Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Ze skarbnicy świadectw II - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Wykształcenie kolportera

    Przewodniczący naszych diecezji, a także inni bracia zajmujący odpowiedzialne stanowiska, mają obowiązek troszczyć się o to, by rozmaitym gałęziom dzieła poświęcono jednakową uwagę. Kolporterów należy kształcić i szkolić, by mogli dobrze wykonywać swą pracę, to znaczy sprzedawać książki o prawdzie na obecny czas, jakie dzisiaj są potrzebne ludziom. Brak nam jest mężów o głębokim doświadczeniu chrześcijańskim, mężów o zrównoważonym usposobieniu, silnych, wykształconych i dobrze wychowanych, którzy by zajęli się tą pracą. Pan życzy sobie, żeby tacy ludzie trudnili się kolportażem, byli również zdolni wychowywać innych, a w obiecujących, młodych osobach budzili zainteresowanie tą dziedziną, zainteresowanie, które by skłoniło ich do podjęcia pracy kolporterskiej i pomyślnego jej pełnienia. Niektórzy posiadają talent, wykształcenie i doświadczenie, które pozwalają im na tak dobre przygotowanie młodzieży do tej pracy, że można by uczynić o wiele więcej, niż uczyniono dotychczas.SS2 388.3

    Kto w tej dziedzinie zdobył doświadczenie, ma szczególny obowiązek uczyć innych. Kształćcie, wychowujcie, nauczajcie młodych mężczyzn i młode kobiety sprzedawać książki, które Pan kazał pisać swoim sługom pod natchnieniem Ducha Świętego. Bóg pragnie od nas wiernego pouczenia tych, którzy przyjęli prawdę, o potrzebie głęboko przemyślanej wiary i rozumnego działania według wzorca Pańskiego. Niechaj osoby niedoświadczone pracują razem z doświadczonymi pracownikami, ażeby nauczyły się, jak należy pracować. Mogą dokonać w pracy kolporterskiej dużo dobrego, jeżeli będą postępować zgodnie ze słowami: “Pilnuj samego siebie i nauczania”. 1 Tymoteusza 4,16. Kto da dowód prawdziwego nawrócenia i podejmie pracę kolportera, przekona się, że jest ona najlepszym przygotowaniem do innych dziedzin pracy misyjnej.SS2 389.1

    Gdyby ci, którzy znają prawdę, obrócili ją w czyn, zdobyliby środki i opracowano by metody pozyskiwania ludzi tam, gdzie oni stale mieszkają. To opatrzność Boża w początkach istnienia Kościoła chrześcijańskiego rozproszyła świętych po obcej ziemi, poza granicami kraju i wyprowadziła z Jerozolimy do innych części świata. Uczniowie Chrystusa nie pozostali w Jerozolimie ani w pobliskich miastach, lecz przekroczyli granice kraju i udali się na wielkie skrzyżowania dróg w poszukiwaniu zbłąkanych po to, by przyprowadzić ich do Boga. Dziś także Pan chciałby widzieć, że Jego dzieło w wielu miejscowościach postępuje naprzód. Nie wolno nam ograniczyć naszych działań tylko do nielicznych miejsc.SS2 389.2

    Nie wolno zniechęcać braci, osłabiać ich rąk, wskutek czego dzieło, którego Bóg przez nich chciałby dokonać, pozostaje nie wykonane. Nie traćmy wiele czasu na przygotowanie ludzi do pracy misyjnej. Pouczenia są, rzecz oczywista, potrzebne, ale wszyscy powinni pamiętać, że Chrystus jest Wielkim Nauczycielem i Źródłem wszelkiej prawdziwej mądrości.SS2 389.3

    Młodzi i starzy powinni poświęcić się Bogu, podjąć pracę, iść naprzód i działać w pokorze pod kierownictwem Ducha Świętego. Kto skończył naukę w szkole, powinien iść do pracy w terenie i wiedzę, którą zdobył, praktycznie zużytkować. Jeśli kolporterzy tak uczynią, jeśli wykorzystają darowane im od Boga zdolności i u Niego będą szukać rady, a trud sprzedaży książek łączyć z osobistym wysiłkiem dla dobra ludzi, dzięki tego rodzaju ćwiczeniom ich zdolności rozwiną się jeszcze bardziej i zdobędą wiele praktycznych nauk, których nie było możliwości otrzymać w szkole. Wykształcenie uzyskane w tak praktyczny sposób nazwać można wyższym wykształceniem.SS2 389.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents