W harmonii z Bożym umysłem — 7 czerwiec

“Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy”. Jakuba 4,8.AN 165.1

Aniołowie Boży przybliżają się do tych, którzy w swoich myślach i pełnej poświęcenia służbie przybliżają się do Boga. (...) Wielkim nieszczęściem jest rozdwojenie duszy. “Człowiek o rozdwojonej duszy [jest] chwiejny w całym swoim postępowaniu”. Jakuba 1,8. (...) Posługujmy się umysłem, którym nas Pan obdarzył, świadomie i celowo. Ambicja, chciwość, pogoń za modą, zwyczaje i praktyki świata, o ile nie zostaną wykorzenione, wkrótce doprowadzą do zatarcia wszelkich różnic między chrześcijanami a ludźmi tego świata.AN 165.2

Umiłowanie przyjemności nie zasługuje na pielęgnowanie i pobłażanie. Kiedy człowiek stworzony do służby Bożej poświęca swój czas na przedsięwzięcia, z którymi Pan nie ma nic wspólnego, powinien spytać samego siebie: “W jakim celu to robię? Komu służę w ten sposób? Do czego doprowadzi mnie ta pogoń za wyróżnieniem się spośród innych ludzi?” — Manuscript 21, 1898.AN 165.3

Jako szafarze własności Pańskiej mamy dbać o czystość świątyni duszy, by nie było w niej żadnych śmieci i zanieczyszczeń tego świata. (...) Wszystkie nasze talenty, myśli i siły mają być tak ukierunkowane, by były w harmonii z umysłem Bożym. Mamy się przyozdabiać łaskami Ducha, naśladować to, co prawe, czyste, wzniosłe i szlachetne, dążyć do doskonałości niebiańskiej rodziny, zdobywać wykształcenie, które przygotuje nas do przyłączenia się do królewskiej rodziny w niebiańskim królestwie.AN 165.4

Mamy przywilej uczenia się pod natchnieniem Ducha Świętego. Wszystkie wzniosłe cechy mają wzmacniać nasze moralne siły, aby były one niezłomne i stałe. Wplatamy nasze nici w tkaninę ludzkości, ale nie mają to być nici samochwalstwa. Całe niebo oferuje swą pomoc, abyśmy mogli pokonać każdą przeszkodę. (...) Mamy kształtować nasz charakter używając dobrego materiału, duchowego, niebiańskiego, doskonałego. Bóg zobowiązuje nas do pracy zarówno dla doczesności, jak i dla wieczności, abyśmy mogli wzrastać na podobieństwo Boże. — Manuscript 21, 1898.AN 165.5