Κεφάλαιο 29—Η Εχθρα του Σατανα Εναντιον του Νομου

Η πρωταρχική προσπάθεια του Σατανά να ανατρέψει το νόμο του Θεού - προσπάθεια που είχε καταβάλει μεταξύ των αναμάρτητων κατοίκων του Ουρανού - φάνηκε για λίγο ότι είχε στεφθεί με επιτυχία. Ένας μεγάλος αριθμός αγγέλων είχε παραπλανηθεί. Ο φαινομενικός θρίαμβος του Σατανά κατέληξε σε ήττα και απώλεια, σε χωρισμό από το Θεό και σε εκτόπιση από τον Ουρανό.ΠΠ 309.1

Όταν ο αγώνας επαναλήφθηκε στη Γη, ο Σατανάς φαινομενικά κέρδισε πάλι ένα προνόμιο. Με την παρακοή ο άνθρωπος έγινε αιχμάλωτος του αρχιεπαναστάτη και το ανθρώπινο γένος παραδόθηκε στα χέρια Του. Τότε φάνηκε πως ο δρόμος άνοιξε για να εγκαθιδρύσει ο Σατανάς ένα ανεξάρτητο βασίλειο και να καταφρονήσει την εξουσία του Θεού και τον Υιό Του. Το σχέδιο όμως της σωτηρίας κατέστησε εφικτό να εναρμονισθεί ο άνθρωπος πάλι με το Θεό, να δηλώσει υποταγή στο νόμο Του, και τόσο ο άνθρωπος όσο και η Γη να λυτρωθούν τελικά από τη δύναμη του πονηρού.ΠΠ 309.2

Ο Σατανάς πάλι ηττήθηκε και πάλι κατέφυγε στην απάτη με την ελπίδα να μεταβάλει την ήττα του σε νίκη. Προκειμένου να σηκώσει επανάσταση στην αμαρτωλή ανθρώπινη φυλή, παρουσίαζε τώρα το Θεό σαν άδικο επειδή είχε επιτρέψει στον άνθρωπο να παραβεί το νόμο Του. Ο πανούργος Σατανάς έλεγε: «Αφού ο Θεός ήξερε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, γιατί επέτρεψε να πειρασθεί ο άνθρωπος, να αμαρτήσει και να αντιμετωπίσει την αθλιότητα και το θάνατο;» Οι απόγονοι του Αδάμ λησμόνησαν τη μακρόθυμη ευσπλαχνία που είχε προσφέρει άλλη μια δοκιμασία στον άνθρωπο, αγνοώντας την καταπληκτική, τρομερή θυσία που στοίχισε στο Βασιλιά του Ουρανού. Σε αντιδιαστολή άκουσαν τον Σατανά και στράφηκαν εναντίον της μοναδικής Ύπαρξης που μπορούσε να τους σώσει από την καταστρεπτική δύναμη του Σατανά.ΠΠ 309.3

Υπάρχουν χιλιάδες σήμερα που επαναλαμβάνουν το ίδιο επα- ναστατικό παράπονο εναντίον του Θεού. Δε βλέπουν ότι σε περίπτωση που ο άνθρωπος θα στερούνταν το δικαίωμα της επιλογής, τότε θα έχανε το προνόμιο του λογικού ανθρώπου και θα μεταβαλλόταν σε αυτόματο ων. Ο Θεός δεν έχει σκοπό να εξαναγκάσει τη θέληση. Ο άνθρωπος πλάστηκε ελεύθερος ηθικός παράγοντας. Όπως οι κάτοικοι όλων των άλλων κόσμων, όφειλε και αυτός να υποβληθεί στη δοκιμή της υπακοής. Ποτέ όμως δε φέρεται σε τέτοιο σημείο που να αναγκαστεί να ενδώσει στο κακό. Δεν επιτρέπεται να τον πλησιάσει κανένας πειρασμός και καμιά δοκιμασία που να μην είναι ικανός να αντισταθεί. Ο Θεός έκανε τόσο πλούσια προμήθεια ώστε ο άνθρωπος να μη βρεθεί ποτέ αναγκασμένος να νικηθεί στον αγώνα του με το Σατανά.ΠΠ 309.4

Με την αύξηση των ανθρώπων στη Γη, σχεδόν ολόκληρος ο κόσμος ενώθηκε με τις παρατάξεις της ανταρσίας. Για μια φορά ακόμη ο Σατανάς φάνηκε να έχει κερδίσει τη νίκη. Αλλά η πανίσχυρη δύναμη του Θεού σταμάτησε το έργο της παρανομίας και η Γη καθορίστηκε από την ηθική διαφθορά της με τον κατακλυσμό.ΠΠ 310.1

Ο προφήτης λέει: «Όταν αι κρίσεις Σου είναι εν τη γη, οι κάτοικοι του κόσμου θέλουσι μάθει δικαιοσύνην. Και αν ελεηθή ο ασεβής, δεν θέλει μάθει δικαιοσύνην ... και δεν θέλει εμβλέψει εις την μεγαλειότητα του Κυρίου.» (Ησ. 26:9,10). Έτσι έγινε μετά τον κατακλυσμό. Αφήνοντας τις κρίσεις του Κυρίου, οι κάτοικοι της Γης επαναστάτησαν πάλι εναντίον Του. Δύο φορές η Διαθήκη και τα προστάγματα του Θεού είχαν απορριφθεί από τον κόσμο. Τόσο οι προκατακλυσμιαίοι όσο και οι απόγονοι του Νώε απέρριψαν τη θεϊκή εξουσία. Τότε ο Θεός έκανε Διαθήκη με τον Αβραάμ και έλαβε ένα λαό ώστε να γίνει ο θεματοφύλακας του νόμου Του. Προκειμένου να εξαπατήσει και να καταστρέψει αυτόν το λαό, ο Σατανάς άρχισε να ετοιμάζει τις παγίδες του. Τα παιδιά του Ιακώβ μπήκαν στον πειρασμό να συνάψουν γάμους με τους ειδωλολάτρες και να λατρεύσουν τα είδωλά τους. Ο Ιωσήφ όμως έμεινε πιστός στο Θεό και η αφοσίωσή Του ήταν μια συνεχής μαρτυρία της πραγματικής πίστης. Ο σκοπός του Σατανά ήταν να σβήσει αυτό το φως χρησιμοποιώντας τη ζήλια των αδελφών του Ιωσήφ ώστε να τον πουλήσουν για σκλάβο σε μια ειδωλολατρική χώρα.ΠΠ 310.2

Ο Θεός όμως ανέτρεψε τα πράγματα έτσι ώστε ο λαός της Αιγύπτου να αποκτήσει την επίγνωσή Του. Τόσο στο σπίτι του Πετεφρή όσο και στη φυλακή, ο Ιωσήφ έλαβε τέτοια μόρφωση και εκπαίδευση που μαζί με το φόβο του Θεού, τον προετοίμασε για την υψηλή θέση του ως πρωθυπουργού του έθνους. Από το παλάτι του Φαραώ, η επιρροή του έγινε αισθητή σε όλη τη χώρα και η επί- γνωση του Θεού διαδόθηκε παντού. Οι Ισραηλίτες έγιναν επίσης πλούσιοι και ευημέρησαν στην Αίγυπτο. Εκείνοι που έμειναν πιστοί στο Θεό άσκησαν μεγάλη επιρροή. Οι ειδωλολάτρες ιερείς αναστατώθηκαν όταν είδαν την καινούργια θρησκεία να ευνοείται. Εμπνευσμένοι από την έχθρα που ο Σατανάς είχε εναντίον του Θεού του Ουρανού, βάλθηκαν να σβήσουν το φως. Οι ιερείς ήταν εξουσιοδοτημένοι για τη μόρφωση του εκάστοτε διαδόχου του θρόνου. Το πνεύμα της αποφασιστικής εναντίωσης στο Θεό και ο ζήλος για την ειδωλολατρία χάλκεψαν το χαρακτήρα του μελλοντικού μονάρχη και τον οδήγησαν στη σκληρότητα και στην καταδυνάστευση των Εβραίων.ΠΠ 310.3

Στα σαράντα χρόνια που μεσολάβησαν από τη φυγή του Μωυσή από την Αίγυπτο, φάνηκε να θριαμβεύει η ειδωλολατρία. Χρόνο με το χρόνο οι ελπίδες των Ισραηλιτών ελαττώνονταν. Ο βασιλιάς και ο λαός πανηγύριζαν για τη δύναμή τους και ειρωνεύονταν το Θεό του Ισραήλ. Το πνεύμα αυτό αυξανόταν μέχρι που κορυφώθηκε στο πρόσωπο του Φαραώ με τον οποίο ήρθε αντιμέτωπος ο Μωυσής. Όταν ο Εβραίος αρχηγός παρουσιάστηκε στο Φαραώ με ένα μήνυμα από «τον Κύριον τον Θεόν του Ισραήλ», δεν ήταν η άγνοια για το Θεό αλλά η περιφρόνηση της δύναμής Του που προκάλεσε την απάντηση: «Τίς είναι ο Κύριος, εις του οποίου την φωνήν θέλω υπακούσει;.. . Δεν γνωρίζω τον Κύριον.» Από την αρχή ως το τέλος, η αντίδραση του Φαραώ στη θεϊκή προσταγή δεν οφειλόταν στην άγνοια, αλλά στο μίσος και στην καταφρόνηση.ΠΠ 311.1

Παρόλο ότι οι Αιγύπτιοι είχαν απορρίψει τη γνώση του Θεού για τόσο μεγάλο διάστημα, ο Κύριος πάλι τους έδωσε την ευκαιρία να μετανοήσουν. Στις ημέρες του Ιωσήφ η Αίγυπτος είχε γίνει άσυλο για τον λαό του Ισραήλ. Ο Θεός τιμήθηκε με την καλοσύνη που δείχτηκε στο λαό Του. Ο μακρόθυμος, ο βραδύς σε θυμό και γεμάτος ευσπλαχνία Θεός χορηγούσε σε κάθε τιμωρία τον απαιτούμενο χρόνο για να πραγματοποιήσει το έργο της. Οι Αιγύπτιοι, καταραμένοι από τα αντικείμενα που είχαν λατρεύσει, είχαν αποδεικτικά στοιχεία της δύναμης του Κυρίου. Όσοι ήθελαν, μπορούσαν να υποταχθούν στο Θεό και να αποφύγουν τις κρίσεις Του. Η μισαλλοδοξία και η ισχυρογνωμοσύνη του βασιλιά κατέληξε στην εξάπλωση της επίγνωσης του Θεού και έκανε πολλούς από τους Αιγυπτίους να καθιερωθούν στην υπηρεσία Του.ΠΠ 311.2

Επειδή οι Ισραηλίτες είχαν την τάση να ενώνονται με τους ειδωλολάτρες και να μιμούνται τη λατρεία τους, ο Θεός τους επέτρεψε να κατεβούν στην Αίγυπτο όπου η επιρροή του Ιωσήφ είχε διαδοθεί ευρέως και όπου οι συνθήκες ήταν για αυτούς ευνοϊκές ώ- στε να παραμείνουν ένας ιδιαίτερος λαός. Η βδελυρή ειδωλολατρία, η σκληρότητα και η καταδυνάστευση των Αιγυπτίων στο τελευταίο διάστημα της διαμονής των Εβραίων, τους δημιουργούσε την απέχθεια για την ειδωλολατρία και θα τους έκανε να σπεύσουν να αναζητήσουν καταφύγιο στο Θεό των πατέρων τους. Αυτή την πρόνοια ο Σατανάς την έκανε ένα μέσον για να εξυπηρετήσει το σκοπό του, σκοτίζοντας το μυαλό των Ισραηλιτών και οδηγώντας τους να μιμηθούν τις συνήθειες που είχαν οι ειδωλολάτρες δυνάστες τους. Εξαιτίας της δεισιδαιμονικής ευλάβειας που έδειχναν οι Αιγύπτιοι στα ζώα, δεν επέ-τρεπαν στους Εβραίους να κάνουν προσφορές θυσιών στο διάστημα της σκλαβιάς τους. Έτσι, οι σκέψεις τους δεν είχαν κατευθυνθεί στη λατρεία της μεγάλης Θυσίας και η πίστη τους εξασθένησε.ΠΠ 311.3

Όταν ήρθε ο καιρός για την απελευθέρωση του Ισραήλ, ο Σατανάς επιδόθηκε να αντισταθεί στα σχέδια του Θεού. Η απόφασή του ήταν να παραμείνει στην άγνοια και στη δεισιδαιμονία ο μεγάλος εκείνος λαός που αριθμούσε πάνω από δύο εκατομμύρια ψυχές. Τον λαό τον οποίο ο Θεός είχε υποσχεθεί να τον ευλογήσει και να τον αυξήσει και να τον καταστήσει δύναμη στη Γη. Μέσω του λαού αυτού έμελλε να αποκαλύψει τη γνώση του θελήματός Του, και είχε πρόθεση να κάνει το λαό αυτό φύλακα του νόμου Του. Ο Σατανάς όμως προσπαθούσε να κρατήσει τον λαό στη σκλαβιά και στο σκοτάδι για να εξαλείψει από τη σκέψη τους την ενθύμηση του Θεού.ΠΠ 312.1

Όταν γίνονταν τα θαύματα μπροστά στο βασιλιά, ο Σατανάς βρισκόταν εκεί για να εξουδετερώσει την επιρροή τους και να εμποδίσει το Φαραώ να ομολογήσει την υπεροχή του Θεού και να υπακούσει στην εντολή Του. Ο Σατανάς εργάστηκε με όλη του τη δύναμη για να παραποιήσει το έργο του Θεού και να αντιδράσει στο θέλημά Του. Το μόνο αποτέλεσμα ήταν να ετοιμάσει το δρόμο για μεγαλύτερες αποδείξεις της θεϊκής δύναμης και δόξας, κάνοντας τόσο για τους Ισραηλίτες όσο και για τους Αιγυπτίους ακόμη εμφανέστερη την ύπαρξη και την κυριαρχική εξουσία του αληθινού και ζώντος Θεού.ΠΠ 312.2

Ο Θεός απελευθέρωσε τον λαό του Ισραήλ με τις καταπληκτικές αποκαλύψεις της δύναμής Του και με τις κρίσεις σε όλους τους θεούς της Αιγύπτου. «Εξήγαγε τον λαόν Αυτού εν αγαλλιάσει, και τους εκλεκτούς Αυτού εν χαρά ... διά να φυλάττωσι τα διατάγματα Αυτού, και να εκτελώσι τους νόμους Αυτού.» (Ψαλμ. 105:43-45). Τους απάλλαξε από τη δουλική τους κατάσταση για να τους φέρει σε μια χώρα αγαθή, μια χώρα που με πρόνοια είχε ετοιμάσει για αυτούς ως καταφύγιο από τους εχθρούς τους. Εκεί θα μπορούσαν να κατοικήσουν κάτω από τη σκιά των πτερύγων Του. Θα τους έφερνε σιμά Του και θα τους αγκάλιαζε με τους αιώνιους βραχίονές Του. Για αντάλλαγμα όλης της καλοσύνης και της ευσπλαχνίας Του για αυτούς, τους ζήτησε να μην έχουν άλλους θεούς εκτός από Αυτόν, τον ζώντα Θεό, και να υψώσουν το όνομά Του κάνοντάς το ένδοξο στη Γη. Στο διάστημα της αιγυπτιακής δουλείας, πολλοί Ισραηλίτες είχαν χάσει μέχρι ενός ορισμένου σημείου τη γνώση του νόμου του Θεού και είχαν αναμείξει τις εντολές Του με ειδωλολατρικές συνήθειες και παραδόσεις. Ο Θεός τούς έφερε στο Σινά και εκεί με την ίδια τη φωνή Του διακήρυξε το νόμο Του.ΠΠ 312.3

Ο Σατανάς και οι πονηροί άγγελοι βρίσκονταν εκεί. Ακόμη και την ώρα που ο Θεός διακήρυττε το νόμο Του στο λαό Του, ο Σατανάς μηχανορραφούσε να τους βάλει σε πειρασμό και να αμαρτήσουν. Τον λαό που είχε επιλέξει ο Θεός θα τον αποσπούσε βίαια, κατά πρόσωπο του Ουρανού. Παρασύροντάς τους στην ειδωλολατρία, θα κατέστρεφε την αποτελεσματικότητα όλης της λατρείας. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να ανυψωθεί όταν λατρεύει αυτό που δεν είναι ανώτερό του και που συμβολίζεται με το έργο των χεριών του;ΠΠ 313.1

Πώς οι άνθρωποι τυφλώνονται ως προς τη δύναμη, το μεγαλείο και τη δόξα του άπειρου Θεού ώστε να Τον παριστάνουν με μια λαξευτή εικόν, ή ακόμη και με ένα ζώο ή ερπετό; Σε τέτοιο σημείο λησμονούν τη σχέση τους με τη Θεότητα ώστε ενώ είναι πλασμένοι κατά την εικόνα του Δημιουργού τους, σκύβουν μπροστά σε αυτά τα αηδιαστικά και ανόητα αντικείμενα. Τότε ο δρόμος είναι ανοικτός για την εξάσκηση της βδελυρότητας. Τα χαμερπή πάθη της καρδιάς μένουν αχαλίνωτα και ο Σατανάς αποκτά πλήρη κυριαρχία.ΠΠ 313.2

Στους πρόποδες του Σινά άρχισε ο Σατανάς να εφαρμόζει τα σχέδιά του για την ανατροπή του νόμου του Θεού, συνεχίζοντας έτσι το ίδιο έργο που είχε αρχίσει στον Ουρανό. Στις σαράντα μέρες που ο Μωυσής ήταν στο βουνό με το Θεό, ο Σατανάς ασχολούταν με την δημιουργία αμφιβολίας, αποστασίας και επανάστασης. Ενώ ο Θεός έγραφε το νόμο Του που θα παρέδιδε στο λαό της διαθήκης Του, οι Ισραηλίτες, αρνούμενοι την πίστη τους στον Κύριο ζητούσαν θεούς φτιαγμένους από χρυσάφι! Όταν ο Μωυσής επέστρεψε από τη φοβερή παρουσία της θεϊκής δόξας, κρατώντας τα διατάγματα του νόμου που είχαν υποσχεθεί να τηρήσουν, τους βρήκε σε απροκάλυπτη στάση περιφρόνησης των εντολών Του, υποκλινόμενους λατρευτικά μπροστά σε ένα χρυσό είδωλο.ΠΠ 313.3

Οδηγώντας τον λαό του Ισραήλ σε αυτή τη θρασεία προσβολή και βλασφημία έναντι του Κυρίου, ο Σατανάς σκόπευε να επιφέρει την κα- ταστροφή τους. Αφού έδειξαν πόσο ανεπανόρθωτα εξαχρειωμένοι είχαν γίνει, πώς είχαν χάσει κάθε ιδέα για τα προνόμια και τις ευλογίες που τους πρόσφερε ο Θεός ενώ είχαν ξεχάσει επίσης τις δικές τους επίσημες και επανειλημμένες υποσχέσεις αφοσίωσης, ο Κύριος πίστευε ότι θα τους διαχώριζε από τον εαυτό Του και θα τους προόριζε για την καταστροφή. Έτσι, θα πετύχαινε την εξαφάνιση του σπέρματος του Αβραάμ, του σπέρματος που θα διατηρούσε την επίγνωση του ζώντος Θεού μέσω του οποίου έμελλε να έλθει Εκείνος, το πραγματικό σπέρμα που επρόκειτο να νικήσει το Σατανά.ΠΠ 313.4

Ο μεγάλος επαναστάτης είχε σκοπό να καταστρέψει τον λαό του Ισραήλ και έτσι να τορπιλίσει τις προθέσεις του Θεού. Αλλά και πάλι νικήθηκε. Αμαρτωλός μπορεί να ήταν, αλλά ο λαός του Ισραήλ δεν καταστράφηκε. Ενώ εξολοθρεύτηκαν εκείνοι που με ισχυρογνωμοσύνη είχαν πλευρίσει το Σατανά, ο ταπεινωμένος και μετανοημένος λαός συγχωρήθηκε με σπλαχνικότητα. Το ιστορικό της αμαρτίας αυτής θα έστεκε σαν μια διαρκής μαρτυρία της ενοχής και της τιμωρίας της ειδωλολατρίας, καθώς και της δικαιοσύνης και της μακρόθυμης ευσπλαχνίας του Θεού.ΠΠ 314.1

Ολόκληρο το σύμπαν είχε παραστεί μάρτυρας στις διαδραματιζόμενες στο Σινά σκηνές. Με την εξέλιξη των δύο διακυβερνήσεων φανερώθηκε η αντίθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση του Θεού και σε αυτή του Σατανά. Οι αναμάρτητοι κάτοικοι των άλλων κόσμων ξαναείδαν τα αποτελέσματα της αποστασίας του Σατανά και το είδος της διακυβέρνησης που θα εγκαθιστούσε στον ουρανό αν του είχε επιτραπεί να κυριαρχήσει.ΠΠ 314.2

Κάνοντας τους ανθρώπους να παραβούν τη δεύτερη εντολή, ο Σατανάς στόχευε να εξαχρειώσει τις αντιλήψεις για τη Θεία Ύπαρξη. Παραμερίζοντας την τέταρτη εντολή, θα τους έκανε να λησμονήσουν το Θεό ολότελα. Η αξίωση του Θεού για σεβασμό και λατρεία βασίζεται στο γεγονός ότι Αυτός είναι ο Δημιουργός και ότι όλα τα άλλα όντα οφείλουν την ύπαρξή τους σε Αυτόν. Έτσι το παρουσιάζει η Γ ραφή. Ο προφήτης Ιερεμίας λέει:ΠΠ 314.3

«Ο Κύριος είναι Θεός αληθινός, είναι Θεός ζων, και Βασιλεύς αιώνιος ... Οι θεοί οίτινες δεν έκαμον τον ουρανόν και την γην, θέλουσιν αφανισθή από της γης, και υποκάτωθεν του ουρανού τούτου. Αυτός εποίησε την γην διά της δυνάμεως Αυτού, εστερέωσε την οικουμένην εν τη σοφία Αυτού και εξέτεινε τους ουρανούς εν τη συνέσει Αυτού.» «Πας άνθρωπος εμωράνθη υπό της γνώσεως αυτού, πας χωνευτής κατησχύνθη υπό των γλυπτών. Διότι ψεύδος είναι το χωνευτόν αυτού, και πνοή δεν υπάρχει εν αυτώ. Ματαιότης ταύτα, έργον πλάνης, θέλουσιν απολεσθή. Η μερίς του Ιακώβ δεν είναι ως αυτά, διότι Αυτός είναι οπλάσαςτα πάντα.» (Ιερ. 10:10-12,14-16).ΠΠ 314.4

Το Σάββατο είναι αναμνηστικό της δημιουργικής δύναμης του Θεού και δείχνει Αυτόν ως τον Πλάστη του ουρανού και της γης. Επομένως είναι μια συνεχής μαρτυρία της ύπαρξής Του, μια υπενθύμιση της μεγαλοσύνης Του, της σοφίας Του και της αγάπης Του. Αν το Σάββατο είχε πάντοτε τηρηθεί ευλαβικά, δε θα υπήρχε κανένας άθεος ή ειδωλολάτρης.ΠΠ 315.1

Το θέσπισμα του Σαββάτου που εγκαινιάστηκε στην Εδέμ, είναι τόσο παλαιό όσο και ο κόσμος. Τηρήθηκε από όλους τους πατριάρχες από τη δημιουργία και μετά. Στο διάστημα της δουλείας στην Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες είχαν εξαναγκαστεί από τους επιστάτες τους να παραβούν το Σάββατο και έχασαν αισθητά τη γνώση της αγιότητάς του. Όταν ο νόμος διακηρύχθηκε στο Σινά, τα πρώτα λόγια της τέταρτης εντολής ήταν: «Ενθυμού την ημέραν του Σαββάτου διά να αγιάζεις αυτήν», δείχνοντας ότι το Σάββατο δεν είχε θεσπιστεί τότε. Μας δείχνει ότι έλκει την καταγωγή του από τη δημιουργία. Προκειμένου να εξαλείψει το Θεό από τις σκέψεις των ανθρώπων, ο Σατανάς ήθελε να εξαφανίσει αυτό το αναμνηστικό. Αν μπορούσε να κάνει τους ανθρώπους να λησμονήσουν το Δημιουργό τους, αυτοί δε θα κατέβαλαν προσπάθεια να αντισταθούν στη δύναμή του και ο Σατανάς θα ήταν σίγουρος για τη λεία του.ΠΠ 315.2

Η έχθρα του Σατανά κατά του νόμου του Θεού τον έκανε να μάχεται κάθε εντολή του δεκαλόγου. Με την αρχή της αγάπης και της αφοσίωσης στο Θεό, τον Πατέρα όλων, συνδέεται στενά η αρχή της υιικής αγάπης και υπακοής. Η περιφρόνηση της πατρικής εξουσίας οδηγεί στην περιφρόνηση της θεϊκής εξουσίας. Σε αυτό οφείλονται οι προσπάθειες του Σατανά να χαλαρώσει την υποχρέωση έναντι της πέμπτης εντολής. Μεταξύ των ειδωλολατρικών λαών ελάχιστη σημασία διδόταν στην αρχή που διέπει αυτή την εντολή. Σε πολλά έθνη, οι γονείς εγκαταλείπονταν ή θανατώνονταν μόλις έφθαναν σε ηλικία που ήταν ανήμποροι να συντηρήσουν τον εαυτό τους. Στην οικογένεια έδειχναν πολύ λίγο σεβασμό στη μητέρα, η οποία μετά το θάνατο του άνδρα της ήταν υποχρεωμένη να υποταχτεί στην εξουσία του μεγαλύτερου γιου της. Η υιική υπακοή είχε επιβληθεί από το Μωυσή. Όταν όμως οι Ισραηλίτες απομακρύνθηκαν από τον Κύριο, η πέμπτη εντολή μαζί με τις άλλες παραβλέφθηκε.ΠΠ 315.3

Ο Σατανάς ήταν «απ’αρχής ανθρωποκτόνος» (Ιωάν. 8:44). Μόλις απέκτησε δύναμη επάνω στους ανθρώπους, όχι μόνο τους παρότρυνε να αλληλομισούνται, αλλά και να περιφρονούν με θρα- σύτητα την εξουσία του Θεού, καθιστώντας την παράβαση της έκτης εντολής μέρος της θρησκείας τους. Με τις διαστρεβλωμένες αντιλήψεις για τα θεϊκά χαρακτηριστικά, τα ειδωλολατρικό έθνη έφτασαν στο σημείο να πιστεύουν ότι οι ανθρωποθυσίες ήταν απαραίτητες προκειμένου να εξασφαλίσουν την εύνοια των θεών τους. Κάτω από τις διάφορες μορφές της ειδωλολατρίας διαπράττονταν οι πιο απάνθρωπες πράξεις.ΠΠ 315.4

Μια από αυτές ήταν να αναγκάζουν τα παιδιά τους να περνούν από τη φωτιά μπροστά στα είδωλά τους. Όταν το παιδί περνούσε από το αβλαβές βασανιστήριο, οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι προσφορές τους έγιναν δεκτές. το παιδί που γλίτωνε με αυτό τον τρόπο, θεωρείτο ιδιαίτερα ευνοούμενο από τους θεούς, περιβαλλόταν με ένα σωρό ευεργετήματα και του αποδιδόταν μεγάλος σεβασμός σε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Δεν τιμωρούταν ποτέ όσο σοβαρά και αν ήταν τα εγκλήματά του. Αν όμως ένα παιδί καιγόταν περνώντας από τη φωτιά, η μοίρα του σφραγιζόταν. Πίστευαν ότι η οργή των θεών μπορούσε να κατευναστεί μόνο με τη θανάτωση του θύματος και επομένως το πρόσφεραν ως θυσία. Σε καιρό μεγάλης αποστασίας, οι βδελυρές αυτές πράξεις υπερίσχυαν μέχρι ενός σημείου ακόμη και μεταξύ των Ισραηλιτών.ΠΠ 316.1

Η παράβαση της έβδομης εντολής από νωρίς διαπραττόταν στο όνομα της θρησκείας. Οι πιο ακόλαστες και αηδιαστικές πράξεις αποτελούσαν μέρος της ειδωλολατρίας. 0ι ίδιοι οι θεοί παριστάνονταν ως ανήθικοι και οι προσκυνητές τους έδιναν πλήρη ελευθερία στα χαμερπή πάθη τους. Αποτρόπαια βίτσια επικρατούσαν και οι θρησκευτικές τελετές χαρακτηρίζονταν από διεθνή και απροκάλυπτη ανηθικότητα. Η πολυγαμία εφαρμόστηκε από πολύ νωρίς. Αυτή ήταν μια από τις αμαρτίες που προκάλεσαν την οργή του Θεού στον προκατακλυσμιαίο κόσμο. Μετά τον κατακλυσμό εξαπλώθηκε πολύ. Ήταν η μελετημένη προσπάθεια του Σατανά να διαστρεβλώσει το θέσπισμα του γάμου, να χαλαρώσει τις υποχρεώσεις του και να εξασθενήσει τον ιερό χαρακτήρα του επειδή με κανέναν άλλο ασφαλέστερο τρόπο δε θα κατόρθωνε να σβήσει την εικόνα του Θεού από τον άνθρωπο και να ανοίξει την πόρτα στο κακό.ΠΠ 316.2

Από την αρχή της μεγάλης λογομαχίας ο σκοπός του Σατανά ήταν να παραποιήσει το χαρακτήρα του Θεού και να ξεσηκώσει επανάσταση κατά του νόμου Του. Το έργο αυτό φαίνεται ότι έχει στεφθεί με επιτυχία. Τα πλήθη προσέχουν τις εξαπατήσεις του Σατανά και στρέφονται εναντίον του Θεού. Μέσω της δράσης του κακού οι προθέσεις του Θεού προχωρούν σταθερά προς την εκπλήρωσή τους. Σε όλα τα δημιουργημένα λογικά όντα καθιστά γνωστή τη δικαιοσύνη και την αγαθότητά Του. Με τους πειρασμούς του Σατανά ολόκληρη η ανθρωπότητα έγινε παραβάτης του νόμου του Θεού αλλά με τη θυσία του Υιού Του ανοίγεται ένας δρόμος από όπου μπορούν να επιστρέφουν στο Θεό. Με τη χάρη του Χριστού γίνονται ικανοί να δείξουν υπακοή στο νόμο του Πατέρα. Έτσι σε κάθε εποχή, ανάμεσα στην αποστασία και στην ανταρσία, ο Θεός συγκεντρώνει ένα λαό που Του είναι πιστός - ένα λαό «εν τη καρδία του οποίου είναι ο νόμος Του.» (Ησ. 51:7).ΠΠ 316.3

Με την εξαπάτηση ο Σατανάς αποπλάνησε αγγέλους. Έτσι συνέχισε όλες τις εποχές το έργο μεταξύ των ανθρώπων και θα εξακολουθήσει την τακτική του μέχρι το τέλος. Αν ισχυριζόταν φανερά ότι πολεμάει το Θεό και το νόμο Του, οι άνθρωποι θα προφυλάγονταν. Μεταμφιέζεται και αναμειγνύει την αλήθεια με την πλάνη. Τα πιο επικίνδυνα ψεύδη είναι εκείνα που έχουν αναμειχθεί με την αλήθεια. Με αυτό τον τρόπο γίνονται δεκτές οι πλάνες που αιχμαλωτίζουν και καταστρέφουν την ψυχή. Με το μέσον αυτό ο Σατανάς παρασύρει τον κόσμο με το μέρος του. Έρχεται όμως η ημέρα κατά την οποία ο θρίαμβός του θα τελειώσει για πάντα.ΠΠ 317.1

Αντιμετωπίζοντας την ανταρσία, ο Θεός θα ξεσκεπάσει εντελώς το έργο που τόσον καιρό εκτελείται καλυμμένο. Τα αποτελέσματα της κυριαρχίας του Σατανά, οι καρποί της παραμέλησης των θεϊκών εντολών θα εκτεθούν διάπλατα στα μάτια όλων των λογικών πλασμάτων. Ο νόμος του Θεού θα αποδειχθεί δικαιωμένος στην εντέλεια. Θα φανεί ότι η όλη συμπεριφορά του Θεού είχε ως κίνητρο το αιώνιο καλό του λαού Του καθώς και το καλό όλων των κόσμων που δημιούργησε. Ο ίδιος ο Σατανάς θα ομολογήσει, παρουσία του σύμπαντος που παρίσταται ως μάρτυς, τη δικαιοσύνη της διακυβέρνησης του Θεού και τη δικαιοσύνη του νόμου Του.ΠΠ 317.2

Δεν απέχει πολύ ο καιρός που ο Θεός θα εγερθεί να υπερασπιστεί τη θιγείσα εξουσία Του. «Ο Κύριος εξέρχεται από του τόπου Αυτού διά να παιδεύση τους κατοίκους της γης ένεκεν της ανομίας αυτών.» «Τίς δύναται να υπομείνη την ημέραν της ελεύσεως Αυτού; Και τίς δύναται να σταθεί εις την παρουσίαν Αυτού;» (Ησ. 26: 21, Μαλ. 3:2). Εξαιτίας της αμαρτίας του, δεν επιτράπηκε στο λαό του Ισραήλ να πλησιάσει στο όρος όταν ο Θεός θα κατέβαινε σε αυτό να διακηρύξει το νόμο Του, μήπως καταναλισκόταν από τη φλόγινη δόξα της παρουσίας Του. Αν τέτοιες ενδείξεις της δύναμής Του επισήμαναν τον τόπο που είχε εκλεγεί για τη διακήρυξη του νόμου του Θεού, πόσο τρομερό θα πρέπει να είναι το δικαστήριό Του για την ποδοπάτηση των ιερών αυτών θεσπισμάτων! Πώς αυτοί που ποδοπάτησαν την εξουσία Του θα αντέξουν στη δόξα Του την ημέρα της τελικής ανταπόδοσης; Το δέος του Σινά απέβλεπε να παραστήσει στο λαό τις σκηνές της κρίσης. Ο ήχος της σάλπιγγας καλούσε το Ισραήλ να συναντηθεί με το Θεό. Η φωνή του αρχαγγέλου και η σάλπιγγα του Θεού θα καλέσουν τους ζωντανούς και τους νεκρούς της Γης να παρουσιαστούν στον Κριτή τους. Ο Πατέρας και ο Υιός, συνοδευόμενοι από ένα αγγελικό πλήθος ήταν παρόντες στην κορυφή του βουνού. Τη μεγάλη ημέρα της κρίσης ο Χριστός θα έρθει «εν τη δόξη του Πατρός Αυτού μετά των αγγέλων Αυτού.» (Ματθ. 16:27). Τότε, θα καθίσει στο θρόνο της δόξας Του και όλα τα έθνη θα συναχθούν μπροστά Του.ΠΠ 317.3

Όταν η θεϊκή παρουσία εκδηλώθηκε πάνω στο όρος Σινά, η δόξα του Θεού ήταν σαν καταναλίσκουσα φωτιά στα μάτια όλων των Ισραηλιτών. Όταν ο Χριστός θα έρθει με δόξα, με τους αγίους αγγέλους Του, ολόκληρη η Γη θα φλέγεται από τη φοβερή λάμψη της παρουσίας Του. «Θέλει ελθεί ο Θεός ημών, και δεν θέλει σιωπήσει. Πυρ κατατρώγον θέλει είσθαι έμπροσθεν Αυτού και πέριξ Αυτού σφοδρά ανεμοζάλη. Θέλει προσκαλέσει τους ουρανούς άνωθεν, και την γην, διά να κρίνη τον λαόν Αυτού.» Ένας ποταμός από φωτιά θα ξεχυθεί και θα προχωρεί μπροστά Του κάνοντας τα στοιχεία της φύσης να λιώσουν από τη διάπυρη θερμότητα, επίσης «η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή.» «Όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ’ουρανού, μετά των αγγέλων της δυνάμεως Αυτού, εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν, και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον.» (Ψαλμ. 50:3,4, Β', Πετρ. 3:10, ΒΌεσ. 1:7,8).ΠΠ 318.1

Ποτέ, αφότου δημιουργήθηκε ο άνθρωπος, δεν παρουσιάστηκε τέτοια εκδήλωση θεϊκής δύναμης όπως όταν ο νόμος διακηρύχθηκε στο Σινά. «Η γη εσείσθη, και αυτοί οι ουρανοί έσταξαν από προσώπου του Θεού, του Θεού του Ισραήλ.» Μέσα από τις συγκλονιστικές αναταραχές της φύσης, η φωνή του Θεού ακουγόταν σαν σάλπιγγα από το σύννεφο. Το βουνό σειόταν από τη βάση ως την κορυφή και τα πλήθη των Ισραηλιτών χλομά και έντρομα από το φόβο έπεσαν μπρούμυτα. Τότε Εκείνος που είχε κουνήσει τη Γη, δήλωσε: «Έτι άπαξ Εγώ σείω ου μόνον την γην, αλλά και τον ουρανόν.» Η Γραφή λέει: «Ο Κύριος θέλει βρυχήσει εξ ύψους, και εκπέμψει την φωνήν Αυτού από της κατοικίας της αγιότητος Αυτού.» «Και οι ουρανοί και η γη θέλουσι σεισθεί.» Την επερχόμενη ημέρα ο Ουρανός θα αποχωριστεί «ως βιβλίον τετυλιγμένον». Κάθε βουνό και νησί θα μετακινηθούν από τη θέση τους. «Η γη θέλει κλονιθή εδώ και εκεί ως ο μεθύων, και θέλει μετακινηθή ως καλύβη, και η ανομία αυτής θέλει βαρύνει επ’αυτήν, και θέλει πέσει και πλέον δεν θέλει σηκωθή.» (Ψαλμ. 68:8, Εβρ. 12:26, Ιερ. 25:30, Ιωήλ 3:16, Αποκ. 6:14, Ησ. 24:20).ΠΠ 318.2

«Διά τούτο πάσαι αι χείρες θέλουσιν εκλυθή,» «πάντα τα πρόσωπα εστράφησαν εις ωχρίασιν», «και πάσα καρδία ανθρώπου θέλει διαλυθή. Και θέλουσι τρομάξει, πόνοι και θλίψεις θέλουσι κατακυριεύσει αυτούς.» «Και θέλω παιδεύσει τον κόσμον διά την κακίαν αυτού», λέγει Κύριος «και θέλω παύσει την μεγαλαυχίαν των υπερηφάνων, και ταπεινώσει την υψηλοφροσύνηντων φοβερών.» (Ησ. 13:7,8,11, Ιερ. 30:6).ΠΠ 319.1

Όταν ο Μωυσής επέστρεψε από τη θεϊκή παρουσία στο βουνό όπου είχε λάβει τις πλάκες του μαρτυρίου, ο ένοχος λαός του Ισραήλ δεν μπορούσε να αντέξει το φως το οποίο περιέβαλλε με δόξα το πρόσωπό Του. Πόσο λιγότερο θα μπορούν οι παραβάτες να αντικρίσουν τον Υιό του Θεού όταν θα παρουσιαστεί με τη δόξα του Πατέρα Του, περιβαλλόμενος από όλα τα ουράνια πλήθη, για να εκτελέσει δικαιοσύνη εναντίον των παραβατών του νόμου Του και των αρνητών της εξιλαστικής θυσίας Του! Αυτοί που αγνόησαν το νόμο του Θεού και ποδοπάτησαν το αίμα του Χριστού, «οι βασιλείς της γης και οι μεγιστάνες, και οι πλούσιοι, και οι χιλίαρχοι και οι δυνατοί», θα κρυφθούν «εις τα σπήλαια και εις τας πέτρας των ορέων», και θα πουν «προς τα όρη και προς τας πέτρας, Πέσατε εφ’ημάς, και κρύψατε ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου, και από της οργής του Αρνίου, διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής Αυτού, και τις δύναται να σταθή;» «Εν εκείνη τη ημέρα, θέλει ρίψει ο άνθρωπος εις τους ασπάλακας και τας νυκτερίδας τα αργυρά αυτού είδωλα ... διά να εισέλθωσιν εις τας σχισμάς των βράχων, και εις τα σπήλαια των πετρών, διά τον φόβον του Κυρίου, και διά την δόξαν της μεγαλειότητος Αυτού, όταν εγερθή διά να κλονίση την γην.» (Αποκ. 6:15-17, Ησ. 2:20,21).ΠΠ 319.2

Τότε θα αποδειχθεί ότι η ανταρσία του Σατανά εναντίον του Θεού κατέληξε στην καταστροφή του ιδίου και όλων όσων προτίμησαν να γίνουν υποτελείς του. Εκείνος παρέστησε ότι θα προερχόταν μεγάλο καλό από την παράβαση. Θα φανεί όμως ότι «ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος». «Διότι, ιδού, έρχεται ημέρα, ήτις θέλει καίει ως κλίβανος, και πάντες οι υπερήφανοι, και πάντες οι πράττοντες ασέβειαν, θέλουσιν είσθαι άχυρον. Και η ημέρα η ερχομένη θέλει κατακαύσει αυτούς, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ώστε δεν θέλει αφήσει εις αυτούς ρίζαν και κλάδον.» Ο Σατανάς, η ρίζα κάθε αμαρτίας και όλοι οι εκτελεστές του κακού που είναι τα παρακλάδια του, θα αποκοπούν τελείως. Θα δοθεί τέλος στην αμαρτία με όλη τη συμφορά και την καταστροφή που προξένησε. Ο ψαλμωδός λέει: «Εξολόθρευσας τον ασεβή, το όνομα αυτών εξήλειψας εις τον αιώνα του αιώνος. Εχθρέ, αι ερημώσεις εξέλιπον διά παντός.» (Μαλ. 4:1, Ψαλμ.9:5,6).ΠΠ 319.3

Μέσα όμως από τη θύελλα της θεϊκής κρίσης τα τέκνα του Θεού δεν έχουν λόγο να φοβούνται. «Ο Κύριος θέλει είσθαι το καταφύγιον του λαού Αυτού, και η ισχύς των υιών Ισραήλ.» Η ημέρα που φέρνει τρόμο και καταστροφή στους παραβάτες του θείου νόμου, θα φέρει στους υπηκόους του ανεκλάλητη χαρά και θα είναι γεμάτη δόξα. Ο Κύριος λέει: «Συναθροίσατε τους οσίους μου οίτινες έκαμον μετ’Εμού συνθήκην επί θυσίας. Και οι ουρανοί θέλουσιν απαγγείλει την δικαιοσύνην Αυτού, διότι ο Θεός Αυτός είναι κριτής.» «Τότε θέλετε επιστρέφει και διακρίνει μεταξύ δικαίου και ασεβούς, μεταξύ του δουλεύοντος τον Θεόν και του μη δουλεύοντος Αυτόν.» «Ακούσατέ Μου, σεις οι γνωρίζοντες την δικαιοσύνην, λαέ, εν τη καρδία του οποίου είναι ο νόμος Μου.» «Ιδού, έλαβον εκ των χειρών σου το ποτήριον της ζάλης . . . δεν θέλεις πλέον πίει αυτό του λοιπού.» «Εγώ, Εγώ είμαι ο παρηγορών υμάς.» «Διότι τα όρη θέλουσι μετατοπισθή, και οι λόφοι μετακινηθή, πλην το έλεός Μου δεν θέλει εκλείψει από σου, ουδέ η διαθήκη της ειρήνης Μου μετακινηθή, λέγει Κύριος ο ελεών σε.» Το μεγάλο σχέδιο της απολύτρωσης επαναφέρει τον κόσμο στην εύνοια του Θεού. Όσα χάθηκαν εξαιτίας της αμαρτίας, αποκαθίστανται. Όχι μόνο ο άνθρωπος, αλλά και η Γη λυτρώνεται και γίνεται αιώνια κατοικία των νομοταγών. Έξι χιλιάδες χρόνια αγωνίσθηκε ο Σατανάς για να διατηρήσει την κατοχή της Γης. Ο αρχικός σκοπός του Θεού στη δημιουργία εκπληρώνεται. «Οι άγιοι του Υψίστου θέλουσι παραλάβει την βασιλείαν, και θέλουσιν έχει βασίλειον εις τους αιώνας του αιώνος.» (Ιωήλ 3:16, Μαλ. 3:18, Ησ. 51:7,22,12, 54:10, Δαν. 7:18).ΠΠ 320.1

«Από ανατολών ηλίου έως δυσμών αυτού, ας αινήται το όνομα του Κυρίου.» «Εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι Κύριος είς και το όνομα Αυτού έν.» «Ο Κύριος θέλει είσθαι βασιλεύς εφ’όλην την γην.» «Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος Σου εν τω ουρανώ.» «Αληθιναί πάσαι αι εντολαί Αυτού, εστερεωμέναι εις τον αιώνα του αιώνος.» Οι άγιες εντολές τις οποίες ο Σατανάς μίσησε και επιδίωξε να καταστρέψει, θα τιμηθούν από το αναμάρτητο σύμπαν. «Καθώς η γη αναδίδει το βλάστημα αυτής, και καθώς ο κήπος εκφύει τα σπειρόμενα εν αυτώ, ούτω Κύριος ο Θεός θέλει κάμει την δικαιοσύνην και την αίνεσιν να βλαστήσωσιν ενώπιον πάντων των ε-θνών.» (Ψαλμ 113:3, Ζαχ. 14:9, Ψαλμ. 119:89, 111:7,8, Ησ.61:11).ΠΠ 320.2