ΚΕΦΆΛΑΙΟ 11—ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΚΡΑΤΕΙΣ

Κάθε πραγματική μεταρρύθμιση έχει τη θέση της στο ευαγγελιστικό έργο και αποβλέπει στην ανάταση της ψυχής για μια καινούργια και ευγενέστερη ζωή. Ιδιαίτερα η μεταρρύθμιση της εγκρατείας απαιτεί τη συμπαράσταση χριστιανών εργατών. Πρέπει να επιστήσουν την προσοχή στο έργο αυτό και να το καταστήσουν θέμα ζωτικής σημασίας. Παντού πρέπει να παρουσιάζουν στους ανθρώ-πους τις αρχές της πραγματικής εγκράτειας και να τους κάνουν συνειδητούς υποστηρικτές του κινήματος της εγκράτειας. Πρέπει να καταβληθούν σοβαρές προσπάθειες γι’ αυτούς που έχουν αιχμαλωτισθεί από κακές συνήθειες.ZY 140.1

Παντού υπάρχει ένα έργο που πρέπει να γίνει για αυτούς που έπεσαν στην αμαρτία εξαιτίας της ακράτειας. Μέσα στις εκκλησίες, σε θρησκευτικά ιδρύματα και θεωρούμενα χριστιανικά σπίτια πολλοί από τους νέους διαλέγουν το δρόμο της καταστροφής. Με τις ακρατείς συνήθειες προκαλούν για τον εαυτό τους την αρρώστια και με τη λαιμαργία να αποκτήσουν χρήματα επιδίδονται σε ανέντιμες πράξεις. Η υγεία καταστρέφεται και ο χαρακτήρας διαφθείρεται. Αποξενωμένες από το Θεό, αποβλημένες από την κοινωνία, οι δυστυχισμένες αυτές υπάρξεις αισθάνονται ότι γι’ αυτούς δεν υπάρχει ελπίδα ούτε σ’ αυτή τη ζωή ούτε και στη μέλλουσα. Οι καρδιές των γονέων τους ράγισαν. Οι άνθρωποι μιλούν για τα παραστρατημένα αυτά πλάσματα σαν να είναι καταδικασμένα. Ο Θεός όμως δεν τα βλέπει έτσι. Καταλαβαίνει τις περιστάσεις που τα κατάντησαν έτσι όπως έγιναν και τα κοιτάζει με συμπόνια. Αυτή είναι μία κατηγορία ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια. Μη τους δώσετε ποτέ αφορμή να πουν: «Κανέναν δεν τον μέλλει για την ψυχή μου.»ZY 140.2

Ανάμεσα στα θύματα της ακράτειας βρίσκονται άνθρωποι όλων των κοινωνικών τάξεων και επιτηδευμάτων. Άνθρωποι περιωπής, προικισμένοι με εξαιρετικά ταλέντα που κατόρθωσαν μεγάλα επιτεύγματα, υποχώρησαν μπροστά στις απαιτήσεις της όρεξης μέχρι που έγιναν ανίκανοι να αντισταθούν στον πειρασμό. Μερικοί απ’ αυτούς που άλλοτε είχαν πλούτη κατήντησαν χωρίς σπίτι, χωρίς φίλους, με συντροφιά τον πόνο, τη μιζέρια, την αρρώστια και την εξαθλίωση. Έχασαν την αυτοκυριαρχία τους. Αν δεν τους τείνει κάποιος ένα χέρι βοήθειας, θα εξακολουθούν να βυθίζονται όλο και χαμηλότερα. Στην περίπτωση τη δική τους η τρυφηλότητα δεν αποτελεί μόνο ηθικό αμάρτημα, αλλά και φυσική ασθένεια.ZY 141.1

Πολλές φορές όταν προσπαθούμε να βοηθήσουμε τους ακρατείς αυτούς πρέπει πρώτα να δώσουμε προσοχή, όπως ο Χριστός συνήθιζε να κάνει, στη φυσική τους κατάσταση. Έχουν ανάγκη από υγιεινή τροφή σε λογικήποσότητα.Έχουν ανάγκη από ρούχα καθαρά και από τα μέσα που να τους εξασφαλίζουν την καθαριότητα του σώματος. Τους χρειάζεται να περιβάλλονται από μία ατμόσφαιρα εξυπηρετικής, ανυψωτικής χριστιανικής επιρροής. Κάθε πόλη πρέπει να διαθέτει ένα ορισμένο μέρος όπου οι σκλάβοι των κακών συνηθειών να μπορούν να δέχονται βοήθεια έτσιώστε να σπάσουν τα δεσμά που τους κρατούν δεμένους. Μερικοί ρίχνουνόλες τις ευθύνες στο πιοτό σαν τη μόνη παρηγοριά για τη στενοχώρια. Αυτό όμως δεν θα συνέβαινε αν, αντί να παίζουν το ρόλο του παπά και του Λευίτη, οι Χριστιανοί ακολουθούσαν το παράδειγμα του καλού Σαμαρείτη.ZY 141.2

Όταν ασχολούμαστε με τα θύματα της ακράτειας πρέπει να έχουμε υπόψη ότι δεν έχουμε να κάνουμε με πνευματικά υγιείς ανθρώπους, αλλά με άτομα τα οποία προς το παρόν βρίσκονται κάτω από δαιμονική δύναμη. Δείξετε υπομονή και επιείκεια. Μη σκέπτεστε το απαίσιο, αποκρουστικό παρουσιαστικό, αλλά την πολύτιμη ζωή για την απολύτρωση της οποίας πέθανε ο Χριστός. Όταν ο μέθυσος αφυπνίζεται συναισθανόμενος την εξαθλίωσή του, κάνετε ότι περνάει από το χέρι σας για να του δείξετε ότι είστε φίλος του. Μη μιλάτε αποδοκιμαστικά. Μη του δείξετε επίπληξη ή αποστροφή ούτε με το βλέμμα, ούτε με την πράξη. Πολύ πιθανό ο δυστυχής αυτός να αναθεματίζει ήδη τον εαυτό του. Βοηθήστε τον να σηκωθεί. Πείτε του λόγια που να τονώσουν την πίστη του. Προσπαθήστε να ενισχύσετε κάθε καλή ιδιότητα που υπάρχει ακόμη μέσα του. Διδάξτε του πως να βλέπει προς τα επάνω. Δείξτε του ότι έχει τη δυνατότητα να ζήσει έτσι που να κερδίσει την εκτίμηση των συνανθρώπων του. Κάντε τον να δει την αξία των ταλέντων που του έδωσε ο Θεός και που αυτός αμέλησε να αξιοποιήσει.ZY 141.3

Αν η θέλησή του έχει φθαρεί και εξασθενήσει, υπάρχει γι’ αυτόν ελπίδα στο Χριστό. Εκείνος θα αφυπνίσει στην καρδιά καλύτερα ένστικτα και αγιότερες επιθυμίες. Ενθαρρύνετέ τον να στηριχθεί στην ελπίδα που του προσφέρει το Ευαγγέλιο. Ανοίξτε τη Γραφή σε εκείνον που δοκιμάζεται απ’ τον πειρασμόκαι συνεχίστε να του επαναλαμβάνετε τις υποσχέσεις του Θεού. Οι υποσχέσεις αυτές θα του φανούν σαν τα φύλλα του δένδρου της ζωής. Συνεχίστε με υπομονή τις προσπάθειές σας μέχρινα πιαστεί με χαρά και ευγνωμοσύνη το τρεμάμενο χέρι γερά από την ελπίδα της απολύτρωσης μέσω του Χριστού.ZY 142.1

Πρέπει να μένετε σταθεροί έναντι εκείνων που προσπαθείτε να βοηθήσετε, διαφορετικά ποτέ δεν θα αξιωθείτε να δείτε τη νίκη. Αυτοί θα ρέπουν ολοένα προς το κακό. Διαρκώς θα φθάνουν το σημείο να κυριεύονται από την επιθυμία του οινοπνεύματος. Μη σταματάτε όμως γι’ αυτό τις προσπάθειές σας.ZY 142.2

Αποφάσισαν να προσπαθήσουν να ζήσουν για το Χριστό• η δύναμη της θέλησής τους όμως είναι εξασθε-νημένη και έχουν ανάγκη να περιφρουρούνται προσεκτικά, με ενδιαφέρον από εκείνους που ξαγρυπνούν για να λογοδοτήσουν για τις ψυχέςαυτές. Έχασαν την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους και πρέπει να την επανακτήσουν. Πολλοί έχουν να αγωνισθούν ενάντια σε κληρονομικές τάσεις προς το κακό. Αφύσικες επιθυμίες, σαρκικές ορμές ήταν το κληροδότημά τους από γενετής. Από αυτά πρέπει να προφυλαχθούν με προσοχή. Μέσα τους και γύρω τους το καλό και το κακό αγωνίζονται για την υπεροχή. Αυτοί που δεν πέρασαν ποτέ από τέτοιου είδους πείρες δεν μπορούν να ξέρουν τη σχεδόν ακαταμάχητη δύναμη των ορέξεων ή την αγριότητα της πάλης ανάμεσα στις συνήθειες της τρυφηλότητας και στην απόφαση του να διατηρηθεί κανείς καθ’ όλα εγκρατής. Συνεχώς πρέπει να δίνουν μάχη.ZY 142.3

Πολλοί που έλκονται από το Χριστό δεν έχουν το ηθικό σθένος να συνεχίσουν τον αγώνα κατά των ορέξεων και των παθών. Αλλά ο εργάτης [του Ευαγγελίου] δεν πρέπει να αποθαρρύνεται από αυτό. Μήπως εκείνοι που ανασύρθηκαν από τα χαμηλότερα βάθη είναι οι μόνοι που στρέφονται προς τα πίσω;ZY 143.1

Να θυμάστε ότι δεν εργάζεστε μόνοι σας. Άγγελοι-λειτουργοί συνεργάζονται με κάθε ειλικρινή γιο και θυγατέρα του Θεού. Και ο Χριστός είναι ο επανορθωτής. Ο ίδιος ο Μεγάλος Γιατρός στέκει πλάι στους εργάτες, λέγοντας στη μετανοούσα ψυχή: «Τέκνον, συγκεχωρημέναι είναι εις σε αι αμαρτίαι σου.» (Μάρκ. 2:5.)ZY 143.2

Πολλοί απόκληροι θα πιαστούν από την ελπίδα που τους παρουσιάζεται στο Ευαγγέλιο και θα εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών, ενώ άλλοι που είχαν ευλογηθεί με μεγάλες ευκαιρίες και με πολύ φως θα αφεθούν στο σκότος το εξώτερο.ZY 143.3

Τα θύματα των κακών συνηθειών πρέπει να κατανοήσουν την ανάγκη του να καταβάλουν οι ίδιοι προσωπική προσπάθεια για τον εαυτό τους. Μπορεί οι άλλοι να επιδοθούν στις πιο ειλικρινείς προσπάθειες για να τους ανυψώσουν,μπορεί η χάρη του Θεού να προσφέρεται δωρεάν, μπορεί ο Χριστός να παρακαλεί, μπορεί οι άγγελοι να υπηρετούν όλα αυτά όμως θα αποβούν μάταια αν οι ίδιοι δεν αφυπνιστούν να αγωνισθούν για εαυτό τους.ZY 143.4

Τα τελευταία λόγια του Δαβίδ στο νεαρό τότε και μέλλοντα να αναλάβει το στέμμα του Ισραήλ Σολομώντα ήταν: «Σταχυ και έσω ανήρ. » (Α’ Βασ. 2:2.) Σε κάθε άτομο της ανθρώπινης φυλής, υποψήφιο για τον αμαράντινο στέφανο απευθύνονται τα ίδια αυτά λόγια της θεοπνευστίας: «Σταχυ και έσω ανήρ. »ZY 144.1

Οι άνθρωποι των καταχρήσεων πρέπει να οδηγηθούν στο να δουν και να αισθανθούν ότι χρειάζεται μεγάλη ηθική ανακαίνιση προκειμένου να ξαναγίνουν άνδρες. Ο Θεός τους καλεί να σηκωθούν και με τη δύναμη του Χριστού να επανακτήσουν τη δοσμένη από το Θεό ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους την οποία θυσίασαν στο βωμό των αμαρτωλών καταχρήσεων.ZY 144.2

Αισθανόμενοι την τρομερή δύναμη του πειρασμού που οδηγεί στην αυτοεντρύφηση, πολλοί φωνάζουν απεγνωσμένα: «Δεν μπορώ να αντισταθώ στο κακό. » Πείτε σε ένα τέτοιο άτομο ότι μπορεί, ότι πρέπει να αντισταθεί. Πιθανό να έχει νικηθεί πολλές φορές, αυτό όμως δεν πρέπει να συνεχίσει για πάντα. Το ηθικό του είναι πεσμένο και κυβερνάται από τις συνήθειες μιας ολόκληρης αμαρτωλής ζωής. Οι υποσχέσεις του και οι αποφάσεις του είναι λόγια του αέρα. Η συναίσθηση των παραβιασμένων του λόγων και υποσχέσεων εξασθενεί την εμπιστοσύνη που μπορεί να έχει στην ειλικρίνειά του και τον κάνει να νοιώθει ότι ο Θεός δεν μπορεί να τον δεχθεί ή να συνεργαστεί με τις προσπάθειές του. Δεν πρέπει όμως να απογοητεύεται.ZY 144.3

Όσοι εμπιστεύονται το Χριστό δεν πρόκειται να μείνουν σκλάβοι καμιάς κληρονομικής ή επίκτητης συνή-θειας ή ροπής. Αντί να κρατούνται αιχμάλωτοι των κατωτέρων φυσικών κλίσεων, πρέπει να κυβερνούν κάθε όρεξη και πάθος. Ο Θεός δεν μας έχει εγκαταλείψει. Πρέπειόμως να αγωνιστούμε εναντίον του κακού με τη δική μας περιορισμένη δύναμη. Οποιεσδήποτε είναι οι φυσικές ή επίκτητες ροπές μας προς το κακό, μπορούμε να τις υπερνικήσομε με τη δύναμη που είναι έτοιμος να χορηγήσει.ZY 144.4