ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ

Μεγάλη σύνεση απαιτείται για την αντιμετώπιση των πνευματικών ασθενειών. Μία πληγωμένη, πονεμένη καρδιά, ένα αποθαρρημένο πνεύμα χρειάζεται ιδιαίτερα διακριτική θεραπεία. Πολλές φορές κάποιο σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα τρώει σαν το σαράκι την καρδιά και εξασθενεί τις φυσικές δυνάμεις. Άλλοτε πάλι είναι οι τύψεις για την αμαρτία που υποσκάπτουν τον οργανισμό και καταστρέφουν τη διανοητική ισορροπία. Μόνο με βαθειά κατανόηση αυτή η κατηγορία των ασθενών μπορεί να ευεργετηθεί. Ο γιατρός πρέπει πρώτα να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους και κατόπιν να τους παραπέμψει στο Μεγάλο Θεραπευτή. Αν η πίστη τους μπορέσει να καθοδηγηθεί στον Πραγματικό Γιατρό και αν αποκτήσουν την πεποίθηση ότι η περίπτωσή τους βρίσκεται στα χέρια Του, αυτό μπορεί να επιφέρει την ειρήνη του πνεύματος και πολλές φορές αποδίδει και την υγεία του σώματος.ZY 217.1

Η ένδειξη κατανόησης και διακριτικότητας συχνά προξενεί μεγαλύτερο όφελος στον ασθενή από ότι η πιο εξεζητημένη θεραπεία που γίνεται με ένα ψυχρό, αδιάφορο τρόπο. Όταν ο γιατρός πλησιάζει στο κρεβάτι του αρρώστου με αδιάφορο, απερίσκεπτο ύφος, όταν κοιτάζει με απάθεια τον ασθενή δίνοντας με τις πράξεις του ή με λόγια του την εντύπωση ότι αυτή η περίπτωσή του δεν απαιτεί καμία ιδιαίτερη προσοχή και τον αφήνει μετά κλεισμένο στις σκέψεις του, έχει ήδη προξενήσει στον ασθενήαναμφισβήτητη ζημιά. Η αμφιβολία και η αποθάρρυνση που προκάλεσε η αδιαφορία του πολλές φορές εξουδετερώνουν το καλό αποτέλεσμα των γιατρικών που ορίζει.ZY 218.1

Ο ασθενής λαχταράει να ακούσει μερικά συμπαθητικά, παρήγορα λόγια. Αν οι γιατροί έβαζαν τον εαυτό τους στη θέση εκείνου του οποίου το πνεύμα είναι εξασθενημένο και το ηθικό πεσμένο από τα βάσανα θα ήταν καλύτερα κατηρτισμένοι να καταλάβουν τα αισθήματά του. Όταν η αγάπη και η συμπόνια που ο Χριστός εκδήλωνε για τους αρρώστους συνδυάζεται με τις γνώσεις του γιατρού, τότε και μόνο η παρουσία του γίνεται ευλογία.ZY 218.2

Η ειλικρίνεια που δείχνεται στον άρρωστο τον εμπνέει με εμπιστοσύνη και αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς την ανάρρωση. Υπάρχουν γιατροί που κρίνουν σωστό να αποκρύπτουν από τον ασθενή τη φύση και την αιτία της αρρώστιας του. Πολλοί από φόβο μήπως προκαλέσουν ταραχή και αποθάρρυνση στον άρρωστο αν του φανερώσουν την αλήθεια, τον κάνουν να τρέφει τη ψευδαίσθηση ότι θα γίνει καλά και φθάνουν μέχρι να αφήνουν τον ασθενή να κατεβεί στον τάφο χωρίς να τον έχουν προειδοποιήσει για τον κίνδυνο. Η στάση αυτή δεν είναι σωστή. Μπορεί να μην είναι πάντοτε φρόνιμο να εξηγήσει ο γιατρός στον ασθενή ακριβώς πόσο επικίνδυνη είναι η κατάστασή του. Αυτό θα μπορούσε να τον ανα στατώσει και να επιβραδύνει ή ακόμη και να ματαιώσει τελείως την καλυτέρευση της υγείας του. Ούτε μπορεί ολόκληρη η αλήθεια να λεχθεί σ’ εκείνους των οποίων τα βάσανα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος υποθετικά. Πολλά τέτοια άτομα είναι παράλογα και δεν έχουν μάθει να υποβάλλονται στον αυτοέλεγχο. Παθαίνουν ψευδαισθήσεις και με τη φαντασία τους πιστεύουν διάφορα πράγματα για τον εαυτό τους και για τους άλλους τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Γι’ αυτούς όμως τα πράγματα αυτά είναι αληθινά και αυτοί που τους φροντίζουν πρέπει να τους δείχνουν διαρκώς καλοσύνη και ακατάβλητη υπομονή και διακριτικότητα. Αν σ’ αυτούς τους ασθενείς λέγονταν η πραγματική αλήθεια για τον εαυτό τους, άλλοι θα πληγώνονταν και άλλοι θα αποθαρρύνονταν. Ο Χριστός είπε στους μαθητές Του: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. » (Ιωάν. 16:12.) Ενδέχεταιωστόσο να μη ενδείκνυται να ειπωθεί ολόκληρη η αλήθεια σε όλες τις περιπτώσεις, σε καμία όμως απολύτως περίπτωση δεν επιτρέπεται ούτε δικαιολογείται η εξαπάτηση. Ποτέ δεν πρέπει οι γιατροί ή οι νοσοκόμοι να καταφύγουν στην παραποίηση της αλήθειας. Όποιος κάνει αυτό βάζει τον εαυτό του σε μία τέτοια θέση όπου ο Θεός δεν μπορεί να συνεργασθεί μαζί του και τηνκαταστροφή της εμπιστοσύνης των ασθενών, αποκλείει ένα από τα αποτελεσματικότερα ανθρώπινα μέσα για την ανάρρωσή τους.ZY 218.3

Η δύναμη της θέλησης δεν εκτιμάται όπως πρέπει. Αν διατηρείται η θέληση πάντοτε ακμαία και αν καθοδηγείται ορθά, θα μεταδώσει ζωτικότητα σε ολόκληρη την ύπαρξη του ανθρώπου και θα αποβεί ένας υπέροχος συντελεστής για τη διατήρηση της υγείας. Ασκούμενη σωστά, μπορεί να ελέγχει τη φαντασία και να καταστεί ένα δυναμικό μέσο αντοχής για την καταστολή της πνευματικής και της σωματικής αρρώστιας. Εξασκώντας τη θέληση και ορθά ανταποκρινόμενοι στις απαιτήσεις της ζωής, οι ασθενείς μπορούν να συμβάλουν κατά πολύ στις προσπάθειες του γιατρού για την αποκατάσταση της υγείας τους. Χιλιάδες άνθρωποι θα μπορούσαν να επανακτήσουν την υγεία τους φθάνει να το ήθελαν. Ο Θεός δεν τους θέλει να είναι άρρωστοι αλλά επιθυμεί να είναι καλά και ευτυχισμένοι. Γι’ αυτό πρέπει να το βάλουν στο νου τους ότι θα γίνουν καλά. Πολλές φορές ανάπηροι μπορούν να καταπολεμήσουν την αρρώστια και μόνο με το να αρνούνται να υποχωρήσουν μπροστά στην αναπηρία και να μείνουν ακίνητοι στην υπόλοιπη ζωή τους. Ενώ καταβάλλουν προσπάθειες για να ανταπεξέλθουν στον πόνο και στα βάσανα, ας ασχολούνται ταυτόχρονα με κάποια χρήσιμη εργασία που να ανταποκρίνεται στη δύναμή τους. Με μία τέτοια ενασχόληση και με άφθονη χρήση καθαρού αέρα και ηλιακού φωτός, πολλοί καχεκτικοί ανάπηροι θα μπορέσουν να ξαναβρούν την υγεία και τη δύναμη.ZY 219.1