Pokonać egoizm — 13 sierpień

“Jak i ja staram się pod każdym względem podobać się wszystkim, nie szukając korzyści własnej, lecz wielu, aby byli zbawieni”. 1 Koryntian 10,33.AN 232.1

W sercach wielu ludzi egoizm zagnieździł się jak trąd. Tak długo kierowali się wyłącznie własnymi pragnieniami, przyjemnościami i wygodą, iż nie dostrzegają, że są zobowiązani do służby dla bliźnich. Myślą, planują i działają tylko dla siebie. Żyją dla siebie samych i nie kultywują bezinteresownej dobroczynności, która rozwijana umacnia się, aż w końcu największą radością człowieka staje się działanie dla dobra bliźnich. Ten egoizm musi być dostrzeżony i pokonany, gdyż jest ohydnym grzechem w oczach Bożych. Ludzie ci potrzebują większego zainteresowania losem bliźnich, a jeśli je okażą, sami przybliżą się do Chrystusa i zostaną napełnieni Jego Duchem, tak iż przylgną do Niego mocno i nic nie będzie w stanie odłączyć ich od Jego miłości. — The Review and Herald, 13 lipiec 1886.AN 232.2

Człowiek, który nie okazuje współczucia bliźnim, wiedzie marną egzystencję. Ci, którzy żyją pełnią życia i są prawdziwie szczęśliwi, to ci, którzy biorą, by dawać. Ci, którzy żyją tylko dla siebie, nigdy nie są zadowoleni. Brak współczucia dla bliźnich i zajmowanie się tylko sobą nie jest chrześcijańską postawą. Mamy wnosić światło i błogosławieństwo w życie bliźnich. Pan wybrał nas jako pośredników, przez których chce przekazywać swoje błogosławieństwa. — Manuscript 99, 1902.AN 232.3

Nadchodzi czas, kiedy ziemia zachwieje się w posadach i zostanie usunięta jak szałas. Jednak myśli, zamiary i czyny pracowników Bożych, choć obecnie niewidoczne, objawią się w tym wielkim dniu ostatecznej odpłaty i nagrody. To, co teraz zapomniane, wtedy zostanie ukazane na świadectwo i albo będzie pochwałą, albo potępieniem.AN 232.4

Miłość, uprzejmość i ofiarność nigdy nie giną. Kiedy Boży wybrani zostaną przemienieni z śmiertelności w nieśmiertelność, ich dobre słowa i czyny zostaną objawione i staną się pamiątką na wieki. Żaden czyn niesamolubnej służby, jakkolwiek mały i prosty, nie zostanie zapomniany. Dzięki wartości sprawiedliwości Chrystusa przypisanej odkupionym, woń tych słów i czynów zostanie na zawsze zachowana. — The Review and Herald, 10 marzec 1904.AN 232.5