Jana 6:30

31 Ojcowie nasi jedli mannę na puszczy, jako jest napisano: Chleb z nieba dał im ku jedzeniu.PB — Jana 6:31

32 Rzekł im tedy Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz wam dał chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam chleb on prawdziwy z nieba.PB — Jana 6:32

33 Albowiem chleb Boży ten jest, który zstępuje z nieba i żywot daje światu.PB — Jana 6:33

34 Tedy mu rzekli: Panie! daj nam zawsze tego chleba.PB — Jana 6:34

35 I rzekł im Jezus: Jamci jest on chleb żywota; kto do mnie przychodzi, łaknąć nie będzie, a kto wierzy w mię, nigdy pragnąć nie będzie.PB — Jana 6:35

36 Alem wam powiedział: Owszem, widzieliście mię, a nie wierzycie.PB — Jana 6:36

37 Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie, a tego, co do mnie przyjdzie, nie wyrzucę precz.PB — Jana 6:37

38 Bom zstąpił z nieba, nie iżbym czynił wolę moję, ale wolę onego, który mię posłał.PB — Jana 6:38

39 A tać jest wola onego, który mię posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, ale abym to wzbudził w on ostateczny dzień.PB — Jana 6:39

40 A tać jest wola onego, który mię posłał, aby każdy, kto widzi Syna, a wierzy weń, miał żywot wieczny; a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień.PB — Jana 6:40

41 I szemrali Żydowie o nim, iż rzekł: Jam jest on chleb, który z nieba zstąpił.PB — Jana 6:41

42 I mówili: Izaż ten nie jest Jezus, syn Józefa, którego my ojca i matkę znamy; jakoż teraz tedy ten powiada: Żem z nieba zstąpił?PB — Jana 6:42

43 Tedy odpowiedział Jezus i rzekł im: Nie szemrzyjcie między sobą.PB — Jana 6:43

44 Żaden do mnie przyjść nie może, jeźli go Ojciec mój, który mię posłał, nie pociągnie; a ja go wzbudzę w ostateczny dzień.PB — Jana 6:44

45 Napisano w prorokach: I będą wszyscy wyuczeni od Boga; przetoż każdy, kto słyszał od Ojca, a nauczył się, przychodzi do mnie.PB — Jana 6:45

46 Nie iżby kto widział Ojca, oprócz tego, który jest od Boga; ten widział Ojca.PB — Jana 6:46

47 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto w mię wierzy, ma żywot wieczny.PB — Jana 6:47

48 Jam jest on chleb żywota.PB — Jana 6:48

49 Ojcowie wasi jedli mannę na puszczy, a pomarli.PB — Jana 6:49

50 Ten jest on chleb, który z nieba zstępuje; jeźliby go kto jadł, nie umrze.PB — Jana 6:50

51 Jamci jest chleb on żywy, którym z nieba zstąpił: jeźliby kto jadł z tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, jest ciało moje, które ja dam za żywot świata.PB — Jana 6:51

52 Wadzili się tedy Żydowie między sobą, mówiąc: Jakoż ten może nam dać ciało swoje ku jedzeniu?PB — Jana 6:52

53 I rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźli nie będziecie jedli ciała Syna człowieczego, i pili krwi jego, nie macie żywota w sobie.PB — Jana 6:53

54 Kto je ciało moje, a pije krew moję, ma żywot wieczny, a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień.PB — Jana 6:54

55 Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarm, a krew moja prawdziwie jest napój.PB — Jana 6:55

56 Kto je ciało moje i pije krew moję, we mnie mieszka, a ja w nim.PB — Jana 6:56

57 Jako mię posłał żyjący Ojciec, i ja żyję przez Ojca; tak kto mnie pożywa, i on żyć będzie przez mię.PB — Jana 6:57

58 Tenci jest chleb on, który z nieba zstąpił, nie jako ojcowie wasi jedli mannę, a pomarli; kto je ten chleb, żyć będzie na wieki.PB — Jana 6:58

59 To mówił w bóżnicy, ucząc w Kapernaum.PB — Jana 6:59

60 Wiele ich tedy z uczniów jego słysząc to, mówili: Twardać to jest mowa, któż jej słuchać może?PB — Jana 6:60

61 Ale wiedząc Jezus sam w sobie, iż o tem szemrali uczniowie jego, rzekł im: Toż was obraża?PB — Jana 6:61

62 Cóż, gdybyście ujrzeli Syna człowieczego wstępującego, gdzie był pierwej?PB — Jana 6:62

63 Duchci jest, który ożywia, ciało nic nie pomaga; słowa, które ja wam mówię, duch są i żywot są.PB — Jana 6:63

64 Ale są niektórzy z was, co nie wierzą; albowiem wiedział od początku Jezus, którzy byli, co nie wierzyli, i kto jest, co go miał wydać;PB — Jana 6:64

65 I mówił: Dlategomci wam powiedział: Iż żaden nie może przyjść do mnie, jeźliby mu nie było dane od Ojca mojego.PB — Jana 6:65

66 Od tego czasu wiele uczniów jego odeszło nazad, a więcej z nim nie chodzili.PB — Jana 6:66

67 Tedy rzekł Jezus do onych dwunastu: Izali i wy chcecie odejść?PB — Jana 6:67

68 I odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie! do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego;PB — Jana 6:68

69 A myśmy uwierzyli i poznali, żeś ty jest Chrystus, on Syn Boga żywego.PB — Jana 6:69

70 Odpowiedział im Jezus: Izalim ja nie dwunastu was obrał? a jeden z was jest dyjabeł.PB — Jana 6:70

71 A to mówił o Judaszu, synu Szymona, Iszkaryjocie; bo go ten wydać miał, będąc jednym z onych dwunastu.PB — Jana 6:71