ΚΕΦΆΛΑΙΟ 7—ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΙ ΘΕΪΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Ασχολούμενος με τη θεραπεία, ο γιατρός οφείλει να συνεργάζεται με το Χριστό. Ο Σωτήρας φρόντιζε τόσο για το σώμα όσο και για την ψυχή. Το Ευαγγέλιο που δίδασκε ήταν ένα μήνυμα πνευματικής ζωής και φυσικής αποκατάστασης. Η απελευθέρωση από την αμαρτία και η θεραπεία της αρρώστιας είναι συνδεμένες. Η ίδια υπηρεσία έχει ανατεθεί στο χριστιανό γιατρό. Πρέπει να συνδεθεί με το Χριστό για να ανακουφίσει τόσο τις φυσικές όσο και τις πνευματικές ανάγκες των συνανθρώπων του. Πρέπει να καταστεί αγγελιοφόρος ευσπλαχνίας για τους ασθενείς, προσκομίζοντας τους τη θεραπεία τόσο για το προσβεβλημένο από την αρρώστια σώμα, όσο και για την κατατρυχόμενη από την αμαρτία ψυχή.ZY 76.1

Ο Χριστός είναι η πραγματική κεφαλή του ιατρικού επαγγέλματος. Ως Αρχίατρος Αυτός στέκεται στο πλευρό κάθε θεοφοβούμενου θεράποντα γιατρού ο οποίος εργάζεται για να ανακουφίσει την ανθρώπινη δυστυχία. Ενώ ο γιατρός χρησιμοποιεί φυσικά μέσα για τις σωματικές αρρώστιες, οφείλει να υποδεικνύει στους ασθενείς του Εκείνον ο οποίος είναι σε θέση να ανακουφίσει από τις αρρώστιες της ψυχής όπως και του σώματος. Εκείνο για την επιτέλεση του οποίου οι γιατροί είναι σε θέση να προσφέρουν μόνο βοήθεια, ο Χριστός μπορεί να το ολοκληρώσει. Εκείνοι προσπαθούν να βοηθήσουν στο θεραπευτικό έργο που ασκεί η φύση. Αλλά ο ίδιος ο Χριστός είναι ο θεραπευτής. Ο γιατρός προσπαθεί να διατηρήσει τη ζωή. Ο Χριστός χορηγεί τη ζωή.ZY 76.2