Bezgraniczna miłość — 4 styczeń

“Z daleka ukazał mu się Pan: Miłością wieczną umiłowałem cię, dlatego tak długo okazywałem ci łaskę”. Jeremiasza 31,3.AN 10.1

Ci, którzy nie znają Boga, nie mogą Go poznać przy pomocy ludzkiej nauki. Chrystus nie stara się udowodnić wielkiej tajemnicy, ale objawia miłość, której nie można zmierzyć. To nie moc czy wielkość Boga są najważniejszym przedmiotem Jego nauczania. On mówi o Bogu jako o naszym Ojcu. (...) Pragnie, by nasze umysły, osłabione przez grzech, były zachęcone do uchwycenia idei, iż Bóg jest miłością. (...)AN 10.2

Ojciec marnotrawnego syna jest przykładem, jakim Chrystus posłużył się, by przedstawić Boga. Ów ojciec pragnął zobaczyć i przyjąć z powrotem syna, który go opuścił. Czekał i wyglądał za nim, pragnąc go zobaczyć i żywiąc nadzieję, że syn powróci. Kiedy widział z daleka przybysza zbliżającego się do jego domu, biednego i odzianego w łachmany, wybiegał mu na spotkanie, na wypadek, gdyby okazało się, że to jego syn. Karmił i ubierał nędzarza, jakby to był jego syn. W końcu doczekał się powrotu swego syna, który stawił się przed nim z pokornym błaganiem: “Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i przeciwko tobie, już nie jestem godzien nazywać się synem twoim”. A ojciec rozkazał sługom: “Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie też pierścień na jego rękę i sandały na nogi, i przyprowadźcie tuczne cielę, zabijcie je, a jedzmy i weselmy się”. Łukasza 15,21-23.AN 10.3

Nie ma w tej przypowieści mowy o łajaniu czy wyrzuceniu precz syna za jego złe postępowanie. Młodzieniec ten odczuł, że przeszłość została mu przebaczona i poszła w niepamięć, została wymazana raz na zawsze. Tak samo Bóg mówi grzesznikowi: “Starłem jak obłok twoje występki, a twoje grzechy jak mgłę”. Izajasza 44,22. “Odpuszczę (...) ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę”. Jeremiasza 31,34. (...)AN 10.4

Niebiosa czekają i tęsknią za powrotem marnotrawnych, którzy wędrują daleko od domu. Wielu tych, którzy byli daleko, może powrócić dzięki pełnej miłości służbie dzieci Bożych. (...)AN 10.5

Pomyśl o Ojcu, który nie oszczędził sobie największego bólu, nie oszczędził własnego Syna, ale wydał Go za nas wszystkich. (...) Ach, obyśmy lepiej zrozumieli Jego miłość! — Manuscript 76, 1903.AN 10.6