ΟΙ ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ

Στα κολλέγια και στα πανεπιστήμια χιλιάδες νέων αφιερώνουν ένα μεγάλο μέρος από τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους μελετώντας την Ελληνική και τη Λατινική γλώσσα. Και ενώ επιδίδονται στις σπουδές αυτές, ο νους και ο χαρακτήρας διαμορφώνονται από τα κακά συναισθήματα της ειδωλολατρικής φιλολογίας, η μελέτη της οποίας γενικά θεωρείται σαν απαραίτητο μέρος της εκμάθησης των γλωσσών αυτών.ZY 415.3

Όσοι είναι γνώστες των κλασικών συγγραφέων λένε ότι «οι ελληνικές τραγωδίες είναι γεμάτες από αιμομιξίες, εγκλήματα και ανθρωποθυσίες προσφερόμενες σε φιλήδονους και εκδικητικούς θεούς.» Περισσότερο κερδισμένος θα ήταν ο κόσμος αν αγνοείτο η μόρφωση που προέρχεται από τέτοιες πηγές. «Δύναταί τις να περιπατήση επί ανθράκων πυρός, και οι πόδες αυτού να μη κατακαώσιν; » (Παρ. 6:28.) «Τις δύναται να εξαγάγη καθαρόν από ακαθάρτου;» (Ιώβ 14:4.) Μπορούμε επομένως να περιμένουμε να αναπτύξουν οι νέοι χριστιανικό χαρακτήρα όταν η μόρφωσή τους διαμορφώνεται από τη διδαχή αρχών που περιφρονούν τις αρχές του νόμου του Θεού;ZY 415.4

Απορρίπτοντας τους περιορισμούς και βυθισμένοι σε ανόητες διασκεδάσεις, έκλυτο βίο και ακολασία, οι μαθητές απλώς μιμούνται ότι παρουσιάζουν μπροστά τους οι σπουδές αυτές. Υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες η γνώση των ελληνικών και λατινικών χρειάζεται. Ορισμένοι οφείλουν να μελετήσουν τις γλώσσες αυτές. Αλλά η γνωριμία των γλωσσών, απαραίτητη για την πρακτική της χρησιμότητα, μπορεί να αποκτηθεί χωρίς τη μελέτη της διεφθαρμένης και διαφθείρουσας φιλολογίας.ZY 416.1

Η γνώση όμως των ελληνικών και λατινικών δεν χρειάζεται από τόσους πολλούς. Η μελέτη των νεκρών γλωσσών πρέπει να θεωρείται δευτερεύουσα από μια μελέτη της οποίας τα θέματα διδάσκουν την ορθή χρήση όλων των σωματικών και διανοητικών δυνάμεων. Είναι παράλογο να αφιερώνουν οι μαθητές τον καιρό τους για την εκμάθηση νεκρών γλωσσών ή οποιασδήποτε θεωρητικής γνώσης, παραμελώντας την πρακτική εξάσκηση για την προετοιμασία των καθηκόντων της ζωής.ZY 416.2

Τι αποκομίζουν οι μαθητές τελειώνοντας το σχολείο; Που πηγαίνουν; Τι θα κάνουν; Κατέχουν τη γνώση που θα τους βοηθήσει να διδάξουν άλλους; Απέκτησαν τη μόρφωση που θα τους κάνει πραγματικούς πατέρες και μητέρες; Μπορούν να γίνουν κεφαλή της οικογένειας σαν συνετοί εκπαιδευτές; Η μόνη επάξια του τίτλου της μόρφωση είναι εκείνη που οδηγεί τους νέους και τις νέες να επωμισθούν τις ευθύνες της ζωής και τους προσαρμόζει να γίνουν ηγέτες της οικογένειάς τους. Και μία τέτοια μόρφωση δεν αποκτάται με τη σπουδή ειδωλολατρικών κλασσικών συγγραμμάτων.ZY 416.3