فصل 28—«متی لاوی»

در میان ماموران دولت روم هیچکس به اندازه باجگیران مورد نفرت نبود. مالیاتهایی که از طریق یک دولت خارجی اخذ می شد، همواره موجب خشم یهودیان می گردید و یاد آور استقلال از دست رفته ایشان بود. گرد آورندگان مالیات نه تنها عوامل ظلم و ستم رومیان محسوب می شدند، بلکه به حساب خود از مردم اخاذی کرده و روز به روز ثروتمندتر می شدند.یک فرد یهودی که این مقام را از سوی دولت روم می پذیرفت به چشم خائن به قوم یهود نگریسته می شد و در زمره ی فاسدترین افراد اجتماع محسوب می شد.AA 246.1

متی لاوی، کسی که بعد از فراخوانی چهار شاگرد در ناحیه جنیسارت، برای خدمت به مسیح فراخوانده شد، در زمره این گروه قرار داشت. فریسیان مدتی را در ار تباط با حرفه اش محکوم کرده بودند، امّا عیسی قلب او را برای دریافت حقیقت گشوده یافت. متی تعلیم مسیح را شنیده بود و هنگامی که روح دا گناهکار بودن او را آشکار کرد، تصمیم گرفت تا از مسیح تقاضای کمک کند.AA 246.2

امّا چون با تکبر و خود بزرگ بینی علمای دین یهود آشنا بود، تصور نمی کرد که مسیح، این معلم بزرگ به او توجه کند.AA 246.3

یک روز که مدتی در غرفه باجگیران نشسته بود، عیسی را دید که نزدیک می شود. هنگامی که عیسی او را مورد خطاب قرار داده و می گوید ، “از پی من بیا” بسیار شگفت زده می شود.AA 246.4

متی برخاسته، همه چیز را ترک گفت و از پی عیسی روان شد. او در انتخاب فقر و رنج به جای زندگی راحت و شغل پر درآمد، هیچ شکی به خود راه نداد. برای متی، شنیدن سخنان عیسی و همراهی و کمک کردن به او در انجام رسالتش، کافی بود. در مورد سایر شاگردانی که پیش از این از سوی عیسی فراخوانده شده بودند، وضع به همین منوال بود. هنگامی که عیسی از پطرس و همراهانش خواسته بود، تا از پی او روان شوند، آنان بی درنگ قایق ها و تورهای ماهیگیری را رها کرده و از پی عیسی روان شده بودند. بعضی از این شاگردان ، دوستانی داشتند که از نظر مالی به ایشان وابسته بودند، اما هنگامی که ایشان دعوت منجی را دریافت کردند، درنگ نکردند و از عیسی نپرسیدند که من چگونه امرار معاش کرده و از خانواده ام حمایت کنم؟ آنان دعوت او را پذیرفتند و بعدها هنگامیکه عیسی از ایشان سوال کرد که آیا زمانی که شما را بدون کیسه پول و توشه دان و کفش گسیل داشتم، به چیزی محتاج شدید؟ آنان توانستند پاسخ دهند که ، “نه، به هیچ چیز: “(لوقا 22 آیه 35)AA 246.5

متی با ثروتش و اندریاس و پطرس با فقرشان ، در معرض نوعی امتحان مشابه قرار گرفته و هر کدام از ایشان زندگی خود را به شکلی به خداوند تخصیص دادند. در ست در لحظه موفقیت و هنگامیکه تورها پر از ماهی بود و انگیزه های بازگشت به زندگی سابق از هر زمانی قوی تر بود، عیسی از شاگردانش خواسته بود که همه چیز را به خاطر کار بشارت انجیل رها کنند و به همین ترتیب هر فردی مورد امتحان قرار می گیرد تا معلوم شود که کدام خواسته در او قویترین می باشد، انتخاب ثروت دنیوی یا متابعت و همکاری با مسیح. AA 247.1

وفاداری و مطابقت با اصول ، کاری سخت و طاقت فرساست . تا زمانی که فرد با تمامی دل ، خود را وقف خدمت نکند و برای کسب معرفت و فضایل مسیح همه چیز را فدا نکند ، نخواهد توانست در خدمت به خداوند موفق شود. کسی که به دنبال کسب مال و ثروت باشد، نمی تواند شاگرد و همکار مسیح شود. کسی که به دنبال کسب مال و ثروت باشد، نمی تواند شاگرد و همکار مسیح شود. کسی که به دنبال کسب مال و ثروت باشد، نمی تواند شاگرد و همکار مسیح شود. هنگامی که افراد کار عظیم نجات را درک کنند، فداکاری که در زندگی مسیح دیده سده است ، در زندگی ایشان نیز دیده خواهد شد و مسیح هر جا که برود، ایشان نیز با شادی از پی او روان خواهند شد. AA 247.2

دعوت از متی از سوی مسیح خشم شدید مقامات یهود را بر انگیخت. برای یک معلم مذهبی انتاخب یک باجگیر به عنوان شاگرد و همکار به منزله تحقیر آداب و رسوم مذهبی، اجتماعی و ملی تلقی می شد. فریسیان با سوء استفاده از تعصبات مردم، امیدوار بودند تا روند افکار عمومی را بر علیه عیسی تحریک کنند. AA 247.3

انتخاب متی، در میان باجگیران به شکل گسترده ای مورد توجه قرار گرفت و دلهای این افراد به سوی معلم آسمانی کشیده شد.AA 247.4

متی به خاطر شادی ناشی از پذیرفته شدن به عنوان شاگرد مسیح، مشتاق بود تا همکاران سابقش را به نزد منجی بیاورد. بدین منظور در خانه خود ضیافتی ترتیب داد و دوستان و خویشاوندانش را دعوت نمود. در این میهمانی باجگیران و افرادی بدنام که از سوی جامعه و اطرافیانشان طرد شده بودند، حضور داشتند. این مهمانی به افتخار عیسی ترتیب داده شده بود و او نیز در پذیرش دعوت تردید نکرد. مسیح به خوبی آگاه بود که شرکت در این ضیافت توهین به فریسیان تلقی شده و هم چنین به اعتبار او در نظر مردم لطمه خواهد زد. اما مصلحت اندیشی و سیاست بازی نمی توانست رفتار او را تحت تاثیر قرار دهد. افتخارات ظاهری برای او هیچ ارزشی نداشت. برای او، جانهای تشنه آب حیات ، از هر چیزی مهمتر بود. AA 247.5

عیسی به عنوان میهمان مورد احترام ، بر سر سفره باجگیران نشست و با همدردی و رفتار محبت آمیزش نشان داد که منزلت انسانی را ارج می نهد و مردم نیز مشتاق شدند تا نشان دهند که شایسته اعتماد او می باشند. سخنان او با قدرتی حیات بخش و تقدیس کننده ، دلهای تشنه ایشان را سیراب کرد و انگیزه هایی نو در ایشان برانگیخته شد و امکان یک زندگی تازه در اختیار این قشر مطرود قرار داده شد.AA 248.1

عده بسیاری از مردم ، در چنین میهمانی هایی تحت تاثیر تعلیم منجی قرار گرفته بودند که تا زمان صعود او به آسمان ، او را نشناختند و بعدها در روز پنطیکاست و هنگامیکه با نزول روح القدس سه هزار نفر در یک روز ایمان آوردند، در میان ایشان بسیاری بودند که اولین بار پیام حقیقت را بر سفره باجگیران شنیده بودند و عده ای از ایشان مسئولیت بشارت ، انجیل را به عهده گرفتند. تعلیم عیسی در ضیافت برپاشده در خانه متی، برای خود او درس بسیار با اهمیتی بود و موجب شد تا این باجگیر طرد شده از سوی مردم به یکی از صادق ترین مبشرین انجیل تبدیل شود و در طول خدمت خویش از الگوی استادس پیروی کند. هنگامی که علمای دین یهود از حضور عیسی در ضیافت متی با خبر شدند، فرصت را برای متهم کردن او مغتنم شمردند. اما شاگردان عیسی را برای انجام مقاصد خویش برگزیدند . آنان با برانگیختن تعصبات شاگردان . امیدوار بودند که ایشان را از استادشان جدا کنند. سیاست فریسیان این بود که مسیح را در مقابل شاگردان و شاگردان را در مقابل مسیح متهم کنند و با این کار تیرهای اتهام را به جایی نشانه می رفتند که بیشترین جراحت را ایجاد کنند. این همان روشی است که شیطان از همان ابتدای عصیان خود در آسمان برای انجام مقاصدش به کار گرفته بود، و همه کسانی که تلاش می کنند تا موجب نفاق و جدایی شوند از همین روحیه شیطانی پیروی می کنند. فریسیان به شاگردان وی گفتند:AA 248.2

“چرااستاد شما با خراجگیران و گناهکاران غذا می خورد؟“ عیسی منتظر نماند تا شاگردان به این اتهام پاسخ گویند، بلکه خود در پاسخ ایشان گفت، ” بیمارانند که به طبیب نیاز دارند ، نه تندستان. بروید و مفهوم این کلام را درک کنید که طالب رحمتم ، نه قربانی زیرا که من برای دعوت پارسایان نیامده ام، بلکه آمده ام تا گناهکاران را به توبه دعوت کنم. ” فریسیان ادعا می کردند که از نظر روحانی تندرست هستند و بنا بر این نیازی به طبیب ندارند، در حالیکه خراجگیران و غیر یهودیان را به عنوان افرادی که به خاطر امراض روحانی در آستانه هلاکت بودند، قلمداد می کردند . در این صورت آیا وظیفه عیسی این نبودکه به عنوان طبیب به نزد این افراد که به کمک وی نیازمند بودند، برود؟AA 249.1

هر چند که فریسیان خود را تندرست می پنداشتند، اما وضعیت روحانی ایشان نسبت به کسانی که مورد تحقیر ایشان قرار می گرفتند ، به مراتب وخیم تر بود. تعصب و خودخواهی خراجگیران بسیار تحت تاثیر حقیقت قرار می گرفتند. عیسی به علمای دین گفت، “بروید و مفهوم این کلام را درک کنید که طالب رحمتم ، نه قربانی.” بدین ترتیب عیسی نشان داد که هر چند ایشان مدعی تفسیر کلام خدا می شدند، ولی از مفهوم آن کاملا بی اطلاع بودند.AA 249.2

فریسیان برای مدتی ساکت شدند اما کینه و دشمنی ایشان نسبت به مسیح بیشتر شد. AA 249.3

آنان پس از این واقعه با شاگردان یحیای تعمید دهنده ملاقات کرده و تلاش کرده بودند تا ایشان را بر علیه مسیح تحریک کنند . این فریسیان، رسالت تعمید دهنده را نپذیرفته بودند. آنان زندگی محقرانه ، عادات ساده و جامه متواضع او را مورد تمسخر قرار داده و او را فردی افراطی اعلام کرده بودند. و چون یحیی ریاکاری ایشان را مورد سرزنش قرار داده بود، ایشان با سخنان او مخالفت کرده و سعی نموده بودند تا مردم را بر علیه او تحریک کنند.AA 249.4

روح خداوند دلهای فریسیان را تحت تاثیر قرار داده و ایشان را نسبت به گناهکار بودنشان ملزم کرده بود، اما ایشان مشورت خداوند را انکار کرده و یحیی را شخصی دیوزده اعلام کرده بودند. AA 249.5

اکنون که عیسی با مردم معاشرت می کرد و بر سر سفره ایشان می خورد و می نوشید، او را به شکم پرستی و میگساری متهم می کردند. همان افرادی که این اتهامات را به عیسی نسبت می دادند، از همه گناهکارتر بودند. AA 249.6

همانطوری که شیطان خداوند را بد معرفی کرده و صفات شریرانه خود را به او نسبت داده بود، به همین ترتیب ، این افراد شریر، رسولان خداوند را بد معرفی می کردند. AA 250.1

دلیل غذا خوردن عیسی بر سر سفره خراجگیران و گناهکاران این بود که حقیقت آسمانی را به این افراد که در تاریکی جهل و گناه زندگی می کردند، معرفی کند. اما فریسیان به این موضوع توجه نمی کردند. آنان نمی خواستند درک کنند که هر سخنی که از زبان معلم الهی جاری می شد مانند دانه ای زنده بود که هر سخنی که از زبان معلم الهی جاری می شد مانند دانه ای زنده بود که در دلهای گناهکاران کاشته می شد و برای جلال نام خداوند ثمر می داد. فریسیان مصمم شده بودند که حقیقت را نپذیرفتند و به رغم اینکه با ماموریت یحیای تعمید دهنده مخالفت کرده بودند، اکنون سعی داشتند حمایت شاگردان او را جلب کرده و آنان را برای مخالفت با مسیح ترغیب کنند. AA 250.2

آنان ادعا کردند که عیسی آداب و رسوم گذشته را زیر پا می گذارم و بدین ترتیب، زهد و دینداری یحیی را با رفتار عیسی که با خراجگیران و گناهکاران معاشرت می کرد، مقایسه می کردند.AA 250.3

شاگردان یحیی در آن ایام در ماتمی عظیم به سر می بردند و این زمانی بود که هنوز برای رساندن پیام یحیی به عیسی با وی ملاقات نکرده بودند. معلم محبوبشان در زندان به سر می برد و آنان روزها را در سوگواری سپری می کردند. و عیسی نیز برای نجات یحیی هیچ اقدامی نمی کرد و حتی به نظر می رسید که تعالیم او را مورد تردید قرار داده است. آنان از خود سوال می کردند که اگر یحیی از سوی خداوند فرستاده شده است، چرا عیسی و شاگردانش از روشی کاملاً متفاوت با روش یحیی پیروی می کنند؟AA 250.4

شاگردان یحیی رسالت مسیح را به روشنی درک نکرده بودند به همین دلیل تصور کردند که اتهامات فریسیان نسبت به عیسی ممکن است پایه و اساس درستی داشته باشد.AA 250.5

آنان بسیاری از قوانین را که از سوی علمای دین مقرر شده بود، رعایت می کردند و حتی امیدوار بودند که با بجا آوردن اعمال شریعت، پارسا شمرده شوند. یهودیان ، روزه گرفتن را عملی شایسته تلقی می کردند و عده ای از ایشان دو روز در هفته را روزه می گرفتند. هنگامی که شاگردان یحیی به نزد عیسی آمده و از او سوال کردند که ، “چرا ما و فریسیان روزه گرفته بودند. عیسی با ملایمت و مهربانی به ایشان پاسخ داد.AA 250.6

او سعی نکرد تا تصور ندرست ایشان از روزه را تصحیح کند، بلکه سعی کرد تا حقایق مربوط به ماموریت خویش را برای ایشان توضیح دهد.AA 251.1

واین کار را با استفاده از سخنانی که خود یحیی برای شهادت دادن درباره عیسی بر زبان آورده بود، انجام داد، یحیی گفته بو ، “عروس از آن داماد است، اما دوست داماد که در کناری ایستاده و به او گوش می دهد ، از شنیدن صدای داماد که در کناری ایستاده و به او گوش می دهد ، از شنیدن صدای داماد شادی بسیار می کند. شادی من نیز به همین گونه به کمال رسیده است. ” (یوحنا 3 آیه 29). شاگردان یحیی همانطور که به عیسی گوش می دادند، این سخنان معلم خویش را به خاطر آوردند. آنگاه عیسی گفت “آیا می توان میهمانان عروسی را تا زمانی که داماد با آنهاست، به روزه واداشت؟”AA 251.2

سرور آسمان در میان قومش بود . بزرگترین هدیه خداوند به جهان ارزانی شده بود. شادی به فقیران ، زیرا مسیح آمده بود تا ایشان را وارثین ملکوت خویش سازد. شادی به اغنیا ، زیرا مسیح می خاوست به ایشان تعلیم دهد که چگونه ثروت و غنای جاودانی را به دست آورند. شادی برای جاهلان ، زیرا مسیح ایشان را از طریق نجات حکمت می بخشید. شادی برای حکیمان زیرا مسیح اسرار عمیق تری را که تا کنون به ایشان آشکار نشده بود، برایشان آشکار می کرد. و حقایقی که از ابتدای عالم مخفی شده بود، از طریق رسالت منجی به انسان آشکار می شد.AA 251.3

یحیی تعمید دهنده از دیدن منجی شادی کرده بود و اکنون برای شاگردانش نیز فرصتی فراهم آمده بود تا از گفتگو کردن و راه رفتن با پادشاه آسمان شادی کنند. اکنون زمان روزه و سوگواری نبود. آنان می بایستی دلهایشان را به روی نور پر جلال حقیقت بگشایند تا بتوانند آن را بر آنانی که در تاریکی جهل و در سایه موت نشسته بودند، بتابانند.AA 251.4

سخنان مسیح تصویر روشنی از آینده را نشان می کرد که در ورای آن سایه تاریکی نهفته بود و فقط چشمان خود مسیح قادر بود آن را تشخیص دهد.AA 251.5

او در این باره به شاگردان یحیی گفت : “اما زمانی خواهد رسید که داماد از ایشان گرفته شود. در آن ایام روزه خواهند گرفت.” هنگامیکه استاد و سروشان مورد خیانت قرار گرفته و مصلوب می شود، آنگاه شاگردان سوگواری کرده و روزه خواهند گرفت.AA 251.6

عیسی در آخرین سخنانش به شاگردان در اطاق بالاخانه ، به ایشان فرمود، “پس از اندک زمانی ، دیگر مرا نخواهید دید و پس از اندک زمانی دیگر باز مرا خواهید دید.AA 251.7

آمین ، آمین، به شما می گویم ، شما زاری و ماتم خواهید کرد، اما جهان شادمان خواهد شد، شما غمگین خواهید بود، اما غم شما به شادی بدل خواهد شد.” (یوحنا 16 آیات 19 و 20)AA 252.1

هنگامیکه عیسی از گور بر می خیزد، غم ایشان به شادی بدل خواهد شد و بعد از صعودش به آسمان ، شخصا در میان ایشان نخواهد بود اما به واسطه روح القدس با ایشان خواهد بود و آنان نباید وقت خود را در ماتم و زاری سپری کنند. این همان چیزی بود که شیطان می خواست. او میل داشت که شاگردان به جهان اعلام کنند که فریب خورده و نا امید شده اند. اما انان باید با دلی سرشار از ایمان به خیمه آسمانی، جایی که عیسی در مقام کاهن اعظم در حال خدمت به ایشان بود، نگاه می کردند و دلهایشان را به روی روح القدس که نماینده او بود می گشودند و در نور حضور او شادی می کردند. با این حال ، روزهای وسوسه و آزمایش فرا خواهد رسید، روزهایی که باید با ریاسات پادشاهی ظلمت و حکام این جهان به مبارزه بپردازند و در آن هنگام که مسیح شخصا در میان ایشان حضور ندارند و از شناخت روح القدس عاجز می شوند، آنگاه برای روزه گرفتن زمان مناسبی خواهد بود.AA 252.2

فريسيان همواره در صدد بودند تا با بجا آوردن آیین های تشریفاتی و ظاهری ، خود را بالاتر از دیگران معرفی کنند در حالی که دلهایشن سرشار از نفرت و حسادت بود. کتاب مقدس درباره ایشان می فرماید، AA 252.3

“اینک به جهت نزاع و مخاصمه روزه می گیرید و به لطمه شرارت می زنید. امروز روزه نمی گیرید که آواز خود را در اعلی علیین بشنوانید. آیا روزه ای که من می پسندم مثل این است؟ روزی که آدمی جان خود را برنجاند و سر خود را مثل نی خم ساخته، پلاس و خاکستر زیر خود بگستراند؟ آیا این را روزه و روز مقبول خداوند می خوانی؟” (اشعیاء 58 آیات 4و5) روزه واقعی و مقبول خداوند، فقط نوعی عبادت تشریفاتی نیست. کتاب مقدس روزه ای را که مقبول خداوند می باشد، توضیح می دهد، “مگر روزه ای که من می پسندم این نیست که بندهای شرارت را بگشایید و گره های یوغ را باز کنید و مظلومان را آزاد سازید و هر یوغ را بشکنید.” و “آرزوی جان خود را به گرسنگان ببخشی و جان ذلیلان را سیر کنی، آنگاه نور تو در تاریکی خواهد درخشید و تاریکی غلیظ تو مصل ظهر خواهد بود. ” (اشعیا 58 آیات 6 و 10)AA 252.4

هدف و ماهیت رسالت مسیح در این آیات کاملاً آشکار می شود. تمامی زندگی او در قربانی کردن خویش برای نجات این جهان سپری شد.AA 252.5

چه آن هنگام که در بیابان وسوسه روزه می گرفت ، و چه آن هنگام که در ضیافت خانه متی با باجگیران غذا می خورد، او جان خود را برای نجات این گناهکار فدا می کرد. روحیه واقعی ایثار با سوگواری کردن بیهوده و یا با حقیر ساختن جسم و یا کثرت قربانیها نشان داده نمی شود، بلکه در تسلیم کامل نفس در خدمت به خداوند و انسانها آشکار می شود.AA 253.1

عیسی در ادامه ی پاسخ خود به شاگردان یحیی ، مثلی را بر زبان آورده و می گوید، “هیچ کس پارچه نو را به جامه کهنه وصله نمی زند، زیرا وصله از جامه کنده می شود و پارگی بدتر می گردد.”AA 253.2

پیام یحیای تعمید دهنده نباید با سنت ها و خرافات آمیخته می شد و تلاش برای مقایسه ریاکاری با پارسایی یحیی، صرفا اختلاف میان ایشان را بیشتر می کرد.AA 253.3

اصول تعالیم مسیح نیز نمی توانست با تشریفات و سنت های فریسیان سازگار و یکی شود . کار مسیح نزدیک کردن تعالیم یحیی به تعالیم فریسیان نبود. او آمده بود تا تفاوت میان تعالیم قدیم و جدید را هرچه بیشتر آشکار کند . عیسی، بعدها این حقیقت را به شکلی واضح ترسیم کرده و می گوید،” شراب نو را در مشکهای کهنه نمی ریزند، زیرا مشکها پاره می شوند و شراب می ریزد تا هر دو محفوظ بماند.” مشکهای چرمی که برای نگهداری شراب مورد استفاده قرار می گرفتند، بعد از مدتی خشک و شکننده می شدند و مجدداً نمی توانستند برای همان منظور مورد استفاده قرار گیرند. در این مثال آشنا، عیسی وضعیت رهبران یهودی را مطرح می کند. کاهنان، علمای دین و کاتبان تمامی توجه خود را به آیین ها و تشریفات ظاهری معطوف کرده بودند.AA 253.4

دلهای ایشان مانند مشکهای کهنه ای که عیسی به آن اشاره کرده بود، خشک و سخت شده بود. تا زمانی که ایشان به خاطر اجرای مراسم و تشریفات مذهبی بودند، نمی توانستند به امانت داران حقایق زنده آسمانی تبدیل شوند. فریسیان و علمای دین تصور می کردند که پارسایی ایشان کامل و کافی است و با هر نوع عامل تازه ای مخالفت می کردند. آنان اراده نیکوی خداوند برای انسان را به عنوان چیزی جدا از خودشان نمی پذیرفتند و آن را با شایستگی و اعمال نیکوی خودشان مربوط می دانستند. ایمانی که با محبت عمل کرده و جان و روح را تزکیه می کند نمی تواند با مذهب فریسیان که از آیین ها و دستورات انسانی تشکیل شده بود، هماهنگ و سازگار باشد.AA 253.5

تلاش برای یکی کردن تعالیم عیسی با مذهب رایج و حاکم بیهوده بود. قیقت زنده خداوند، مانند شراب تخمیر شده، مشک کهنه را که همان احادیث و سنتهای فریسیان می باشد، پاره خواهد کرد.AA 254.1

فریسیان خود را به قدری دانا، پارسا و مورد احترام می پنداشتند که نیازی به تعلیم ، به نجات و احترام احساس نمی کردند. به همین دلیل منجی از ایشان فاصله گرفت و به جستجوی افرادی پرداخت که پیام حقیقت را می پذیرفتند. او در میان مردم عادی که با شادی به سخنان او گوش فرا می دادند، افرادی را یافت که مانند مشکهایی تازه برای نگهداری شراب تازه مناسب بودند. دستیارانی که باید برای کار بشارت انجیل به کار گرفته شوند، افرادی هستند که با شادمانی ، حقیقتی را که خداوند برای ایشان می فرستد، می پذیرند. این افراد کار گزاران خداوند هستند که حقایق الهی را به جهان ابلاغ می کنند. اگر قوم خدا به واسطه فیض مسیح ، به مشکهای تازه تبدیل گردند، او ایشان را با شراب تازه پر خاوهد کرد.AA 254.2

تعلیم مسیح، اگر چه به شراب تازه تشبیه شده بود، تعلیم تازه ای نبود، بلکه مکاشفه ای از تعالیم الهی بود که از ابتدای آفرینش به انسان تعلیم داده شده بود. اما برای فریسیان ، حقیقت الهی اهمیت و زیبایی اولیه خود را از دست داده بود. در نظر ایشان ، تعالیم مسیح ، از هر جهت تازه ، ناشناس و تایید نشده بود.AA 254.3

عیسی به قدرت تعلیم دروغین در تخریب شناخت و اشتیاق به حقیقت ، اشاره کرده بود. او در این مورد می فرماید، ” کسی نیست که چون شراب کهنه را نوشید، بیدرنگ نو را طلب کند، زیرا می گوید کهنه بهتر است.”AA 254.4

تمامی حقایقی که از سوی انبیاء و مشایخ عهد عتیق به جهانیان اعلام شده بود ، با صراحت و زیبایی تازه ای در سخنان مسیح نمایان بود. اما فریسیان و علمای دین هیچگونه اشتیاقی برای شراب تازه و ارزشمند نداشتند. آنان تا زمانی که احادیث ، آداب و رسوم و اعمال کهنه را کنار نمی گذاشتند، نمی توانستند تعالیم مسیح را درک کرده و بپذیرند. به همین دلیل به تشریفات کهنه چسبیده و از حقیقت زنده و پر قدرت خداوند رویگردان شدند.AA 254.5

علت نابودی یهودیان همین بود و در زمان ما نیز علت نابودی بسیاری دیگر خواهد بود. امروزه نیز هزاران نفر همان اشتباهی را مرتکب می شوند که فریسیان، یعنی همان کسانی که مسیح ایشان را در صیافت خانه متی سرزنش کرد، مرتکب شدند.AA 254.6

بسیاری به جای آنکه از تصورات غلط و ایده های باطل خویش صرف نظر کنند، حقایق الهی را انکار می کنند . آنان به خویشتن توکل کرده و به حکمت خویش متکی می شوند و از فقر روحانی خویش غافل می باشند.AA 255.1

این افراد به خاطر انجام بعضی اعمال مهم، تصور می کنند که نجات خواهند یافت و هنگامی که متوجه می شوند با رفتارهای متکبرانه خویش به جایی نمی رسند، نجات فراهم آمده را انکار می کنند.AA 255.2

یک مذهب خشک و مقرراتی هرگز نمی تواند افراد را به سوی مسیح سوق دهد. زیرا فاقد محبت مسیح گونه می باشد. کسی که هموره اعمال خود را موجه جلوه می دهد و خود را از دیگران برتر می داند، روزه و دعاهایش در نظر خداوند هیچ ارزشی نخواهد داشت.AA 255.3

گردهمایی های با شکوه برای عبادت و پرستش ، مراسم و تشریفات مذهبی، فروتنی ریاکارانه ، و تقدیم قربانی ها نشان می دهد که انجام دهنده این اعمال خود را پارسا و مستحق ورود به ملکوت آسمان می داند، در حالیکه همه اینها جز فریبی بیش نیست. زیرا اعمال خود ما هرگز نمی تواند مارا نجات دهد.AA 255.4

امروزه نیز بسیاری از مردم مانند فریسیان از فقر و ناتوانی روحانی خویش غافل می باشند. مسیح به چنین افرادی می فرماید، “می گویی دولتمندم، مال اندوخته ام و به چیزی محتاج نیستم. و غافلی که تیره بخت و اسف انگیز و مستمند و کور و عریانی. تو را پند می دهم که زرناب گذشته از آتش از من بخری تا دولتمند شوی، و جامه های سفید، تا به تن کنی و عریانی شرم آورت را بپوشانی، و مرهم، تا بر چشمان خود بگذاری و بینا شوی.” (مکاشفه 3 آیات 17 و 18). ایمان و محبت همان زرناب گذشته از آتش می باشند. اما بسیاری زرشان تیره گشته و گنجینه گرانبها را از دست داده اند. پارسایی مسیح برای ایشان مانند ردایی است که پوشیده نشده و مانند چشمه ای است که آب آن دست نخورده است. و به آنان گفته شده است که ، “اما این ایراد را بر تو دارم که محبت نخستین خود را فرو گذاشته ای، به یادآر که از چه اوجی سقوط کرده ای. پس توبه کن و اعمالی را به جا آور که در آغاز به جامی آوردی. چه اگر توبه نکنی، خود خواهم آمد و چراغدانت را از آنجا که هست بر می گیرم.” (مکاسفه 2 آیات 4 5و ). “قربانی های خدا روح شکسته است. خدا دل شکسته و کوبیده را خوار نخاوهد شمرد. ” (مزامیر 51 آیه 17). پیش از اینکه فرد به عیسی ایمان بیاورد باید به طور کامل از منیت و خودخواهی تهی شود. هنگامیکه نفس انکار می شود، خداوند فرد را به مخلوقی تازه تبدیل می کند. مشک نو ، می تواند شراب نو را در خود نگه دارد. محبت مسیح به شخص مومن حیاتی تازه می بخشد و کسی که به کاتب و تمام کننده ایمان ما، ناگه کند، خصوصیات مسیح در او آشکار خواهد شد.AA 255.5