Odrzuć niepotrzebne zmartwienia — 16 kwiecień

“Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie swoje, co będziecie jedli albo co będziecie pili, ani o ciało swoje, czym się przyodziewać będziecie. Czyż życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż odzienie?” Mateusza 6,25.AN 113.1

Starając się czynić wszystko, co najlepsze, na co tylko cię stać, nie dręcz swojego ciała i umysłu troskami życia. Nie psuj swojego duchowego doświadczenia zamartwianiem się, ale ufaj Panu, iż będzie dla ciebie działał i uczyni to, czego ty sam nie możesz uczynić. Życie to więcej niż pokarm. (...)AN 113.2

Zbyt często niepotrzebnie się troszczymy i zaprzątamy swój umysł sprawami, na które i tak nie mamy wpływu. Pan pragnie, by Jego dzieci całkowicie Mu zaufały. On jest prawym i sprawiedliwym Bogiem, więc Jego dzieci powinny uznać Jego dobroć i sprawiedliwość zarówno w wielkich, jak i małych sprawach w życiu. Ci, którzy pielęgnują ducha zmartwienia i narzekania, wyłamują się spod Bożego kierownictwa.AN 113.3

Zbyteczna troska nie jest przejawem mądrości i powstrzymuje nas od zajęcia właściwego stanowiska wobec Boga. Kiedy Duch Święty zamieszka w nas, nie będziemy mieli skłonności do narzekania i szemrania z powodu niezaspokojenia niektórych naszych pragnień. Będziemy z całego serca dziękować Bogu za te błogosławieństwa, które od Niego otrzymaliśmy. (...)AN 113.4

Jest jedno błogosławieństwo, które mogą posiąść wszyscy szukający go we właściwy sposób. Błogosławieństwem tym jest obecność Ducha Świętego, który przynosi ze sobą wszystkie inne błogosławieństwa. Jeśli przyjdziemy do Boga jak małe dzieci, prosząc o Jego łaskę i moc zbawienia, nie dla naszego wywyższenia, ale byśmy stali się błogosławieństwem dla bliźnich, nasze prośby zostaną wysłuchane i spełnione. Studiujmy Słowo Boże, abyśmy wiedzieli, w jaki sposób uchwycić się obietnic Bożych i uważać je za własne. Wtedy będziemy szczęśliwi. (...)AN 113.5

Chrystus przyszedł na ziemię i oddał życie, abyśmy zostali zbawieni. On pragnie otoczyć każdego z nas atmosferą nieba, abyśmy byli dla świata przykładem ludzi wywyższających religię Chrystusa. (...) W tym życiu mamy być pod panowaniem ducha, jaki panuje w niebie. Sprawiedliwość i prawda mają iść przed nami. Chwała Pańska będzie nagrodą dla wszystkich, którzy służą Panu zgodnie z Jego wolą. Otrzymają oni sprawiedliwość Chrystusa. — Manuscript 15, 1912.AN 113.6