Miej odwagę być inny — 9 czerwiec

“Nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca”. 1 Jana 2,15.AN 167.1

Ci, którzy twierdzą, że znają prawdę i rozumieją wielkie dzieło, jakie ma być wykonane w tym czasie, mają poświęcić się Bogu duszą, ciałem i duchem. W sercu, ubiorze, mowie i pod każdym innym względem mają się odłączyć od mody i praktyk świata. Mają być szczególnym i świętym ludem. To nie ubiór ma czynić ich szczególnymi, ale ponieważ są szczególnym i świętym ludem, nie mogą się upodabniać do świata.AN 167.2

Jako lud mamy przygotować drogę dla Pana. Każda zdolność, jaką Bóg nas obdarzył, musi być używana do przysposobienia ludzi, zgodnie z Bożym wzorcem, zgodnie z Jego duchowym kształtem, do ostania się w wielkim Bożym dniu przygotowania. (...) Wielu tych, którzy twierdzą, że zmierzają do niebiańskiej krainy, jest zaślepionych przez świat. Ich poglądy na to, co składa się na wychowanie religijne i duchową dyscyplinę, są mgliste, oparte jedynie na przypuszczeniach. Wielu jest takich, którzy nie posiadają nadziei znamionującej rozum, i ryzykują czynienie tego, czego Jezus zakazał w takich dziedzinach życia, jak odżywianie i sposób ubierania się, pozwalając, by świat zaślepiał ich na rozmaite sposoby. Muszą się jeszcze wiele nauczyć o duchowym rozwoju, aby wyszli ze świata i odłączyli się od niego.AN 167.3

Gdy serce nie jest całkowicie oddane Bogu, wtedy cielesny umysł domaga się naśladowania świata na tak różne sposoby, iż trudno dostrzec różnicę. Pieniądze — Boże pieniądze — są wydawane w celu dostosowania się do zwyczajów świata. Duchowe doświadczenie zostaje skażone przez zeświecczenie, a dowód uczniostwa — podobieństwo do Chrystusa w wyrzeczeniu się siebie i niesieniu krzyża — jest niedostrzegalne zarówno dla świata, jak i dla niebiańskiego wszechświata. — Manuscript 8, 1894.AN 167.4

Trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie: “Czy jesteśmy gotowi odłączyć się od świata, aby stać się dziećmi Bożymi?” Nie może się to stać w jednej chwili czy w ciągu jednego dnia. (...) Wymaga to dzieła trwającego całe życie. Miłość do Boga musi być żywą zasadą leżącą u podstaw każdego czynu, słowa i myśli. — The Review and Herald, 23 październik 1888.AN 167.5