Καλα ενστικτα και συναισθηματα

Τά καλά ένστικτα, τά εύγενικά αισθήματα, η άμεση άντίληψη τής άξίας τών πνευματικών πραγμάτων, άποτελοϋν τάλαντα πολύτιμα γιά τά όποια μεγάλη εύθύνη φέρνει ο κτήτοράς τους. ‘Όλα αυτά πρέπει νά τεθούν στήν ύπηρεσία του Θεού. Αλλ’ εδώ είναι πού πολλοί σφάλλουν. ‘Ικανοποιημένοι μέ τά χαρίσματά τους αυτά, δέν κάνουν τίποτε γιά τήν εξυπηρέτηση τών άλλων. Άρκούνται μόνο νά λένε ότι άν είχαν τήν εύκαιρία, άν τούς παρουσιάζονταν εύνοϊκές περιστάσεις, θά μπορούσαν νά κάνουν κάποιο μεγάλο και ώφέλιμο εργο. Αλλά περιμένουν διαρκώς τήν εύκαιρία. Περιφρονούν τό σφιχτοχέρη τόν τσιγκούνη πού φειδωλεύεται και τήν πενιχρότερη ελεημοσύνη στούς φτωχούς. Βλέπουν ότι δέν ένδιαφέρεται παρά μόνο γιά τόν εαυτό του και ότι είναι ύπεύθυνος γιά τήν κακή χρήση τών ταλάντων του. Μέ βαθειά ικανοποίηση συγκρίνουν τόν εαυτό τους μέ κάτι τέτοιους στενοκέφαλους, και αισθάνονται ότι αυτοί βρίσκονται σέ πολύ εύνοϊκόχερη μοίρα από τούς σκληρόκαρδουςαυτούς συνανθρώπους τους. Αλλ’ αυταπατώνται. Καί μόνο η από μέρους τους κατοχή άχρησιμοποιήτων προσόντων κάνει τήν εύθύνη τους άκόμη πιό μεγάλη. Αυτοί πού είναι προικισμένοι μέ γενναιόδωρα αισθήματα είναι έξουσιοδοτημένοι από τόν Θεό νά τά έκδηλώνουν όχι μόνο στούς φίλους τους, αλλά και σ’ όλους όσους χρειάζονται βοήθεια. Τά κοινωνικά προνόμια λογίζονται και αυτά τάλαντα και πρέπει νά χρησιμοποιούνται πρός όφελος όλων έκείνων πού ύπάγονται στή σφαίρα τής έπιρροής μας. Η αγάπη πού έκδηλώνει τήν καλωσύνη της σέ μιά έλάχιστη μειοψηφία, δέν είναι αγάπη παρά φιλαυτία. Δέ συμβάλλει σέ τίποτε, ούτε γιά τό καλό τών ψυχών, ούτε γιά τή δόξα του Θεού. ‘Όσοι άφήνουν έτσι τά τάλαντα του Κυρίου τους άνεκμετάλλευτα, θεωρούνται μεγαλύτεροι φταίχτες από τούς φειδωλούς έκείνους γιά τούς οποίους αισθάνονται τέτοια καταφρόνια. Σ’αυτούς μιά μέρα θά ειπωθεί: “Γνωρίζατε τό θέλημα του Κυρίου σας, άλλά δέν τό έκτελέσατε.”ΠΧ 272.3