Rozdział 5 — Dobroczynność tam, gdzie panuje Chrystus

Gdy doskonała miłość Boża panuje w sercu, w życiu człowieka dziać się będą cudowne rzeczy. Chrystus będzie mieszkał w nim, a z jego wnętrza płynąć będzie źródło wody wytryskującej ku życiu wiecznemu. Ale ci, którzy wykazują obojętność wobec cierpień innych zostaną potraktowani tak, jakby wzgardzili Chrystusem w osobach Jego świętych. Nic nie degraduje duszy pod względem duchowym tak szybko jak egoizm.RS 18.1

Ci, którzy troszczą się tylko o siebie i zaniedbują bliźnich, za których Chrystus oddał swe życie, nie spożywają chleba żywota, ani nie piją ze źródła zbawienia. Są wyschnięci jak drzewa nie przynoszące owoców. Są duchowymi pasożytami, zużywającymi wszystkie środki wyłącznie dla siebie. Ale “co człowiek sieje, to i żąć będzie”.RS 18.2

Chrześcijańskie zasady zawsze dadzą o sobie znać. Na tysiące sposobów zasady pielęgnowane w sercu objawią się na zewnątrz. Chrystus mieszkający w duszy jest źródłem, które nigdy nie wysycha. — The Review and Herald, 15 styczeń 1895.RS 18.3