Ci, których Bóg przyjmuje — 2 marzec

“Ja patrzę na tego, który jest pokorny i przygnębiony na duchu i który z drżeniem odnosi się do mojego słowa”. Izajasza 66,2.AN 68.1

Ci, którzy szukają świeckich odznaczeń i chwały popełniają fatalny błąd. To ten, kto zapiera się samego siebie dając pierwszeństwo innym, będzie siedział najbliżej tronu Chrystusa. Ten, który czyta w sercach, widzi prawdziwą wartość swoich uniżonych, ofiarnych uczniów, a ponieważ są godni, daje im miejsce u swego boku, choć nie są oni świadomi swojej wartości ani nie zabiegają o zaszczyty dla siebie. (...)AN 68.2

Bóg nie przywiązuje znaczenia do zewnętrznej wystawności czy chełpliwości. Wielu z tych, którzy w tym życiu są uważani za ważniejszych od innych, pewnego dnia zrozumie, że Bóg ocenia ludzi według ich współczucia i samozaparcia. (...) Ludzie biorący przykład z Tego, który chodził czyniąc dobro, pomagał i błogosławił ludzi starając się zawsze podnosić ich w górę, są w oczach Bożych nieskończenie ważniejsi niż egoiści wywyższający samych siebie.AN 68.3

Bóg nie przyjmuje ludzi biorąc pod uwagę ich zdolności, ale dlatego, że szukają Jego oblicza, pragnąc Jego pomocy. Bóg nie patrzy tak, jak patrzy człowiek. Nie sądzi z wyglądu. Bada serce i sądzi sprawiedliwie. Mówi: “Ja patrzę na tego, który jest pokorny i przygnębiony na duchu i który z drżeniem odnosi się do mojego słowa”. Przyjmuje swoich uniżonych, skromnych wyznawców i pozwala im trwać w łączności z Nim, gdyż w nich widzi najcenniejszy materiał, który wytrzyma próbę burz i wichrów, żaru i nacisku.AN 68.4

Naszym celem w pracy dla Mistrza powinno być uwielbienie Jego imienia i nawracanie grzeszników. Ci, którzy pracują, by zyskać poklask, nie znajdują Bożej aprobaty. (...)AN 68.5

Pokorni pracownicy, którzy nie ufają swoim wielkim talentom, ale pracują w prostocie, ufając zawsze Bogu, będą uczestniczyć w radości Zbawiciela. Ich wytrwałe modlitwy przyprowadzą bliźnich do krzyża. Niebiański aniołowie będą reagować na ich ofiarne wysiłki. (...)AN 68.6

Ci pracownicy są drzewami zasadzonymi przez Pana. W szczególnym sensie przynoszą owoc równy temu, jaki przynosili apostołowie. Obfita nagroda czeka na nich w przyszłym życiu. — The Review and Herald, 4 lipiec 1907.AN 68.7