Walka o duchowy umysł — 2 czerwiec

“Albowiem zamysł ciała, to śmierć, a zamysł Ducha, to życie i pokój. Dlatego zamysł ciała jest wrogi Bogu; nie poddaje się bowiem zakonowi Bożemu, bo też nie może”. Rzymian 8,6.7.AN 160.1

Przyrodzony umysł skłania się ku przyjemnościom i zaspokajaniu własnych zachcianek. Szatańska taktyka polega na dostarczaniu jednych i drugich. Szatan stara się napełnić umysły ludzi pragnieniami świeckich rozrywek, aby nie mieli czasu zadać sobie pytania: “W jakim stanie jest moja dusza?” Umiłowanie rozrywek jest zaraźliwe. Ulegając temu, umysł bieży od jednej rozrywki do drugiej, szukając zaspokojenia potrzeby ekscytacji. Posłuszeństwo prawu Bożemu jest przeciwne tej skłonności i wznosi bariery przeciwko bezbożności. (...)AN 160.2

Zdolność radowania się bogactwem chwały rozwijać się będzie proporcjonalnie do pragnienia tego bogactwa. Kiedy, jeśli nie w tym życiu, ma się w nas budzić szacunek dla Boga i niebiańskich spraw? Jeśli wymagania i troski świata pochłaniają cały nasz czas i uwagę, to nasze duchowe siły słabną i obumierają z braku ich używania. W umyśle w pełni oddanym ziemskim sprawom, zamknięte są wszelkie kanały, przez które mogłoby się przedostać światło z nieba. Przekształcająca łaska nie może wtedy działać na umysł i charakter. — The Review and Herald, 28 maj 1901.AN 160.3

Żyjemy wśród niebezpieczeństw czasów ostatecznych, więc powinniśmy strzec każdej drogi, którą szatan może przyjść do nas z pokusą. (...) Samo przyznanie słuszności prawdzie nigdy nie uratuje człowieka od śmierci. Musimy być uświęceni przez prawdę. Każda wada charakteru musi zostać pokonana, gdyż w przeciwnym razie ona pokona nas i stanie się przyczółkiem mocy zła domagającej się panowania nad nami. Bez zwlekania zdecyduj się wyrwać wszelki szkodliwy chwast z gleby serca i dzięki łasce Chrystusa nie pozwól w niej rosnąć żadnej roślinie oprócz tej, która przynosi owoc ku żywotowi wiecznemu.AN 160.4

Kultywuj w swoim charakterze wszystko, co jest zgodne z charakterem Chrystusa. Pielęgnuj to, co prawdziwe, uczciwe, prawe, czyste, miłe i godne uznania, a odrzuć wszystko, co nie jest podobne do Odkupiciela. (...) Każdy, kto otrzyma wieczne życie, musi być podobny do Chrystusa, “świętego, niewinnego, nieskalanego, odłączonego od grzeszników”. Hebrajczyków 7,26. — The Review and Herald, 6-3-1884.AN 160.5