Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑΣ

Όχι μόνο στη θρησκευτική τους λατρεία, αλλά και σε όλα τα ζητήματα που αφορούσαν την καθημερινή ζωή εφαρμόζονταν η διάκριση μεταξύ καθαρού και ακαθάρτου. Όλοι όσοι έρχονταν σε επαφή με μολυσματικές ή μεταδοτικές αρρώστιες απομονώνονταν από το στρατόπεδο και δεν τους επετρέπετο να επιστρέψουν σ’ αυτό χωρίς τον προσεκτικό καθαρισμό τόσο του ατόμου όσο και των ρούχων που φορούσε. Σε περίπτωση που είχε κάποιος προσβληθεί από μολυσματική αρρώστια, δίνονταν οι ακόλουθες οδηγίες:ZY 249.2

«Πάσα κλίνη επί της οποίας ήθελε κοιμηθή.. . θέλει είσθαι ακάθαρτος και παν σκεύος, επί του οποίου ήθελε καθίσει, θέλει είσθαι ακάθαρτον. Και ο άνθρωπος, όστις εγγίση την κλίνην αυτού, θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού και θέλει λουσθή εν ύδατι και θέλει είσθαι ακάθαρτος έως εσπέρας. Και όστις καθίση επί του σκεύους επί του οποίου εκάθισεν . . . θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού και θέλει λουσθή εν ύδατι και θέλει είσθαι ακάθαρτος έως εσπέρας. Και όστις εγγίση το σώμα. . . θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού και θέλει λουσθή εν ύδατι και θέλει είσθαι ακάθαρτος έως εσπέρας. Και όντινα εγγίση . . . χωρίς να έχη νιμμένας τας χείρας αυτού εν ύδατι, ούτος θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού και θέλει λουσθή εν ύδατι και θέλει είσθαι ακάθαρτος έως εσπέρας. Και το αγγείον το πήλινον, το οποίον ήθελεν εγγίσει. . . θέλει συντριφθή και παν σκεύος ξύλινον θέλει πλυθή εν ύδατι.» (Λευ. 15:4-12.)ZY 249.3

Ο νόμος που αφορούσε τη λέπρα αποτελεί επίσης παράδειγμα της μεγάλης προσοχής που αποδίδονταν στους κανόνες αυτούς:ZY 250.1

«Πάσας τας ημέρας καθ’ ας η πληγή θέλει είσθαι εν αυτώ, [τω λεπρώ,] θέλει είσθαι ακάθαρτος μόνος θέλει κατοικεί έξω του στρατοπέδου θέλει είσθαι η κατοικία αυτού. Και εάν υπάρχη εις ιμάτιον πληγή λέπρας, εις ιμάτιον μάλλινον ή εις ιμάτιον λινούν, είτε εις στημόνιον, είτε εις υφάδιον, εκ λινού ή εκ μαλλιού, είτε εις δέρμα, είτε εις παν πράγμα κατασκευασμένον εκ δέρματος ... ο ιερεύς θέλει θεωρήσει την πληγή . . . εάν η πληγή εξηπλώθη επί του ιματίου, ή επί του στημονιού, ή επί του υφαδίου, ή επί του δέρματος, εκ παντός πράγματος το οποίον είναι κατασκευασμένον εκ δέρματος, η πληγή είναι λέπρα διαβρωτική τούτο είναι ακάθαρτον. Και θέλει καύσει το ιμάτιον ή το στημόνιον, ή το υφάδιον, μάλλινον, ή λινούν, ή παν σκεύος δερμάτινον επί του οποίου είναι η πληγή διότι είναι λέπρα διαβρωτική με πυρ θέλει καυθή.» (Λευ. 13:46-52.)ZY 250.2

Επίσης όταν ένα σπίτι φανέρωνε σημεία ότι δεν ήταν ασφαλές για κατοίκηση, κατεδαφίζονταν. Ο ιερέας έπρεπε να «κρημνίσει την οικίαν, τους λίθους αυτής και τα ξύλα αυτής και παν το χώμα της οικίας και θέλουσι φέρει αυτά έξω της πόλεως εις τόπον ακάθαρτον. Και όστις εισέλθη εις την οικίαν κατά πάσας τας ημέρας καθ’ ας είναι κεκλεισμένη, θέλει είσθαι ακάθαρτος έως εσπέρας. Και όστις κοιμηθή εν τη οικία, θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού. Και όστις φάγη εν τη οικία, θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού.» (Λευ. 14:45-47.)ZY 250.3