Duch uległości — 23 marzec

“Bez przystanku się módlcie”. 1 Tesaloniczan 5,17.AN 89.1

Módl się często do swego niebiańskiego Ojca. Im częściej się modlisz, tym bliżej jesteś Boga. Duch Święty będzie wstawiał się w niewysłowionych westchnieniach za każdym szczerym, modlącym się człowiekiem, a serce modlącego się stanie się łagodne i uległe względem miłości Bożej. Chmury i cienie, które szatan rzuca na dusze, zostaną rozproszone przez jasne promienie Słońca Sprawiedliwości, a umysł i serce zostaną oświecone światłością niebios.AN 89.2

Jednak nie zniechęcaj się, jeśli nie otrzymujesz natychmiastowej odpowiedzi na twoje modlitwy. Pan widzi, że modlitwy są często skażone zeświecczeniem. Ludzie modlą się o to, co zaspokaja ich egoistyczne pragnienia, a Pan nie spełnia ich próśb w sposób, jakiego oczekują. On prowadzi ich przez próby i doświadczenia, przez upokorzenia, aż będą wyraźnie widzieć swoje prawdziwe potrzeby. Nie daje ludziom tego, co ma służyć zaspokojeniu ich brudnych żądz i co okazałoby się szkodliwe oraz przyniosłoby niesławę Bogu. Nie daje ludziom tego, co miałoby posłużyć zaspokojeniu ich ambicji i chęci wywyższenia siebie. Kiedy przychodzimy do Boga, musimy być ulegli i napełnieni skruchą, gotowi poddać wszystko Jego świętej woli.AN 89.3

W ogrodzie Getsemane Chrystus modlił się do Ojca, mówiąc: “Ojcze mój, jeśli można, niech mnie ten kielich minie”. Mateusza 26,39. Kielich, o którego zabranie prosił — tak gorzki dla Jego duszy — był kielichem odłączenia od Boga wskutek grzechu świata. (...) “Wszakże nie jako Ja chcę, ale jako Ty”. Mateusza 26,39. Duch uległości okazywanej Ojcu przez Chrystusa w modlitwie do Niego jest postawą, którą Bóg akceptuje. Niechaj człowiek odczuje swoją potrzebę, swoją bezradność, swoją nicość. Niech ze wszystkich sił prosi o pomoc, a pomoc nadejdzie. (...) Niechaj wiara przebije ciemność. Chodź z Bogiem w ciemności i w świetle, powtarzając słowa: “Wierny jest Ten, który dał obietnicę”. Hebrajczyków 10,23. Dzięki wypróbowaniu naszej wiary powinniśmy nauczyć się ufać Bogu. — The Review and Herald, 19 listopad 1895.AN 89.4