ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Ο Λουκάς, ο συγγραφέας του φερώνυμου Ευαγγελί-ου, ήταν γιατρός ιεραπόστολος. Στις Γραφές αναφέρεται ως «ο ιατρός ο αγαπητός. » (Κολ. 4:14.) Ο απόστολος Παύλος πληροφορήθηκε για την ικανότητά του ως γιατρού και τον αναζήτησε σαν ένα στον οποίο ο Κύριος είχε αναθέσει ένα ιδιαίτερο έργο. Εξασφάλισε τη συνεργασία του και για αρκετό καιρό ο Λουκάς τον συνόδευε στα ταξίδια του από μέρος σε μέρος. Ύστερα από ένα διάστημα, ο Παύλος άφησε το Λουκά στους Φιλίππους της Μακεδονίας. Εκεί εξακολούθησε να εργάζεται για μερικά χρόνια τόσο σαν γιατρός όσο και σαν δάσκαλος του Ευαγγελίου. Με το ιατρικό του έργο εξυπηρετούσε τους ασθενείς και κατόπιν προσεύχονταν για να έρθει στους πάσχοντες η θεραπευτική δύναμη του Θεού. Έτσι άνοιγε ο δρόμος για το άγγελμα του ευαγγελίου. Η επιτυχία του Λουκά ως γιατρού του πρόσφερε πολλές ευκαιρίες να κηρύξει το Χριστό ανάμεσα στους ειδωλολάτρες. Σύμφωνα με το θεϊκό σχέδιο πρέπει να εργαστούμε και εμείς όπως εργάσθηκαν οι απόστολοι. Η σωματική θεραπεία συνδέεται με την παραγγελία του Ευαγγελίου. Στο ευαγγελικό έργο η διδασκαλία και η θεραπεία δεν πρέπει ποτέ να χωρίζονται η μία από την άλλη.ZY 106.1

Το έργο των μαθητών ήταν να διαδώσουν τη γνώση του Ευαγγελίου. Σ’ αυτούς είχε ανατεθεί το έργο να εξαγγείλουν σε όλο τον κόσμο την καλή αγγελία που ο Χριστός τους είχε φέρει. Το έργο αυτό το εκπλήρωσαν για τους συγχρόνους τους. Μέσα σε μία μόνο γενεά το ευαγγέλιο μεταδόθηκε σε όλα τα γνωστά στον κόσμο κράτη.ZY 106.2

Η μετάδοση του Ευαγγελίου στον κόσμο είναι το έργο που ο Θεός έχει αναθέσει σ’ αυτούς που φέρουν το όνομά Του. Το ευαγγέλιο αποτελεί το μοναδικό αντίδοτο για την αμαρτία και τη δυστυχία του κόσμου. Το πρώτιστο έργο εκείνων που γνωρίζουν τη θεραπευτική δύναμη της χάρης του Θεού είναι να την καταστήσουν γνωστή σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.ZY 106.3

Όταν ο Χριστός απέστειλε τους μαθητές Του με το άγγελμα του ευαγγελίου, η πίστη στο Θεό και στο λόγο Του είχαν σχεδόν εξαφανιστεί από τον κόσμο. Μεταξύ του ιουδαϊκού λαού που ισχυριζόταν ότι γνώριζε το Θεό, ο λόγος Του είχε παραμερισθεί χάρη των παραδόσεων και των ανθρωπίνων δοξασιών. Η εγωκεντρική φιλοδοξία, η αγάπη της επίδειξης, η απληστία του κέρδους, απορροφούσαν τις σκέψεις των ανθρώπων. Και καθώς εξέλιπε ο σεβασμός για το Θεό, εξέλιπε επίσης και η ευσπλαχνία για τον άνθρωπο. Η φιλαυτία κατάντησε να είναι η κυριαρχούσα αρχή και ο Σατανάς εργάζονταν κατά βούληση επωφελούμενος από τη δυστυχία και την εξαχρείωση της ανθρωπότητας.ZY 107.1

Σατανικοί πράκτορες εξουσίαζαν τους ανθρώπους. Τα σώματα των ανθρώπων, προοριζόμενα για κατοικητήριο του Θεού, έγιναν κατοικία δαιμόνων. Τα αισθητήρια, τα νεύρα, τα διάφορα όργανα του σώματος κατευθύνονταν από υπεράνθρωπους συντελεστές στο να εκτελούν τις χαμερπέστερες επιθυμίες. Αυτή η ίδια η σφραγίδα των δαιμόνων είχε τεθεί επάνω στην όψη των ανθρώπων. Τα ανθρώπινα πρόσωπα αντανακλούσαν την έκφραση των λε-γεώνων του πονηρού από τους οποίους διακατέχονταν τα άτομα.ZY 107.2

Ποιά είναι η σημερινή κατάσταση του κόσμου; Δεν είναι και σήμερα η πίστη στη Γραφή το ίδιο διαστρεβλωμένη με τη σχολαστική ανάλυση και με τις εικασίες όπως ήταν την εποχή του Χριστού με την παράδοση και τις ερμηνείες των ραβίνων; Η απληστία, η φιλοδοξία και η φιληδονία δεν έχουν κατακτήσει τις καρδιές των σημερινών ανθρώπων το ίδιο σταθερά όπως και τότε; Στο θεωρούμενο χριστιανικό κόσμο, ακόμη και στις θεωρού μενες χριστιανικές εκκλησίες πόσο λίγοι ακολουθούν τις χριστιανικές αρχές! Στις επιχειρήσεις, στους κοινωνικούς, οικογενειακούς και στους θρησκευτικούς κύκλους, πόσο λίγοι καθιστούν κανόνα της καθημερινής ζωής τους τις διδασκαλίες του Χριστού! Και δεν αληθεύει επίσης ότι «η δικαιοσύνη ίσταται μακράν . . . η ευθύτης δεν δύναται να εισχωρήσει. . . Και ο εκκλίνων από του κακού γίνεται θήραμα; » (Ησ. 59:14, 15.)ZY 107.3

Ζούμε ακριβώς σε μία εποχή «επιδημικής εγκλημα-τικότητας» κατά την οποία συνετοί, θεοφοβούμενοι άνθρωποι σε όλα τα μέρη του κόσμου μένουν εμβρόντητοι. Η κυριαρχούσα διαφθορά είναι αδύνατο να περιγράφει από την ανθρώπινη πέννα. Η κάθε μέρα φέρνει καινούργιες αποκαλύψεις πολιτικών συγκρούσεων, δωροδοκιών και εξαπατήσεων. Η κάθε μέρα παρουσιάζει το αποκαρδιωτικό κατάστιχο της βιαιοπραγίας και της παρανομίας, της απάθειας για την ανθρώπινη συμφορά, της απάνθρωπης, δαιμονικής καταστροφής της ανθρώπινης ζωής. Η κάθε μέρα γίνεται μάρτυρας της αύξησης των περιπτώσεων παραφροσύνης, εγκλημάτων και αυτοκτονιών. Ποιός μπορεί να αμφιβάλει ότι εργάζονται σατανικές ενέργειες μεταξύ των ανθρώπων με αυξημένη δραστηριότητα για να σκοτίζουν και να διαφθείρουν το νου και να καταστρέφουν το σώμα;ZY 108.1

Και ενώ ο κόσμος έχει πλημμυρίσει από τα βίτσια αυτά, συχνά το Ευαγγέλιο παρουσιάζεται με ένα τέτοιο αδιάφορο τρόπο, ώστε να κάνει ελάχιστη εντύπωση στη συνείδηση και στη ζωή των ανθρώπων. Παντού υπάρχουν ψυχές που φωνάζουν για κάτι που τους λείπει. Ποθούν μία δύναμη που να τους χορηγήσει την υπεροχή κατά της αμαρτίας, μία δύναμη που να τους λυτρώσει από την υποδούλωση στο κακό, μία δύναμη που να τους χαρίσει υγεία, ζωή και ειρήνη. Πολλοί που κάποτε γνώριζαν τη δύναμη του λόγου του Θεού, έζησαν εκεί που δεν αναγνωρίζεται ο Θεός και λαχταρούν τη θεία παρουσία.ZY 108.2

Ο κόσμος χρειάζεται σήμερα αυτό που χρειάζονταν πριν από χίλια εννιακόσια χρόνια: μία αποκάλυψη του Χριστού. Απαιτείται ένα σπουδαίο μεταρρυθμιστικό έργο και μόνο με τη χάρη του Χριστού το ψυχοσωματικό και πνευματικό επανορθωτικό έργο μπορεί να επιτελεστεί.ZY 109.1

Μόνο η μέθοδος του Χριστού χορηγεί πραγματική επιτυχία για την προσέγγιση των ανθρώπων. Ο Σωτήρας πλησίαζε τους ανθρώπους σαν ένας που ήθελε το καλό τους. Τους έδειχνε τη συμπάθεια Του, τους εξυπηρετούσε στις διάφορες ανάγκες τους και κέρδιζε την εμπιστοσύνη τους. Τότε τους έλεγε: «Ακολούθει Μοι. »ZY 109.2

Είναι ανάγκη να πλησιάσομε τους ανθρώπους με την ατομική μας προσπάθεια. Αν λιγότερος καιρός δαπανιόταν σε μακροσκελή κηρύγματα και περισσότερος καιρός διατίθονταν σε προσωπική υπηρεσία, θα παρουσιάζονταν πιο ικανοποιητικά αποτελέσματα. Οι πτωχοί πρέπει να ανακουφισθούν, οι ασθενείς να φροντιστούν, οι θλιμμένοι και οι πενθούντες να παρηγορηθούν, οι αμαθείς να διδαχθούν, οι άπειροι να ορμηνευθούν. Πρέπει να κλαίμε με τους κλαίοντες και να χαιρόμαστε με τους χαίροντες. Όταν συνοδεύεται με τη δύναμη της βεβαιότητας, με τη δύναμη της προσευχής, με τη δύναμη της αγάπης του Θεού, το έργο αυτό δεν θα μείνει, δεν μπορεί να μείνει ατελεσφόρητο.ZY 109.3

Πρέπει πάντοτε να θυμούμαστε πως ο αντικειμενικός σκοπός του ιατρικού ιεραποστολικού έργου είναι να υποδεικνύει στους κατατρυχόμενους από την αμαρτία άνδρες και γυναίκες τον Άνθρωπο του Γολγοθά, τον αίροντα την αμαρτία του κόσμου. Παρατηρώντας Τον θα μεταβληθούν κατά την ομοιότητά Του. Οφείλομε να ενθαρρύνομε τους ασθενείς και τους δυστυχισμένους να βλέπουν προς τομέρος Ιησού και να ζήσουν. Οι εργάτες του Ευαγγελίου παρουσιάζουν το Χριστό, το Μεγάλο Γιατρό διαρκώς μπροστά σ’ αυτούς που έχουν αποθαρρυνθεί από σωματικές και ψυχικές παθήσεις. Υποδείξτε τους Εκείνον που είναι σε θέση να θεραπεύσει και τη σωματική και την ψυχική αρρώστια. Μιλήστε τους γι’ Αυτόν που συγκινείται από τη συναίσθηση των αδυναμιών τους. Ενθαρρύνετε τους να επαφίενται στη φροντίδα Εκείνου που έδωσε τη ζωή Του για να τους καταστήσει εφικτή την αιώνια ζωή. Πείτε τους για την αγάπη Του. Αναφέρετέ τους για τη σωτήρια δύναμή Του.ZY 109.4

Αυτό είναι το ύψιστο καθήκον και το πολυτιμότερο προνόμιο του ιεραποστόλου γιατρού. Και η ατομική υπηρεσία συχνά προετοιμάζει το δρόμο γι’ αυτό. Πολλές φορές ο Θεός μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων χρησιμο-ποιώντας τις προσπάθειές μας να ανακουφίσομε το φυσικό πόνο.ZY 110.1

Το ιατρικό ιεραποστολικό έργο είναι το πρωταρχικό έργο του Ευαγγελίου. Το Ευαγγέλιο πρέπει να κηρύσσεται και να εφαρμόζεται τόσο με την υπηρεσία του λόγου όσο και με το ιεραποστολικό ιατρικό έργο.ZY 110.2

Σε όλα σχεδόν τα μέρη βρίσκονται άνθρωποι που ούτε το κήρυγμα του λόγου του Θεού ακούνε, ούτε σε θρησκευτική λειτουργία παρευρίσκονται. Αν οι άνθρωποι αυτοί πρόκειται να αγγιχθούν από το Ευαγγέλιο, τότε αυτό πρέπει να φερθεί στα σπίτια τους. Συχνά η ανακούφιση των φυσικών αναγκών τους είναι ο μόνος τρόπος για να τους πλησιάσει κανείς. Οι νοσοκόμοι ιεραπόστολοι που φροντίζουν τους αρρώστους και ανακουφίζουν τη δυστυχία των φτωχών θα βρουν πολλές ευκαιρίες για να προσευχη-θούν μαζί τους, να τους διαβάσουν το λόγο του Θεού και να τους μιλήσουν για το Σωτήρα. Μπορούν να προσευχηθούν μαζί και για λογαριασμό των ανήμπορων που δεν έχουν τη δύναμη ή τη θέληση να κυριαρχήσουν στις εξαχρειωμένες από το πάθος ορέξεις. Μπορούν να φέρουν μία ακτίνα φωτός στη ζωή εκείνων που νοιώθουν νικημένοι και αποκαρδιωμένοι. Η ανιδιοτελής αγάπη τους, όταν εκφράζεται με πράξεις ανυπόκριτης καλοσύνης, θα καταστήσει ευκολότερο το βήμα για τους δυστυχείς αυτούς να πιστέψουν στην αγάπη του Χριστού.ZY 110.3

Πολλοί δεν έχουν πίστη στο Θεό και έχουν χάσει επίσης και την εμπιστοσύνη τους στον άνθρωπο. Εκτιμούν όμως τις συμπονετικές και εξυπηρετικές πράξεις. Όταν βλέπουν κάποιον που χωρίς να αποβλέπει σε επίγεια εγκώμια ή αντισταθμίσματα να έρχεται στο σπίτι τους, να φροντίζει τους αρρώστους, να τρέφει τους πεινασμένους, να ντύνει τους γυμνούς, να παρηγορεί τους λυπημένους και να δείχνει με τρυφερότητα σε όλους Εκείνον για την αγάπη και την ευσπλαχνία το, τότε οι καρδιές όλων συγκινούνται. Η ευγνωμοσύνη γεννιέται. Η πίστη ξαναζεί. Βλέπουν ότι ο Θεός ενδιαφέρεται γι’ αυτούς και, καθώς ανοίγεται ο λόγος Του, είναι πρόθυμοι να τον ακούσουν.ZY 111.1

Είτε στις ξένες ιεραποστολές είτε στον οικείο αγρό, όλοι οι ιεραπόστολοι, άνδρες και γυναίκες θα μπορέσουν να πλησιάσουν πολύ ευκολότερα τους ανθρώπους και θα διαπιστώσουν ότι είναι πολύ χρησιμότεροι όταν ξέρουν να περιποιηθούν τους αρρώστους. Γυναίκες που πηγαίνουν σαν ιεραπόστολοι σε ειδωλολατρικές χώρες, μπορούν να βρουν έτσι την ευκαιρία να παρουσιάσουν το Ευαγγέλιο στις γυναίκες των τόπων αυτών γιατί αποκλείεται να τις πλησιάσουν με άλλο τρόπο. Όλοι οι εργάτες του ευαγγελίου πρέπει να μάθουν τα απλά μέσα θεραπείας που τόσο συντελούν στην ανακούφιση του πόνου και στην απομάκρυνση της αρρώστιας.ZY 111.2