Wzór dla dzieci i młodzieży — 26 lipiec

“Jezusowi zaś przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi”. Łukasza 2,52.AN 214.1

Będąc na ziemi Chrystus mieszkał w wiejskim domu. Nosił najlepszą odzież, na jaką było stać Jego rodziców, ale i tak był to skromny ubiór wieśniaczy. Chodził wyboistymi ścieżkami Nazaretu i wspinał się na strome zbocza wzgórz otaczających miasto. W domu ciągle miał coś do zrobienia, a Jego życie było pełne użytecznych czynów. Gdyby Chrystus przeżył swe życie wśród wielkich i bogatych, świat ludzi pracy byłby pozbawiony inspirującego przykładu, jaki Pan pragnął im pozostawić.AN 214.2

Jednak Chrystus wiedział, że Jego dzieło musi się rozpocząć od poświęcenia się skromnemu rzemiosłu służącemu zarabianiu na utrzymanie. Nauczył się ciesielstwa, aby przyłożyć swoją pieczęć do uczciwej pracy jako godnej szacunku i szlachetnej, gdy wykonywana jest dla chwały Bożej. Aniołowie towarzyszyli Mu, gdyż Chrystus tak samo był w sprawach swego Ojca, gdy pracował w ciesielskim warsztacie, jak wtedy, gdy czynił cuda nauczając tłumy. Otrzymał takie zlecenie z wysokości, od Władcy Niebios.AN 214.3

Chrystus uniżył się tak nisko, aby nauczyć nas, jak blisko w naszym codziennym życiu możemy chodzić z Bogiem. (...) Uczestniczył w codziennym trudzie, spełniał swoją część obowiązków domowych i wiedział, co to zmęczenie, a jednak nie okazywał zniecierpliwienia. Jego duch nigdy nie był tak pełen ziemskich trosk, by nie miał czasu myśleć o sprawach niebiańskich. Często trwał w łączności z Niebiosami za pośrednictwem pieśni. Mieszkańcy Nazaretu często słyszeli Jego głos wzniesiony w modlitwie i dziękczynieniu dla Boga. (...) Roztaczał błogosławiony wpływ na tych, którzy się z Nim spotykali. Jego pochwalne pieśni trzymały na dystans aniołów zła i napełniały otoczenie słodką wonią. (...)AN 214.4

Jego życie było zgodne z życiem i charakterem Boga. Jego dzieciństwo i wiek męski uszlachetniły i uświęciły każdą fazę praktycznego życia. (...) W każdym miejscu był doskonałym wzorem. (...) Przeszedł przez doświadczenia niemowlęctwa, dzieciństwa i wieku męskiego bez żadnej skazy na Jego charakterze. — The Review and Herald, 24 październik 1899.AN 214.5