Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Ze skarbnicy świadectw II - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Obowiązek wobec świata

    “Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny”. Jana 3,16. Miłość Boża ogarnia cały rodzaj ludzki. Chrystus, dając uczniom doniosłe polecenie, rzekł: “Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu”. Marka 16,15.SS2 363.4

    Chrystus pragnie, by dla dobra ludzi wykonano pracę jeszcze większą niż ta, jaką do tej pory widzieliśmy. Nie chce, żeby tak wielka rzesza ludzi z własnej woli stawała pod sztandarem szatana, zwerbowana, by podżegać innych przeciwko Bogu i Jego rządom. Nie odpowiada to planom Zbawiciela świata, by Jego odkupiona własność żyła i umierała w grzechach. Dlaczego zatem jest tak mała liczba pozyskanych i uratowanych? Dlatego, że wielu wyznających Chrystusa postępuje tak, jak postępuje wielki odstępca. Tysiące tych, którzy nie znają Boga, mogłyby się dzisiaj cieszyć Jego miłością, gdyby ci, którzy twierdzą, że służą Bogu, działając brali przykład z Chrystusa.SS2 364.1

    Błogosławieństwa zbawienia, zarówno doczesne, jak i duchowe, są dla całej ludzkości. Wielu oskarża Boga o to, że na świecie panują niedostatek i cierpienie, ale Bóg nigdy nie chciał, żeby ta niedola istniała zawsze. Nie chce, żeby jeden człowiek miał dobra i luksusy w życiu w nadmiarze, podczas gdy dzieci innych ludzi wołają o chleb. Pan jest Bogiem dobrej woli. Nieograniczona jest Jego troska o potrzeby wszystkich ludzi i za pośrednictwem swoich przedstawicieli, którym powierzył swoje dobra, chce On zaspokoić potrzeby wszystkich stworzeń.SS2 364.2

    Niechaj ten, kto wierzy słowu Pańskiemu, przeczyta wskazania zawarte w trzeciej i piątej Księdze Mojżeszowej. Dowie się tam, jaki rodzaj wychowania był określony dla rodzin izraelskich. Wybrany przez Boga lud miał, co prawda, być święty, różnić się wyraźnie od innych i odłączyć od narodów pogańskich, które Boga nie znały, ale miał uprzejmie traktować obcych przechodniów. Nie wolno było gardzić tym, kto nie wywodził się z Izraela. Izraelitom nakazano miłować przybyszów, ponieważ Chrystus umarł tak samo za nich, by ich zbawić, jak umarł za zbawienie Izraela. Na nabożeństwa dziękczynne, podczas których rozpamiętywano łaski Boże, miał być zaproszony również i cudzoziemiec. W żniwa mieli pozostawić na polu pewną część dla przychodnia i dla ubogiego. Tak więc i cudzoziemcy mieli mieć udział w duchowych łaskach Boga. Pan, Bóg Izraela, nakazał ich przyjmować, jeśli wybiorą społeczność tych, którzy Go znali i czcili. W ten sposób mieli nauczyć się prawa Bożego i uwielbić Go okazując Mu posłuszeństwo.SS2 364.3

    Również i dzisiaj Bóg żąda od swoich dzieci przekazania światu zarówno duchowych, jak i doczesnych błogosławieństw. Do każdego ucznia Chrystusa, w każdym stuleciu, odnoszą się słowa Zbawiciela: “Z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej”. Jana 7,38.SS2 364.4

    Niestety, zamiast udostępniać dary Boże, wielu tych, którzy głoszą, że są chrześcijanami, ogranicza się do własnych, ciasnych zainteresowań i spraw. Samolubnie nie dopuszczają oni do bliźnich błogosławieństw Bożych.SS2 364.5

    Mimo że Bóg w swej opatrzności szczodrze zaopatrzył ziemię w swe bogactwa i napełnił hojnie jej spichlerze wszystkim, co czyni życie dostatnim i przyjemnym, nędza i niedostatek wyglądają z każdego zakątka. Szczodra Opatrzność powierzyła ludziom w nadmiarze to wszystko, co powinno zaspokoić potrzeby wszystkich ludzi, ale szafarze Boży zawiedli pokładane w nich zaufanie. W pozornie chrześcijańskim świecie wydaje się tyle pieniędzy na wszelkiego rodzaju przesadną wystawność, że można by za te pieniądze nakarmić wszystkich głodnych i przyodziać wszystkich nagich. Wielu, którzy przyjęli imię Chrystusa, trwoni pieniądze na samolubne przyjemności, na zaspokojenie pożądliwości, na mocne napoje i kosztowne łakocie, na zbytkowne urządzenie mieszkań, na ozdoby i stroje, a dla cierpiących istot ludzkich rzadko kiedy ma litościwe spojrzenie lub rzuci im słowo pociechy.SS2 364.6

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents