Ang Pagluwas Sang Mga Balaan

Tungang gab-i ang ginpili sang Dios sa pagluwas sang Iya mga katawohan. Samtang ginayaguta sila sang mga malauton, ang adlaw nangin tuman kainit, kag ang bulan nagpahimoyong. Nagkagha ang mga malauton sa sining talan-awon. Ang mga balaan naman, nga may solemne ka kalipay, nakita na ang una na tiliman-an sang ila kaluwasan. Ang mga tanda kag mga katanhagaan nagkahanabo sing sunodsunod. Ang tanan sa kinaugali wala nagsunod sa ila kinaugalian. Ang mga sapa nag-untat sa pag-ilig. Ang maitum kag madamul nga mga panganud nagsampukanay. Apang may isa lang ka duug sa diin may malinong nga himaya, kag halin diri nabatian ang tingug sang Dios nga kaangay sang madamu nga tubig, nga nagtay-og sang langit kag sang duta. Naglinog sing mabaskug. Ang mga lulubngan nabuksan, kag sila nga napatay sa pagtoo sa idalum sang mensahe sang ikatlo nga manugtunda, nga naghupot sang Sabado, naggowa halin sa ila mayab-ok nga hiligdaan nga nahimaya, agud mabatian ang katipan sang paghidaet nga pagahimoon sang Dios sa ila nga nagtuman sang Iya kasogoan.SP 111.3

Nagbukas-sirado ang langit. Ang mga bukid gin-uyog kaangay sang tigbaw sa hangin kag naglapta sang mga bato. Ang dagat nag-indakal kaangay sang kolon kag nagbuga sang mga bato. Kag sang gintugyan sang Dios ang walay katubtuban nga katipan sa Iya mga katawohan, naghambal Sia sang isa lamang ka pululungon, kag nagpundo, samtang ang mga pulong nagtugub sa kalibutan. Ang Israel sang Dios nagtindug kag nagtulok paibabaw, nga nagapamati sa mga pulong nga halin sa baba ni Jehovah kag nagtugub sa kalibutan kaangay sang pinakamatunog nga daguub. Tama gid ka solemne ang hitabo. Sa tagsa ka pululungon, ang mga balaan nagsinggit, “Himaya! Aleluia!” Ang ila mga nawung nagabanaag sang himaya sang Dios, nga nagasiga sang himaya kaangay sa nawung ni Moises sang nagpanaug sia halin sa Sinai. Indi makatulok ang mga malauton sa ila tungud sang himaya. Kag sang ginmitlang sang Dios ang walay-kayubtuban nga pagpakamaayo sa ila nga nagpadungug sa Iya pinaagi sa pagtipig sang Iya balaan nga Sabado, nagsinggit sila sing kadalag-an batok sa sapat kag sa iya dagway.SP 112.1

Ang Ikaduha nga Pagbalik ni Cristo—Sa indi madugay nagpakita ang daku kag puti nga panganud, sa diin nagapungko ang Anak sang tawo. Sa malayo, daw gamay lamang ini. Apang sang nagahilapit ini sa kalibuan, nakita sang tanan ang himaya kag pagkaharianon ni Jesus samtang nagasakay Sia sa pagdaug. Ang balaan nga mga manugtunda, kaupud sang nagaigpat nga mga korona sa ila mga ulo, nag-upud sa Iya.SP 112.2

Wala sing pululungon nga makasaysay sang kahimayaon sang talan-awon. Ang buhi nga panganud sang indi matupungan nga himaya nagpalapit pa, sa diin yara ang matahum nga si Jesus, nga sa Iya balaan nga agtang amo ang korona sang himaya, kag indi ang tunukon nga korona. Sa Iya panaput kag paa nasulat ang ngalan, Hari sang mga hari, kag Ginoo sang mga ginoo (Bugna 19:16). Ang Iya guya kaangay sang kasanag sang adlaw sa kaudtuhon, ang Iya mga mata kaangay sang dila sang kalayo, kag ang Iya mga tiil daw kaangay sang pino nga saway. (Bugna 1:15, 16). Ang Iya tingug daw kaangay sang madamu nga galimiton sang musiko. Ang kalibutan nagkurog sa Iya presensya, ang langit daw nagpalayo kaangay sang linupot (scroll) sang ini ginrolyo, kag ang tagsa ka bukid kag isla nahakwat palayo sa ila lugar. “Niyan ang mga hari sang duta kag ang mga kadalagkuan kag ang mga heneral kag ang mga manggaranon kag ang mga makusug, kag ang tagsa ka mga ulipon kag hinilway nagpanago sa mga lungib kag sa mga igang sang kabukiran, nga nagasiling sa mga bukid kag mga igang, ‘Tiphag kamo sa amon kag tagoa kami sa nawung sang nagalingkod sa trono, kag sa kasingkal sang Cordero; kay nag-abut ang dakung adlaw sang ila kasingkal, kag sin-o bala ang sarang makabatas sini?” (Bugna 6:15-17).SP 113.1

Sila nga sing wala lang madugay may piano sa pagpatay sang matutum nga mga anak sang Dios karon nakasaksi sang himaya sang Dios nga nagtungtung sa ila. Kag sa tunga sang ila kahadlok, ila nabatian ang malipayon nga mga tingug sang mga balaan, nga nagasiling, “Yari karon, ini amo ang aton Dios; nagahulat kita sa iya, kag sia magaluwas sa aton” Isaias 25:9.SP 113.2

Ang Una nga Pagkabanhaw—Nag-uyog sing makusog ang kalibutan sang gintawag sang Anak sang Dios ang nagakalatulog nga mga balaan halin sa ila lulubngan. Nabatian nila ang ini nga panawagan kag nagbangon nga napanaptan sang mahamungayaon nga pagkadimamalatyon, nga nagasiling, “O kamatayon, diin bala ang imo pagdaug? O kamatayon, diin bala ang imo sudlot?” (tanawa ang 1 Corinto 15:55). Niyan ang buhi nga mga balaan kag ang mga ginbanhaw nagbayaw sang ila mga tingug sa pagsinggit sang kadalag-an. Sila nga napatay nga may marka sang sakit kag kamatayon sa karon may maayo na nga lawas kag kapagsik. Ang mga balaan nabaylohan sa isa lamang ka tion, sa isa lamang ka pisok, kag kaupud sa mga nabanhaw nagsugata sa ila Ginoo sa kahanginan. O, daw ano ka mahimayaon nga pagkitaay. Ang mga abyan nga nahilayo tungud sang kamatayon sa karon indi na magbululagay.SP 113.3

Sa kada kilid sang kangga amo ang mga pakpak, kag sa idalum sini buhi nga mga rueda. Kag ang mga balaan sa panganud nagsinggit, “Himaya! Aleluia!” Kag ang kangga nagpasaka sa Balaan nga Siyudad. Sa wala pa ang mga balaan magsulud sa siyudad, ginkay-o sila sa himpit nga kuwadrado, kag si Jesus yara sa tunga nila. Nagtindug Sia kag ang ulo kag abaga labaw sa balaan kag mga manugtunda. Ang tanan sa kuwadrado makakita sang Iya harianon nga porma kag matahum nga guya.SP 114.1