«ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΗΣ ΥΓΙΗΣ;»

«Είναι δε εν τοις Ιεροσολύμοις πλησίον της προβατικής πύλης κολυμβήθρα, η επονομαζομένη Εβραϊστί Βηθεσδά, έχουσα πέντε στοάς. Εν ταύταις κατέκειτο πλήθος πολύ των ασθενούντων, τυφλών, χωλών, ξηρών, οίτινες περιέμενον την κίνησιν του ύδατος.» (Ιωάν. 5:2-3.)ZY 51.2

Κατά περιόδους τα νερά της δεξαμενής αυτής ταράσσονταν και πιστεύονταν γενικά ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιας υπερφυσικής δύναμης και ότι όποιος έπεφτε πρώτος στο νερό μετά το τρεμούλιασμα της επιφάνειας της κολυμβήθρας, θεραπεύονταν από οποιαδήποτε αρρώστια έπασχε. Εκατοντάδες πασχόντων επισκέπτονταν το μέρος αυτό. Αλλά με την ταραχή του νερού ο συνωστισμός ήταν τόσο μεγάλος, που όλοι έτρεχαν προς τα εμπρός, ποδοπατώντας άνδρες, γυναίκες και παιδιά πιο αδύνατους από αυτούς. Πολλοί δεν μπορούσαν να πλησιάσουν στη δεξαμενή. Πολλοί άμα κατόρθωναν να φθάσουν ως εκεί, ξεψυχούσαν στο χείλος της. Υπόστεγα είχαν κατασκευασθεί ολόγυρα για να προστατεύονται οι άρρωστοι από τον καύσωνα της μέρας και την ψύχρα της νύχτας. Υπήρχαν μερικοί που περνούσαν τη νύχτα στις στοές αυτές γλιστρώντας μέρα με τη μέρα στο χείλος της κολυμβήθρας, μάταια ελπίζοντας να ανακουφισθούν.ZY 51.3

Ο Ιησούς βρίσκονταν στα Ιεροσόλυμα. Περπατώντας μοναχός, φαίνονταν να σκέπτεται και να προσεύχεται όταν έφθασε στην κολυμβήθρα. Είδε τους δυστυχισμένους αρρώστους να περιμένουν αυτό που λογάριαζαν μοναδική τους ευκαιρία για θεραπεία. Λαχταρούσε να μεταχειρισθεί τη θεραπευτική Του δύναμη και να γιατρέψει όλους τους αρρώστους. “Ήταν όμως Σάββατο. Τα πλήθη πήγαιναν στο ναό να προσκυνήσουν και Εκείνος ήξερε ότι μία τέτοια πράξη θεραπείας θα ερέθιζε τόσο πολύ την προκατάληψη των Ιουδαίων που θα μπορούσαν να τερματίσουν πρόωρα το έργο Του.ZY 52.1

Ο Σωτήρας όμως διέκρινε μία περίπτωση εξαιρετικής αθλιότητας. Ήταν η περίπτωση ενός ανθρώπου που είχε αρρωστήσει πριν από τριάντα οκτώ χρόνια. Μέχρι ενός σημείου η αρρώστια του οφείλονταν στις δικές του κακές συνήθειες και οι άλλοι τον έβλεπαν σαν τιμωρημένο από το Θεό. Ολομόναχος και χωρίς φίλους, νοιώθοντας ότι τον είχε αποκλείσει ο Θεός, ο άρρωστος είχε περάσει ατέλειωτα χρόνια μέσα στη μιζέρια. Τον καιρό που υποτίθεται ότι πλησίαζαν να ταραχθούν τα νερά, αυτοί που τον λυπόταν για τη δυστυχία του τον έφερναν μέχρι τις στοές. Αλλά δεν είχε κανένα να τον βοηθήσει στην κατάλληλη στιγμή. Είχε δει τα νερά να κυματίζουν αλλά δεν κατόρθωνε ποτέ να πλησιάσει περισσότερο από την άκρη της δεξαμενής. Άλλοι δυνατότεροι του βουτούσαν στο νερό πριν από αυτόν. Ο δυστυχισμένος ανήμπορος άρρωστος δεν κατόρ θωνε να συναγωνισθεί το στριμωγμένο εκείνο εγωιστικό πλήθος. Οι επίμονες προσπάθειες του για να φθάσει στο σκοπό του, καθώς και η αγωνία και η συνεχής απογοήτευση, εξαντλούσαν γρήγορα την υπόλοιπη δύναμή του.ZY 52.2

Ο άρρωστος, ξαπλωμένος στο στρώμα του σήκωνε πότεπότε το κεφάλι για να βλέπει τη δεξαμενή, όταν ένα γλυκό συμπαθητικό πρόσωπο έσκυψε επάνω του και τράβηξε την προσοχή του με τα λόγια: «Θέλεις να γίνης υγιής;» Η ελπίδα γεννήθηκε στην καρδιά του. Κατάλαβε ότι με κάποιον τρόπο θα του προσφερόταν βοήθεια. Η λάμψη όμως της ενθάρρυνσης σε λίγο έσβησε. Θυμήθηκε πόσες φορές είχε προσπαθήσει να πλησιάσει στην κολυμβήθρα και τώρα πια ελάχιστες ελπίδες του απέμειναν ότι θα ζούσε για να ξαναδεί τα νερά της να ταράσσονται. Στράφηκε αποκαμωμένος λέγοντας: «Κύριε, άνθρωπον δεν έχω, δια να με βάλη εις την κολυμβήθραν, όταν ταραχθή το ύδωρ ενώ δε έρχομαι εγώ, άλλος προ εμού καταβαίνει.»ZY 53.1

Ο Ιησούς τον προστάζει: «Εγέρθητι, σήκωσον τον κράββατόν σου και περιπάτει.» (Εδ. 6-8.) Με αναγεννημένη ελπίδα ο άρρωστος κοιτάζει τον Ιησού. Η έκφραση του προσώπου Του, ο τόνος της φωνής Του δεν μοιάζουν με κανενός άλλου. Και μόνη η παρουσία Του φαίνεται να εμπνέει την αγάπη και τη δύναμη. Η πίστη του χωλού στηρίζεται στο λόγο του Χριστού. Χωρίς να αμφιβάλει καθόλου, αυθυποβάλλεται στο να υπακούσει και στην προσπάθειά του αυτή το σώμα του υπακούει.ZY 53.2

Κάθε νεύρο και μυώνας βρίθει με καινούργια ζωή και η δραστηριότητα μεταδίδεται στα παραλυμένα άκρα του. Πηδάει στα πόδια του και εξακολουθεί να περπατάει με σταθερό, ελεύθερο βήμα, δοξολογώντας το Θεό και χαίροντας για τη δύναμή του που μόλις είχε ξαναβρεί.ZY 53.3

Ο Ιησούς δεν είχε δώσει στον παραλυτικό καμία ένδειξη για θεϊκή βοήθεια. Ο άνθρωπος μπορούσε να πει: «Κύριε, αν με κάνεις πρώτα καλά, τότε θα υπακούσω στο λόγο Σου.» Θα μπορούσε να παρασυρθεί από την αμφιβο λία και να χάσει έτσι τη μοναδική του ευκαιρία για θεραπεία. Αλλά όχι. Πίστεψε στο λόγο του Χριστού, πίστεψε ότι είχε γίνει καλά. Έκανε αμέσως την προσπάθεια και ο Θεός του έδωσε τη δύναμη. Ήθελε να περπατήσει και περπάτησε. Εκτελώντας το λόγο του Χριστού θεραπεύθηκε.ZY 53.4

Η αμαρτία μας έχει αποξενώσει από τη ζωή του Θεού. Οι ψυχές μας έχουν παραλύσει. Μόνοι μας δεν έχουμε μεγαλύτερη ικανότητα να ζήσουμε μία άγια ζωή από ότι είχε ο ανάπηρος αυτός να περπατήσει. Πολλοί αναγνωρίζουν την ανικανότητα τους. Λαχταρούν την πνευματική εκείνη ζωή που θα τους φέρει σε αρμονία με το Θεό και αγωνίζονται να την αποκτήσουν. Αλλά μάταια. Φωνάζουν τότε με απόγνωση: «Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ τις θέλει με ελευθερώσει από του σώματος του θανάτου τούτου; » (Ρωμ. 7:24.) Τα αποκαρδιωμένα και αγωνιζόμενα αυτά άτομα ας κοιτάξουν προς τα επάνω. Ο Σωτήρας σκύβει επάνω στην εξαγορά του αίματός Του λέγοντας με απερίγραπτη τρυφερότητα και συμπόνια: «Θέλεις να γίνης υγιής;» Σε προστάζει να σηκωθείς αποκτώντας υγεία και γαλήνη. Μην περιμένεις να αισθανθείς πρώτα ότι σε θεράπευσε. Πίστεψε στο λόγο του Σωτήρα. Παραχώρησε τη θέλησή σου στο Χριστό. Έχε τη διάθεση να Τον υπηρετείς και ενώ ενεργείς στηριζόμενος στο λόγο Του, θα λάβεις δύναμη. Όποια και να είναι η κακιά συνήθεια, το κυρίαρχο πάθος που με τη μακρόχρονη υπόθαλψη σκλαβώνει ψυχή και σώμα, ο Χριστός είναι ικανός και αδημονεί να σε ελευθερώσει. Στην ψυχή που είναι νεκρή «δια τας παραβάσεις» (Εφ.2:1,) χορηγεί ζωή. Ελευθερώνει το σκλαβωμένο που έχει αιχμαλωτισθεί από την αδυναμία, την ατυχία και τα δεσμά της αμαρτίας.ZY 54.1

Η συναίσθηση της αμαρτίας έχει δηλητηριάσει τις πηγές της ζωής. Ο Χριστός όμως λέγει: «Εγώ θα αναλάβω τις αμαρτίες σου. Εγώ θα σου δώσω ειρήνη. Σε έχω εξαγοράσει με το αίμα Μου. Είσαι δικός Μου. Η χάρη Μου θα ενισχύσει την εξασθενημένη σου θέληση. ΘαZY 54.2

αφαιρέσω τις τύψεις σου για την αμαρτία.» Όταν πειρασμοί σου επιτίθενται με δριμύτητα, όταν περιβάλλεσαι από φροντίδες και στενοχώριες, όταν θλιμμένος και αποθαρρημένος είσαι έτοιμος να έρθεις σε απόγνωση, αναζήτησετον Ιησού και το σκότος που σε περιστοιχίζει θα διαλυθεί από τη φωτεινή λάμψη της παρουσίας Του. Όταν η αμαρτία αγωνίζεται στην ψυχή σου για την υπεροχή και βαρύνει τη συνείδηση, αναζήτησετον Σωτήρα. Η χάρη Του αρκεί για να καθυποτάξει την αμαρτία. Ας στραφεί σ’ Αυτόν η ευγνωμονούσα, τρεμάμενη από την αβεβαιότητα καρδιά σου. Βασίσου στην ελπίδα που σου προσφέρεται. Ο Χριστός περιμένει να σε υιοθετήσει στην οικογένειά Του. Η δύναμή Του θα βοηθήσει την αδυναμία σου. Θα σε οδηγήσει βήμα προς βήμα. Πάρε το χέρι Του μέσα στο δικό σου και άφησέ Τον να σε καθοδηγεί.ZY 55.1

Ποτέ μη νομίσεις ότι ο Χριστός είναι μακριά. Βρίσκεται πάντοτε κοντά. Η συμπαθητική παρουσία Του σε περιβάλλει. Αναζήτησέ Τον σαν Κάποιον που επιθυμεί να τον βρεις. Δεν θέλει μόνο να αγγίξεις το ρούχο Του, αλλά και να βαδίσεις με Αυτόν σε διαρκή συναναστροφή.ZY 55.2