«ΔΩΡΕΑΝ ΕΛΑΒΕΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΔΟΤΕ»

Η πρόσκληση του Ευαγγελίου δεν πρέπει να περιορίζεται και να παρουσιάζεται σε μερικούς μόνο εκλεκτούς οι οποίοι νομίζομε ότι θα μας κάνουν την τιμή να τη δεχθούν. Η αγγελία πρέπει να δοθεί παντού. Όταν ο Θεός ευλογεί τα παιδιά Του δεν το κάνει μόνο για το δικό τους καλό, αλλά για το καλό του κόσμου. Χορηγεί τα δώρα Του με το σκοπό να τα πολλαπλασιάσομε μοιράζοντάς τα με τους άλλους.ZY 70.2

Η Σαμαρείτισσα που μίλησε με τον Ιησού στο πηγάδι του Ιακώβ, μόλις γνωρίστηκε με το Σωτήρα έφερε και άλλους σ’ Αυτόν. Αποδείχθηκε καλύτερη ιεραπόστολος από τους ίδιους τους μαθητές Του. Οι μαθητές δεν έβλεπαν τίποτε στη Σαμάρεια που να την παρουσίαζε για ελπιδοφόρο αγρό. Οι σκέψεις τους συγκεντρώνονταν σ’ ένα μεγάλο έργο μελλοντικό. Δεν έβλεπαν ότι εκεί γύρω τους υπήρχε έτοιμος ο θερισμός. Με τις προσπάθειες όμως της γυναίκας που περιφρονούσαν, ολόκληρη η πόλη βγήκε να ακούσει τον Ιησού. Αυτή έφερε αμέσως το φως στους συμπατριώτες της.ZY 70.3

Η γυναίκα αυτή απεικονίζει το πως ενεργεί έμπρακτα η πίστη προς το Χριστό. Κάθε καινούργιος μαθητής είναι ένας νεογέννητος ιεραπόστολος για τη βασιλεία του Θεού. Μόλις γνωρισθεί με το Σωτήρα, επιθυμεί να Τον γνωρίσει και στους άλλους. Η αλήθεια που σώζει και αγιάζει δεν μπορεί να κρυφτεί στην καρδιά. Όποιος πίνει από το νερό της ζωής γίνεται πηγή ζωής. Ο παραλήπτης μεταβάλλεται σε μεταδότη. Η χάρη του Χριστού στην ψυχή είναι σαν την πηγή στην έρημο που πηγάζει για να δροσίζει όλους και να κάνει τους ετοιμοθάνατους να θέλουν να πιούν από το νερό της ζωής. Κάνοντας το έργο αυτό δεχόμαστε μεγαλύτερη ευλογία παρά αν εργαζόμαστε μόνο για να επωφεληθούμε εμείς οι ίδιοι. Με το να εργαζόμαστε για να διαδώσουμε τις αγαθές αγγελίες της σωτηρίας,βοηθάμε να έρθουμεπλησιέστερα στο Σωτήρα.ZY 70.4

Γι’ αυτούς που δέχονται τη χάρη Του ο Κύριος λέγει: «Θέλω καταστήσει ευλογίαν αυτά και τα πέριξ του όρους Μου, και θέλω καταβιβάζει την βροχήν εν τω καιρώ αυτής βροχή ευλογίας θέλει είσθαι. » (Ιεζ. 34:26.)ZY 71.1

«Κατά την τελευταίαν ημέραν την μεγάλην της εορτής ίστατο ο Ιησούς και έκραξε λέγων Εάν τις διψά, ας έρχηται προς Εμέ και ας πίνη. Όστις πιστεύει εις Εμέ, καθώς είπεν η Γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού.» (Ιωάν. 7:37-38.)ZY 71.2

Αυτοί που παίρνουν πρέπει να μεταδίδουν στους άλλους. Από παντού γίνονται εκκλήσεις για βοήθεια. Ο Θεός καλεί τους ανθρώπους να εξυπηρετούν με προθυμία τους συνανθρώπους τους. Απέθαντα στεφάνια μέλλουν να αποκτηθούν. Η βασιλεία των Ουρανών μέλλει να κερδηθεί. Ο κόσμος που χάνεται στην άγνοια πρέπει να φωτισθεί.ZY 71.3

«Δεν λέγετε σεις ότι τέσσαρες μήνες είναι έτι και ο θερισμός έρχεται; Ιδού, σας λέγω, Υψώσατε τους οφθαλμούς σας και ίδετε τα χωράφια, ότι είναι ήδη λευκά προς θερισμόν. Και ο θερίζων λαμβάνει μισθόν και συνάγει καρπόν εις ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 4:35-36.)ZY 71.4

Τρία ολόκληρα χρόνια οι μαθητές είχαν μπροστά τους το θαυμάσιο παράδειγμα του Ιησού. Καθημερινά περπατούσαν και συνομιλούσαν μ’ Αυτόν, ακούοντας τα μειλίχια λόγια Του προς τους κουρασμένους και τους φορτισμένους, παρατηρώντας τις εκδηλώσεις της δύναμής Του προς τους άρρωστους και τους βασανισμένους. Όταν ήρθε ο καιρός να τους αφήσει, τους χορήγησε χάρη και δύναμη να συνεχίσουν το έργο στο όνομά Του. Έπρεπε να σκορπίσουν μακριά το φως του Ευαγγελίου Του, του Ευαγγελίου της αγάπης και της θεραπείας. Και ο Σωτήρας υποσχέθηκε ότι η παρουσία Του θα ήταν πάντοτε μαζί τους. Μέσω του Αγίου Του Πνεύματος θα βρίσκονταν πλησιέστερα ακόμη σ’ αυτούς από ότι ότανΕκείνος βάδιζε ορατός ανάμεσα στους ανθρώπους.ZY 71.5

Το έργο που έκαναν οι μαθητές πρέπει να κάνουμε και εμείς. Ο κάθε Χριστιανός πρέπει να καταστεί ιεραπό-στολος. Με συμπάθεια και ευσπλαχνία πρέπει να εξυπηρε-τούμε αυτούς που χρειάζονται βοήθεια, προσπαθώντας με προθυμία να ελαφρύνομε τα δεινά της πάσχουσας ανθρω-πότητας.ZY 72.1

Όλοι μπορούν να βρουν κάτι να κάνουν. Κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται ότι δεν υπάρχει θέση όπου να μπορεί να εργασθεί για το Χριστό. Ο Σωτήρας συνταυτίζεται με κάθε άτομο της ανθρώπινης φυλής. Έγινε μέλος της επίγειας οικογένειας για να μπορέσουμε εμείς να γίνομε μέλη της επουράνιας οικογένειας. Είναι ο Υιός του ανθρώπου και με αυτό γίνεται αδελφός του κάθε γιού και της κάθε θυγατέρας του Αδάμ. Οι οπαδοί Του δεν χρειάζεται να αισθάνονται ότι πρέπει να απομονωθούν από τον υπόλοιπο κόσμο που χάνεται γύρω τους. Αποτελούν μέρος του μεγάλου δικτύου της ανθρωπότητας και ο ουρανός τους βλέπει σαν αδελφούς και αδελφές καθώς και σαν αγίους.ZY 72.2

Αμέτρητα εκατομμύρια ανθρωπίνων υπάρξεων ζώντας μέσα στην ασθένεια, στην άγνοια και στην αμαρτία δεν έχουν ούτε καν ακούσει ποτέ για την αγάπη του Χριστού γι’ αυτούς. Αν αλλάζαμε τη θέση μας με τη δική τους, τι θα θέλαμε τότε να κάνουν αυτοί για μας; Αυτό ακριβώς, όσο εξαρτάται από τη δύναμή μας, οφείλουμε να κάνουμε εμείς γι’ αυτούς. Ο χριστιανικός κανόνας της ζωής βάση του οποίου ο καθένας μας πρόκειται να δικαιωθεί ή να κατακριθεί στην τελικήκρίση είναι: «Πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς. » (Ματθ. 7:12.)ZY 72.3

Για οποιοδήποτε πλεονέκτημα έχουμε έναντι των άλλωνμόρφωση ή καλλιέργεια, ευγένεια του χαρακτήρα, χριστιανική αγωγή, θρησκευτική πείραθεωρούμαστε «το δέοντυχεροί» έναντι αυτών που έχουν ευνοηθεί λιγότερο από εμάς. Και όσο εξαρτάται από τη δύναμή μας, οφείλομε να τους υπηρετήσουμε. Αν είμαστε δυνατοί, οφείλουμε να βαστάζομε τα χέρια των αδυνάτων.ZY 72.4

Οι ένδοξοι άγγελοι που παντοτινά βλέπουν το πρόσωπο του ουράνιου Πατέρα χαίρονται να υπηρετούν τα μικρά πλάσματά Του. Οι άγγελοι είναι πάντοτε παρόντες εκεί όπου χρειάζονται περισσότερο, στο πλευρό εκείνων οι οποίοι αγωνίζονται με σκληρό αγώνα κατά του εγώ και των οποίων το περιβάλλον είναι τρομερά αποθαρρυντικό. Αδύναμες, τρεμάμενες ψυχές που παρουσιάζουν πολλά απαράδεκτα στοιχεία του χαρακτήρα, συγκεντρώνουν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον τους. Εκείνο που οι εγωιστικές ανθρώπινες καρδιές θεωρούν ταπεινωτική υπηρεσία, να εξυπηρετούν δηλαδήαυτούς που είναι εξαθλιωμένοι και από πάσης πλευράς κατώτεροι χαρακτήρες, αποτελεί το έργο των αγνών, αναμάρτητων υπάρξεων προερχομένων από τις επουράνιες αυλές.ZY 73.1

Ο Ουρανός δεν θεωρείτο από το Χριστό τόπος επιθυμητός, ενώ εμείς ήμασταν χαμένοι. Εγκατέλειψε τις ουράνιες αυλές για μια επίμομφη, προσβλητική ζωή και για ένα επαίσχυντο θάνατο. Εκείνος που υπήρξε πλούσιος σε ανυπολόγιστους ουράνιους θησαυρούς έγινε φτωχός για να πλουτίσουμε εμείς με τη δική Του φτώχεια. Πρέπει να βαδίσομε στο μονοπάτι όπου Εκείνος βάδισε.ZY 73.2

Όποιος γίνεται παιδί του Θεού πρέπει στο εξής να θεωρεί τον εαυτό του σαν ένα κρίκο της αλυσίδας που χαμήλωσε για να σώσει τον κόσμο, σαν ένα με το Χριστό στο σχέδιό της ευσπλαχνίας Του. Έτσι θα προχωρεί μαζί Του στο να ζητήσει και να σώσει το απολωλός.ZY 73.3

Πολλοί το θεωρούν μεγάλο προνόμιο να επισκέπτονται τα μέρη της επίγειας ζωής του Χριστού, να περπατούν εκεί όπου Εκείνος περπάτησε, να αντικρύσουν τη λίμνη πλάι στην οποία Του άρεσε να διδάσκει και τους λόφους και τις πεδιάδες πάνω στις οποίες τα μάτια Του τόσο συχνά ξεκουράζονταν. Δεν χρειάζεται όμως να πάμε στη Ναζαρέτ, στην Καπερναούμ, ή στη Βηθανία προκειμένου να βαδίσομε στα ίχνη του Ιησού. Τα ίχνη Του θα τα ανακαλύψομε πλάι στο κρεβάτι του αρρώστου, μέσα στα χαμόσπιτα της φτωχολογιάς, στα στριμωχτά σοκάκια των μεγαλουπόλεων και σε κάθε μέρος όπου υπάρχουν ανθρώπινες καρδιές που χρειάζονται παρηγοριά.ZY 73.4

Πρέπει να θρέψομε τους νηστικούς, να ντύσομε τους γυμνούς, να παρηγορήσομε τους πάσχοντες και τους καταδυναστευομένους. Πρέπει να εξυπηρετήσομε τους απεγνωσμένους και να εμπνεύσουμε την ελπίδα στους απελπισμένους.ZY 74.1

Η αγάπη του Χριστού, εκδηλωμένη με την αφίλαυτη υπηρεσία, είναι αποτελεσματικότερη στο να επανορθώσει τον κακοποιό από ότι το σπαθί της δικαιοσύνης. Τα μέσα αυτά είναι απαραίτητα για να τρομοκρατήσουν τον παραβάτη του νόμου, αλλά ο καλόψυχος ιεραπόστολος μπορεί να κάνει περισσότερο από αυτό. Συχνά η καρδιά που σκληραίνεται με την επίπληξη, μαλακώνει με την αγάπη του Χριστού.ZY 74.2

Ο ιεραπόστολος μπορεί όχι μόνο να ανακουφίσει από τις σωματικές αρρώστιες, αλλά επίσης να οδηγήσει τον αμαρτωλό στο Μεγάλο Γιατρό ο οποίος είναι σε θέση να καθαρίσει την ψυχή από τη λέπρα της αμαρτίας. Μέσω των δούλων Του, ο Θεός επιθυμεί να ακούσουν τη φωνή Του οι άρρωστοι, οι δυστυχισμένοι και οι κατεχόμενοι από τα πονηρά πνεύματα. Μέσω των ανθρωπίνων παραγόντων επιθυμεί να καταστεί ο Παρηγορητής εκείνος που ο κόσμος δεν γνωρίζει.ZY 74.3

Ο Σωτήρας πρόσφερε την πολύτιμη ζωή Του με το σκοπό να ιδρύσει μία Εκκλησία που να είναι ικανή να συνδράμει τους πάσχοντες, τους θλιμμένους και όσους δοκιμάζονται απ’ τον πειρασμό. Μία ομάδα πιστών μπορεί να είναι φτωχοί, αμόρφωτοι και άγνωστοι. Και όμως με τη χάρη του Χριστού μπορούν να κάνουν το σπίτι, την κοινότητα, ακόμη και τις «επέκεινα περιοχές» ένα έργο του οποίου τα αποτελέσματα να φθάσουν στην αιωνιότητα.ZY 74.4

Τα ακόλουθα λόγια δεν απευθύνονται λιγότερο στους σημερινούς οπαδούς του Χριστού από ότι απευθύνονταν στους πρώτους μαθητές: «Εδόθη εις Εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη. » «Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν. » (Ματθ. 28:18-19, Μάρκ. 16:15.)ZY 75.1

Και σ’ εμάς επίσης δίνεται η υπόσχεση της παρουσίας Του: «Ιδού Εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. » (Ματθ. 28:20.)ZY 75.2

Σήμερα δεν συνωστίζονται περίεργα πλήθη σε ερημικά μέρη για να δουν και να ακούσουν το Χριστό. Η φωνή Του δεν ακούγεται στους κοσμοβριθείς δρόμους. Δεν ακούγονται κραυγές στα πεζοδρόμια: «Ιησούς ο Ναζωραίος διαβαίνει.» (Λουκ. 18:37.) Και όμως ο λόγος αυτός είναι σήμερα αληθινός. Ο Χριστός βαδίζει αόρατος στους δρόμους μας. Έρχεται στα σπίτια μας με ευσπλαχνικά μηνύματα. Περιμένει να συνεργασθεί με όλους όσους ζητούν να προσφέρουν υπηρεσία στο όνομά Του. Βρίσκεται ανάμεσά μας για να θεραπεύσει και να ευλογήσει αν Τον δεχθούμε.ZY 75.3

«Ούτω λέγει Κύριος• Εν καιρώ δεκτώ επήκουσά σου και εν ημέρα σωτηρίας σε εβοήθησα και θέλω σε διαφυλάξει και θέλω σε δώσει εις διαθήκην των λαών, δια να ανορθώσης την γην, να κληροδοτήσης κληρονομιάς ηρημωμένας• λέγων προς τους δέσμιους, Εξέλθετε• προς τους εν σκότει, Ανακαλύφθητε. » (Ησ. 49:8.)ZY 75.4

«Πόσον ωραίοι είναι επί των ορέων οι πόδες του ευαγγελιζομένου, του κηρύττοντος ειρήνην του ευαγγελιζομένου αγαθά, του κηρύττοντος σωτηρίαν, του λέγοντος προς την Σιών, Ο Θεός σου βασιλεύει.» (Ησ. 52:7.)ZY 75.5

«Αλαλάξατε, ευφράνθητε ομού, ηρημωμένοι τόποι . . . διότι ο Κύριος παρηγόρησε τον λαόν Αυτού. ... Ο Κύριος εγύμνωσε τον άγιον βραχίονα Αυτού ενώπιον πάντων των εθνών και πάντα τα πέρατα της γης θέλουσιν ιδεί την σωτηρίαν του Θεού ημών.» (Εδ. 9-10.)ZY 75.6