Zainteresowanie Chrystusa losem ludzkości

Właściciel wszystkich ziemskich skarbów przyszedł na ten świat pod postacią człowieka. Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. Nie jesteśmy w stanie pojąć, jak bardzo jest On zainteresowany losem ludzkiej rodziny. On zna prawdziwą wartość każdej duszy. Jaki smutek przygniatał Jego serce, gdy widział swoje nabyte dziedzictwo opanowane przez szatana!RS 87.2

Ranienie serca Chrystusa to jedyna satysfakcja, jaką szatan czerpie igrając z ludzkim życiem. Chrystus, chociaż był bogaty, stał się dla nas biedny, aby nas uczynić bogatymi. Pomimo tego doniosłego faktu i tak większość ludzi przedkłada ziemskie dobra ponad niebiańską chwałę. Przywiązują swoje uczucia do ziemskich rzeczy i odwracają się od Boga. Jaką nędzą grzechu jest to, że ludzie nie mogą się opamiętać i pojąć głupoty tego, iż ich przywiązanie do ziemskich rzeczy wypiera miłość Bożą z ich serc. Gdy zaś miłość Boża opuszcza serca, miłość do świata opanowuje je zupełnie. Jedynie Pan może oczyścić świątynię duszy z moralnego skalania.RS 87.3

Jezus oddał swoje życie za życie świata, przez co nadał człowiekowi nieskończoną wartość. Pragnie, by człowiek doceniał samego siebie i brał pod uwagę swoje wieczne dobro. Jeśli oko jest zdrowe, całe ciało będzie pełne światła. Jeśli duchowy wzrok jest w porządku, niewidzialna rzeczywistość jest postrzegana w jej prawdziwych wymiarach, a doczesny świat staje się jedynie częścią przyszłego, wiecznego świata.RS 87.4

Chrześcijanin posiada radość w Panu proporcjonalną do wierności, z jaką szafuje dobrami powierzonymi mu przez Niego. Chrystus pragnie zbawić wszystkich synów i córki Adama. Podnosi swój głos, udzielając przestrogi, by przełamać czar trzymający duszę w niewoli grzechu. Błaga człowieka, by odwrócił się od swojej nikczemności. Stawia przed jego oczami szlachetniejszy świat i mówi: “Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi”.RS 88.1