فصل 42—«سنّت ها»

كاتبان و فريسيان قصد داشتند كه عيسي را در عيد فصح ملاقات كنند تا او را بيازمايند. اما عيسي كه از منظور ايشان اطلاع داشت، در آن محل حاضر نشد. “سپس گروهي از فريسيان و علماي دين نزد او آمدند.” چون عيسي به نزد ايشان نرفت، آنان به نزد او آمدند.AA 382.1

براي مدتي چنين به نظر مي رسيد كه اهالي جليل، عيسي را به عنوان مسيح پذيرفته اند و بدين وسيله قدرت روحانيان در آن منطقه متزلزل شده است. ماموريت دوازده شاگرد، نشانگر بسط و گسترش كار مسيح بود و شاگردان را مستقيما با معلمين و كاهنين يهود درگير مي كرد و مجددا حسادت رهبران مذهبي اورشليم را برمي انگيخت.AA 382.2

آنان جاسوساني را در ابتداي ماموريت عيسي براي متهم نمودن او به زير پا گذاشتن قوانين روز سبت فرستاده و با سردرگمي و شكست روبرو شده بودند، اما معلمين يهود در پي گيري و انجام اهداف خود مصمم بودند. بنابراين نمايندگان ديگري را براي زير نظر گرفتن اعمال عيسي و يافتن اتهاماتي چند عليه او، به آن ناحيه اعزام كردند.AA 382.3

فريسيان، درست مانند گذشته، عيسي را به زير پا گذاشتن رسوم و سنت هايي كه مانع از اجراي شريعت خداوند بود، متهم مي كردند. اين سنت ها براي حفظ و رعايت شريعت در نظر گرفته شده بود اما فريسيان، اين سنت ها را از خود احكام شريعت، مقدس تر مي شمردند و هنگامي كه ميان احاديث و سنت ها با فرامين داده شده در كوه سينا اختلاف و مغايرت پيش مي آمد، اولويت و برتري به دستورات كاهنين داده مي شد.AA 382.4

در ميان دستورات و فرايض مذهبي، قوانين مربوط به طهارت بيشترين اهميت را دارا بود و به شدت رعايت مي شد. غفلت در انجام آن، قبل از خوردن غذا، گناهي زشت محسوب مي شد و ارتكاب آن موجب كيفر دنيوي و اخروي بود. هم چنين اگر فردي مرتكب چنين گناهي مي شد، كشتن او نوعي فضيلت و ثواب تلقي مي شد. قوانين مربوط به طهارت بي شمار بود و براي فراگيري آن همه قوانين، يك عمر وقت لازم بود.AA 382.5

زندگي افرادي كه سعي داشتند قوانين و مقررات كاهنين را رعايت كنند، يك مبترزه طولاني عليه ناپاكي و شامل يك سري قوانين بي شمار در مورد شستشو و طهارت بود. مردم به دليل اين كه همه وقت خود را صرف رعايت مسايل پيش پا افتاده و انجام فرايضي كرده بودند كه از سوي خداوند مقرر نشده بود، از توجه به اصول اساسي شريعت غافل شده بودند.AA 383.1

مسيح و شاگردانش مقررات مربوط به طهارت را رعايت نمي كردند و جاسوسان، بي اعتنايي ايشان را فرصتي مناسبي براي وارد آوردن اتهام تلقي مي كردند. آنان مسيح را مستقيما مورد حمله قرار نمي دادند بلكه نزد وي مي آمدند و از شاگردان انتقاد مي نمودند پس در حصور جمعيت گفتند: AA 383.2

«چرا شاگردان تو سنت مشايخ را زير پا مي گذارند؟AA 383.3

آنها دست هاي خود را پيش از خوردن نمي شويند!» هر وقت كه پيام حقيقت با قدرتي خاص و ويژه در دل اشخاص نفوذ مي كند، شيطان عوامل خود را تحريك مي كند تا با طرح سوالات پيش پا افتاده، حقيقت را مورد ترديد قرار داده، توجه مردم را از موضوع اساسي منحرف كنند.AA 383.4

هروقت كه كار نيكويي آغاز مي شود، عيب جويان و خرده گيران با ايجاد منازعه و كشمكش بر سر مسايل ظاهري و بي اهميت، اذهان مردم را از واقعيت هاي حياتي و با اهميت منحرف مي كنند. بنابراين هر زمان كه خداووند براي قوم خويش كار ويژه اي را آغاز مي كند، قوم او نبايد با فريب عوامل شيطاني به مجادله اي وارد شوند كه موجب هلاكت جان ها مي گردد. سئوالاتي كه مي بايست ذهن ما را به خود مشغول كند اين است كه از خود بپرسيم، آيا من به نجاتي كه تنها از طريق پسر يگانه خدا حاصل مي شود، ايمان دارم؟ آيا رفتار و عمل من با احكام و شريعت خداوند مطابقت دارد؟ «آن كه به پسر ايمان دارد، حيات جاويدان دارد، اما آن كه از پسر اطاعت نمي كند، حيات را نخواهد ديد.» “و از اين جا مي دانيم او را مي شناسيم كه از احكامش اطاعت مي كنيم.” (يوحنا 3 آيه 36. نامه اول يوحنا 2 آيه 3).AA 383.5

عيسي براي دفاع از خود و شاگردانش اقدامي نكرد و به اتهاماتي كه فريسيان، عليه او وارد كرده بودند، هيچ اشاره اي ننمود. اما روحي را كه اشخاص عيب جو و خرده گير را تحريك مي كرد تا از مراسم و آيين هاي انساني دفاع كنند براي مردم آشكار كرد او آنچه را كه فريسيان مكررا انجام مي دادند و پيش از اينكه به سراغ او بيايند انجام داده بودند، با ذكر مثلي براي ايشان بيان كرد. سپس عيسي بديشان گفت: «شما زيركانه حكم خدا را كنار مي گذاريد تا سنت خود را نگاه داريد،AA 383.6

زيرا موسي گفت: «پدر و مادر خود را گرامي دار و نيز هركه پدر يا مادر خود را ناسزا گويد، بايد كشته شود.» اما شما مي گوييد شخص مي تواند به پدر و مادرش بگويد، هر كمكي كه ممكن بود از من دريافت كنيد، قربان يعني وقف خدا است. و بدين گونه نمي گذاريد هيچ كس كاري براي پدر و مادرش بكند.AA 384.1

شما اين چنين با سنت هاي خود، كه آنها را به ديگران نيز منتقل مي سازيد، كلام خدا را باطل مي شماريد و از اين گونه كارها بسيار انجام مي دهيد.” آنان حكم پنجم از فرامين دهگانه خدا را ناديده مي گرفتند و اهميتي براي آن قايل نبودند، اما در انجام سنت هاي مشايخ، بسيار دقيق و سخت گير بودند.AA 384.2

مردم با تعليمي كه از كاتبان و معلمين يهود دريافت كرده بودند، وقف كردن اموال و دارايي هاي خود به هيكل را از حمايت و نگه داري والدين خود مقدّس تر و با اهميت تر مي پنداشتند و نياز به حمايت از پدر و مادر هر قدر هم كه ضروري به نظر مي رسيد، دادن بخشي از آنچه كه وقف هيكل شده بود، توهين به مقدسات مدهبي تلقي مي شد. فرزند وظيفه ناشناس كافي بود كه اسم «قربان» را بر روي مايملك خود مي نهاد و تا آخر عمر از مزاياي آن بدون هيچ زحمتي بهره مند مي شد و پس از مرگش تمام دارايي وي به هيكل اختصاص مي يافت و به اين طريق آزاد بود كه چه در زمان حيات و چه در زمان موت، به بهانه وقف اموال براي خداوند، والدين خود را بي حرمت و محروم سازد.AA 384.3

عيسي هرگز با اعمال و سخنان خود مردم راترغيب نمي كرد كه هدايا و قرباني هاي خود را به خداوند تقديم نكنند بلكه اين خود او بود كه تمامي دستورات شريعت را مبني بر دادن قرباني ها و عشرها صادر كرده بود و او بود كه از پيرزن فقيري كه تمامي دارايي خود را به خزانه هيكل بخشيده بود، قدرداني نمود. اما غيرت كاهنين و فريسيان براي خداوند، نوعي تظاهر و رياكاري بود و براي رسيدن به اميال جاه طلبانه انجام مي گرفت.AA 384.4

مردم به وسيله ايشان فريب مي خوردند و بارهاي سنگيني را بر دوش خود حمل مي كردند كه از سوي خداوند تحميل نشده بود. حتي شاگردان مسيح نيز از زير يوغ سنگين تعصبات موروثي و حاكميت كاهنين كاملا رها و آزاد نشده بودند.AA 384.5

اكنون، با آآشكار شدن شخصيت واقعي كاهنين و معلمين يهود، عيسي در پي آن بود كه همه كساني را كه اشتياق خدمت به خداوند را داشتند از اسارت و بندگي سنت هاي پيش پا افتاده رها سازد.AA 384.6

عيسي با اشاره به جاسوسان، پاسخ داد: «اي رياكاران، اشعيا درباره شما چه خوب پيشگويي كرد! چنان كه نوشته شده است، اين قوم به لب هاي خود مرا حرمت مي دارند، اما دلشان از من دور است، آنان بيهوده مرا عبادت مي كنند، و تعليمشان چيزي جز فرايض بشري نيست.” سخنان مسيح تمامي اصول و سنت هاي فريسيان را مورد ترديد قرار مي داد. او اعلام كرد كه كاتبان و معلمين يهود با قرار دادن قوانين و مقررات خود، فوق فرايض الهي، خويشتن را برتر از خداوند قلمداد مي كنند.AA 385.1

نمايندگاني كه از اورشليم آمده بودند بسيار خشمگين و عصباني بودند. آنان نمي توانستند مسيح را به عنوان كسي كه از شريعت داده شده در كوه سينا تخلف ورزيده باشد، محكوم كنند. زيرا مسيح در دفاع از همان شريعت و عليه رسوم فريسيان سخن مي گفت. فرايض و احكام اعلام شده توسط او در مقايسه با قوانين پيش پا افتاده انساني از مغايرت قابل ملاحظه اي برخوردار بود.AA 385.2

عيسي براي جمعيت و بعدها براي شاگردانش به طور كامل توضيح داد كه نجاست و ناپاكي نه از بيرون انسان، بلكه از درون او ناشي مي شود. پاكي و ناپاكي، مربوط به روح است و اعمال، سخنان، افكار شريرانه و گناه عليه شريعت است كه انسان را نجس مي سازد، نه غفلت از انجام تشريفات انساني و بي توجهي به مسايل ظاهري.AA 385.3

هنگامي كه سئوالات گمراه كننده جاسوسان برملا شد، شاگردان عيسي متوجه خشم و عصبانيت ايشان شدند و نگاه هاي خشمگين و پچ پچ هايي را كه حاكي از نارضايتي و انتقام بود، ديد و شنيدند. با اينكه عيسي بارها و بارها به شاگردان ثابت نموده بود كه مكنونات قلبي افراد به راحتي تشخيص مي دهد، با اين حال شاگردان نزد او آمدند و تاثير كلام او بر جاسوسان را بازگو نمودند. آنان اميدوار بودند كه عيسي با روساي فريسيان آشتي كند و خشم ايشان را فرو نشاند.AA 385.4

بنابراين نزد عيسي آمدند و گفتند: «آيا مي داني كه اين سخن تو فريسيان را ناپسند آمده است؟ » عيسي پاسخ داد: «هر نهالي كه پدر آسماني من نكاشته باشد، ريشه كن خواهد شد.»AA 385.5

احاديث و سنت هايي كه از سوي فريسيان باارزش تلقي مي شد، كاملا دنيوي بود و احاديث آسماني نبود و هرچند كه سلطه آنها بر مردم فوق العاده بود اما در مقابل آزمايش خداوند قدرت تحمل نداشتند.AA 385.6

تمامي ابداعات بشري كه جايگزين فرامين و دستورات خداوند گرديده اند، در روزي كه «خدا هر عمل يا هر كار مخفي را خواه نيكو، خواه بد باشد، به محاكمه مي آورد.» ارزش و اعتبار خود را از دست خواهند داد. (امثال 12 آيه 14).AA 385.7

جايگزين كردن احكام و دستورات انساني به جاي احكام خداوند هنوز هم متوقف نشده است. حتي در ميان مسيحيان نيز رسوم و عاداتي متداول است كه پايه و اساس آن بهتر از رسوم و عادات پيشينيان نمي باشد. چنين عاداتي كه صرفا متكي به قدرت و حاكميت انساني است. جايگزين مقررات الهي شده است. مردم معمولا به عادات و روسوم خود پايبند بوده، آنها را محترم مي شمارند و هركس كه بخواهد اشتباه ايشان را تصحيح نمايد، مورد كينه و نفرت قرار مي گيرد.AA 386.1

در اين روزها نيز هنگامي كه از ما خواسته مي شود كه احكام خداوند و ايمان به عيسي را مورد توجه قرار دهيم، همان دشمني را كه در ايام مسيح ظاهر مي گرديد، مشاهده مي كنيم.AA 386.2

درباره قوم باقي مانده خدا چنين مكتوب است كه، «آنگاه اژدها به زن خشم برد و عزم آن كرد تا با ديگر فرزندان او بجنگد، يعني با آنان كه احكام خدا را اطاعت مي كنند و شهادت عيسي را نگاه مي دارند.» (مكاشفه 12 آيه 17).AA 386.3

اما «هر نهالي كه پدر آسماني من نكاشته باشد، ريشه كن خواهد شد. » خداوند مي فرمايد كه به جاي اطاعت از پدران كذايي كليساها، كلام پدر حقيقي و جاوداني، خداي آسمان و زمين را بپذيرين. تنها كلامي كه حقيقت مطلق و عاري از خطاست، كلام خداست. داوود نبي مي گويد: «از جميع معلمان خود فهيم تر شدم زيرا كه شهادات تو تفكر من است. از مشايخ خردمندتر شدم زيرا كه وصاياي تو را نگاه داشتم.» (مزمور 119 آيات 99 و 100). بگذار تمامي كساني كه حاكميت و اقتدار انساني را پذيرفته اند، رسوم و عادات كليسا و يا سنت هاي پدران خود را نگاه مي دارند، به اين هشدار كه كلام عيسي نهفته است توجه كنند كه، «عبادت مرا عبث مي كنند زيرا كه احكام مردم را به منزله فرايض تعليم مي دهند.»AA 386.4