Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ

Πολλοί ζητούν ιατρική περίθαλψη ενώ καταστρέφουν ψυχή και σώμα με τη χρήση του καπνού και των οινοπνευματωδών ποτών. Ο γιατρός που έχει συναίσθηση των ευθυνών του οφείλει να υποδείξει στους ασθενείς αυτούς την αιτία της συμφοράς τους. Αν ο ίδιος όμως χρησιμοποιεί τον καπνό και το οινόπνευμα, τι κύρος μπορούν να έχουν τότε τα λόγια του; Αισθανόμενος τη δική του κατάχρηση, δεν θα είναι μάλλον διατακτικός να υποδείξει την πραγματική πληγή στη ζωή του πελάτη του; Αφού ο ίδιος μεταχειρίζεται τα πράγματα αυτά πως μπορεί να πείσει τους νέους για τα βλαβερά τους επακόλουθα;ZY 100.2

Πως μπορεί ένας γιατρός να προεξέχει στην κοινότητα σαν παράδειγμα αγνότητας και αυτοελέγχου; Πως μπορεί να είναι αποτελεσματικό στέλεχος της εγκρατείας, αν αυτός ο ίδιος υποθάλπει κακές συνήθειες; Πως μπορεί να προσφέρει αποτελεσματικά τις υπηρεσίες του πλάι στο κρεβάτι του ασθενούς και του ετοιμοθάνατου, όταν αυτή ακόμη η αναπνοή του είναι αποκρουστική λόγω του οινοπνεύματος και του καπνού;ZY 101.1

Ενώ ταράζει τα νεύρα του και σκοτίζει το μυαλό του με τη χρήση του δηλητηρίου των ναρκωτικών, πως μπορεί κανείς να ανταποκριθεί ειλικρινά στην εμπιστοσύνη που πρέπει να του έχει σαν επιδέξιο γιατρό; Πόσο αδύνατο του είναι να κάνει εγκαίρως τη διάγνωση και να την παρακολουθεί με ακρίβεια!ZY 101.2

Όταν δεν τηρεί τους νόμους που κυβερνούν τη δική του ύπαρξη και προτιμάει να ικανοποιεί τον εαυτό του παρά να ακολουθεί εκείνο που είναι σωστό για το νου και το σώμα, δεν δείχνει την ακαταλληλότητά του στο να αναλάβει με εμπιστοσύνη την ευθύνη της ζωής των ανθρώπων;ZY 101.3

Όσο επιδέξιος και αφοσιωμένος να είναι ο γιατρόςστην εξάσκηση του επαγγέλματος του, παρουσιάζονται εμφανή τα σημεία της αποθάρρυνσης και της αποτυχίας. Πολλές φορές δεν κατορθώνει να επιτύχει στην εργασία του αυτό που θέλει ναπραγματοποιήσει. Αν και η υγεία επανέρχεται στους ασθενείς του, μπορεί όμως να μην είναι προς το πραγματικό όφελος ούτε το δικό τους ούτε και της κοινωνίας. Πολλοί ανα-κτούν την υγεία μόνο και μόνο για να συνεχίσουν τις καταχρήσεις που προκάλεσαν την ασθένεια. Με την ίδια προθυμία όπως και πριν βυθίζονται πάλι σ’ ένα στρόβιλο από τρυφηλότητες και τρέλες. Το έργο του γιατρού γι’ αυτούς φαίνεται σαν κόπος που πάει χαμένος.ZY 101.4

Ο Χριστός γεύθηκε την ίδια αυτή πείρα αλλά δεν σταμάτησε τις προσπάθειες του για καμία δυστυχισμένη ψυχή. Από τους δέκα λεπρούς που καθορίσθηκαν, μόνο ένας τίμησε το δώρο της υγείας και αυτός ήταν ξένος, Σαμαρείτης. Χάρη όμως αυτού του ενός, ο Χριστός καθάρισε και τους δέκα. Αν ο γιατρός δεν συναντάει μεγαλύτερη επιτυχία σ’ αυτό το σημείο από ότι ο Χριστός, ας μάθει το μάθημα από το Μεγάλο Γιατρό. Για το Χριστό έχει γραφεί: «Δεν θέλει εκλίπει ουδέ θέλει μικροψυχήσει. » «Θέλει ιδεί τους καρπούς του πόνου της ψυχής Αυτού και θέλει χορτασθή. » (Ησ. 42:4, 53:11.)ZY 102.1

Αν μία και μόνη ψυχή επρόκειτο να δεχθεί το Ευαγγέλιο της χάρης Του, ο Χριστός προκειμένου να σώσει τη μοναδική αυτή ψυχή θα είχε διαλέξει τη ζωή του μόχθου, της ταπείνωσης και το θάνατο της αισχύνης. Και αν με τις δικές μας προσπάθειες μία ανθρώπινη ύπαρξη μπορεί να εξυψωθεί, να εξαγνισθεί και να κριθεί κατάλληλη να λάμψει στις αυλές του Κυρίου, δεν έχουμε τότε λόγους να χαιρόμαστε;ZY 102.2

Τα καθήκοντα του γιατρού είναι δύσκολα και απαιτητικά. Προκειμένου να τα εκπληρώσει με επιτυχία, του χρειάζεται γερή ιδιοσυγκρασία και σθεναρή υγεία. Ένα αδύνατο ή φιλάσθενο άτομο δεν μπορεί να αντέξει την εξαντλητική εργασία που συνεπάγεται το ιατρικό επάγγελμα. Ένας που δεν μπορεί να ασκήσει τέλειο αυτοέλεγχο δεν μπορεί να γίνει κατάλληλος στο χειρισμό όλων των ειδών των αρρωστιών.ZY 102.3

Πολλές φορές στερημένος τον ύπνο του, παραμε-λώντας ακόμη και το φαγητό του, αποξενωμένος σε μεγάλο βαθμό από τις κοινωνικές απολαύσεις και τα θρησκευτικά προνόμια, ο γιατρός φαίνεται να περνάει τη ζωή του μέσα σε μία διαρκή σκιά. Η θλίψη που αντικρίζει, η ταλαιπωρία των θνητών που εξαρτώνται από αυτόν στενάζοντας για βοήθεια, η επαφή στην οποία έρχεται με τους εξαχρειωμένους, δημιουργούν πόνο στην καρδιά και τείνουν να καταστρέψουν την εμπιστοσύνη που μπορεί να έχει κανείς στον άνθρωπο.ZY 102.4

Στην πάλη με την αρρώστια και το θάνατο κάθε ενέργεια καταπονείται μέχρις εξαντλήσεως. Η αντίδραση που δημιουργεί η τρομερή αυτή υπερένταση είναι μία μεγάλη δοκιμασία για το χαρακτήρα. Τότε είναι που ο πειρασμός αποκτά τη μεγαλύτερή του δύναμη. Περισσότερο από τους ανθρώπους οποιουδήποτε άλλου επαγγέλματος, ο γιατρός χρειάζεται τον αυτοέλεγχο, τη διαύγεια του πνεύματος και την πίστη εκείνη που βασίζεται στον Ουρανό. Για το καλό των άλλων και για το δικό του καλό δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό του να παραβλέψει τους νόμους της φύσης. Η απερισκεψία έναντι των φυσικών συνηθειών τείνει να οδηγήσει στην απερισκεψία έναντι των ηθικών αρχών.ZY 103.1

Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, η μόνη ασφάλεια του γιατρού είναι να ενεργεί με βάση τις αρχές που ενισχύονται και εξευγενίζονται με τη σταθερότητα του αποκλειστικού, αντικειμενικού σκοπού του Θεού. Πρέπει να στηρίζεται στην ηθική υπεροχή του χαρακτήρα Του. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή πρέπει να ζει σαν να αντικρίζει τον αόρατο κόσμο. Όπως ο Μωυσής πρέπει και αυτός να καρτερεί «ως βλέπων τον Αόρατον. »ZY 103.2

Οι ρίζες της δικαιοσύνης βρίσκονται στην ευσέβεια. Κανείς δεν μπορεί να διατηρήσει μία αγνή, δυναμική ζωή έναντι των συνανθρώπων του παρά μόνο αν η ζωή του είναι κρυμμένη «μετά του Χριστού εν τω Θεώ.» Όσο συχνότερη διατηρεί επαφή με τους ανθρώπους, τόσο πλησιέστερη επικοινωνία απαιτείται της καρδιάς με τον Ουρανό.ZY 103.3

Όσο πιο επείγοντα τα καθήκοντά του και όσο βαρύτερες οι ευθύνες του, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη του γιατρού για θεϊκή δύναμη. Πρέπει να εξαγοράζει τον καιρό από τα πρόσκαιρα για να μπορεί να σκέπτεται τα επουράνια. Έχει να αντισταθεί σ’ ένα κόσμο σφετεριστή ο οποίος ασκεί τέτοια πίεση επάνω του σαν να ήθελε να τον χωρίσει από την Πηγή της δύναμης. Περισσότερο από κάθε άλλον ο γιατρός οφείλει με προσευχή και με μελέτη των Γραφών να τοποθετηθεί κάτω από την προστατευτική ασπίδα του Θεού. Οφείλει να ζει κάθε ώρα σε επαφή και συνειδητή επικοινωνία με τις αρχές της αλήθειας, της δικαιοσύνης και της ευσπλαχνίας που φανερώνουν τις ιδιότητες του Θεού μέσα στην ψυχή.ZY 103.4

Ανάλογα με το ζήλο με τον οποίο ο λόγος του Θεού γίνεται εφικτός και εφαρμόσιμος θα εντυπωσιάσει με την αποτελεσματικότητά του και θα αγγίξει με τη ζωντάνια του κάθε φάση του χαρακτήρα του. Θα εξαγνίσει κάθε σκέψη, θα ρυθμίσει κάθε επιθυμία. Αυτοί που έχουν εμπιστοσύνη στο λόγο του Θεού, θα απαλλαγούν από τις ανθρώπινες αδυναμίες και θα ισχυροποιηθούν. Θα υψωθούν πάνω από κάθε τι το ευτελές σε μία ατμόσφαιρα απαλλαγμένη από το μίασμα.ZY 104.1

Όταν ο άνθρωπος έρχεται σε επικοινωνία με το Θεό, ο σταθερός,αντικειμενικός σκοπός που προφύλαξε τον Ιωσήφ και το Δανιήλ απ’τη διαφθορά των ειδωλολατρικών αυλών θα καταστήσει και τη δική του ζωή μία ζωή άσπιλης αγνότητας. Το ένδυμα του χαρακτήρα του θα είναι άψογο. Στη ζωή του το φως του Χριστού θα παρουσιάζεται αμείωτο. Ο λαμπρός πρωινός Αστέρας θα φαίνεται να φέγγει σταθερά επάνω του με αμείωτη δόξα.ZY 104.2

Μία τέτοια ζωή θα αποτελεί ένα στέλεχος δυναμικό για την κοινωνία. Θα καταστεί ένας φραγμός κατά του κακού, μία ασφάλεια για όσους δοκιμάζονται απ’ τονπειρασμό, ένα καθοδηγητικό φώς γι’ αυτούς που ανάμεσα στις δυσκολίες και στις αποθαρρύνσεις ζητούν να ακολουθήσουν το σωστό δρόμο.ZY 104.3