Przygotowanie do zamieszkania w niebiosach — 5 październik

“... aby sam sobie przysposobić Kościół pełen chwały, bez zmazy lub skazy lub czegoś w tym rodzaju, ale żeby był święty i niepokalany”. Efezjan 5,27.AN 285.1

Chrystus wkrótce przyjdzie na obłokach niebios, a my musimy być przygotowani na spotkanie z Nim, nie mając zmazy lub skazy lub czegoś w tym rodzaju. (...) Nawracająca moc Boża musi działać w naszych sercach. Musimy studiować życie Chrystusa i iść za boskim Wzorcem. Musimy rozmyślać o doskonałości Jego charakteru i zmieniać się na Jego podobieństwo. Nikt nie wejdzie do królestwa niebios, jeśli nie podda swojej woli Chrystusowi. — The Review and Herald, 5 grudzień 1912.AN 285.2

Rzekomi chrześcijanie trzymają się zbyt blisko ziemi. Ich oczy nawykły widzieć tylko sprawy pospolite i przyziemne, a ich umysły zajmują się tylko tym, co można zobaczyć oczyma. Ich religijne doświadczenie często jest płytkie i niedostateczne, a ich słowa błahe i bezwartościowe. Jakże tacy ludzie mogą odzwierciedlać podobieństwo do Chrystusa? Jakże mogą odbijać jasne promienie Słońca Sprawiedliwości? (...)AN 285.3

W niebiosach nie istnieje grzech, skażenie czy nieczystość, a jeśli chcemy żyć w niebiańskiej atmosferze i oglądać chwałę Chrystusa, musimy mieć czyste serca i doskonałość charakteru dzięki Jego łasce i sprawiedliwości. Nie wolno nam oddawać się niecnym przyjemnościom i rozrywkom, ale mamy być gotowi zamieszkać w chwalebnych mieszkaniach, które Chrystus przygotował dla nas. (...)AN 285.4

Chrystus wkrótce powróci w chwale, a gdy objawi się Jego majestat, świat zapragnie posiąść Jego przychylność. W tym czasie wszyscy będziemy chcieli zamieszkać w niebie, ale ci, którzy teraz nie wyznają Chrystusa w słowach, życiu i charakterze, nie mogą oczekiwać, że On wyzna ich przed Ojcem i świętymi aniołami. (...)AN 285.5

Ach, jakże szczęśliwi będą ci, którzy przygotowali się na małżeńską ucztę Baranka i są odziani sprawiedliwością Chrystusa oraz odzwierciedlają Jego cudowne podobieństwo! Przywdzieją oni czysty, biały bisior, którym są sprawiedliwe uczynki świętych, a Chrystus poprowadzi ich nad żywe wody; Bóg otrze wszelką łzę z ich oczu, a oni będą żyć z Bogiem na wieki. — The Review and Herald, 5 grudzień 1912.AN 285.6