Dzień zwycięstwa — 30 listopad

“Przyjdę wkrótce. Błogosławiony, który strzeże słów proroctwa tej księgi”. Objawienie 22,7.AN 341.1

Gwałtownie zbliża się koniec historii ziemi. Skoro zdajemy sobie sprawę, że wkrótce Jezus przyjdzie, powinniśmy powstać do pracy jak nigdy przedtem. (...) Mamy podnieść sztandar z napisem: “Przykazania Boże i wiara Jezusa”. Posłuszeństwo prawu Bożemu jest niezwykle doniosłą sprawą. Nie traćmy tej sprawy z oczu. (...)AN 341.2

Pan pragnie widzieć zwiastowanie poselstwa trzeciego anioła z coraz większą skutecznością. Jak działał we wszystkich wiekach, by dawać zwycięstwo swemu ludowi, tak obecnie pragnie działać dla zwycięskiego spełnienia swych zamiarów wobec Jego Kościoła. Zobowiązuje swoich wierzących świętych, by w jedności podążali naprzód, by wzrastali w siłę, z wiary czerpiąc pewność i przekonanie co do prawdziwości i słuszności Jego sprawy.AN 341.3

Mamy stać mocno jak skała w zasadach Słowa Bożego, pamiętając, że Bóg jest z nami, by dawać nam siłę do wytrwania w każdym nowym doświadczeniu. Zawsze zachowujmy w naszym życiu zasady sprawiedliwości. (...) Mamy od naszych najwcześniejszych doświadczeń aż po obecny czas zachowywać w świętości wiarę wyrażoną w pouczeniach i potwierdzoną przez Ducha Bożego. Mamy cenić dzieło, którego Pan dokonuje przez swój lud zachowujący Jego przykazania. Dzieło to będzie w mocy Jego łaski wzrastać z biegiem czasu i nabierać coraz większej skuteczności. Wróg stara się przyćmić zdolności postrzegania ludu Bożego i osłabić skuteczność jego działania, ale jeśli wierzący będą pracować zgodnie z kierownictwem Ducha Świętego, wówczas On otworzy przed nimi możliwości pracy w celu odbudowywania tego, co zostało zrujnowane w przeszłości. Wierzący będą doświadczać ciągłego rozwoju, aż Pan przyjdzie z niebios w mocy i chwale, by ostatecznie przypieczętować zwycięstwo swoich wiernych.AN 341.4

Dzieło, które leży przed nami, wymaga wykorzystania wszystkich naszych sił. (...) Jezus będzie z wami (...) i będzie wam wspomagał w każdej potrzebie. — Selected Messages II, 402-408.^{*Z ostatniego przemówienia Ellen G. White podczas sesji Generalnej Konferencji w roku 1913.}AN 341.5