Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Ze skarbnicy świadectw II - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Bądźcie gościnni

    Biblia kładzie silny nacisk na okazywanie gościnności. Nie tylko uznaje gościnność za obowiązek, ale podaje wiele przykładów łaski i błogosławieństwa, jakie ten dar z sobą niesie. Wśród nich na pierwszym miejscu jest gościnność Abrahama.SS2 405.2

    W Pierwszej Księdze Mojżeszowej czytamy, że patriarcha w upalne, letnie popołudnie odpoczywał w drzwiach swego namiotu w cieniu dąbrowy Mamre, kiedy zobaczył przechodzących w pobliżu trzech podróżnych. Nie prosili go o gościnę, nie zwrócili się z prośbą o wyświadczenie przysługi, ale Abraham nie pozwolił im udać się w dalszą drogę bez pokrzepienia. Był człowiekiem w sędziwym wieku, mężem dostojnym i bogatym, cieszącym się wysokim poważaniem, przyzwyczajonym do wydawania rozkazów. A jednak ujrzawszy przechodniów “wybiegł od wejścia do namiotu na ich spotkanie (...) pokłoniwszy się aż do ziemi”. Zwracając się do najznamienitszego z nich powiedział: “Panie, jeślim znalazł łaskę w oczach twoich, nie omijaj, proszę, sługi swego”. 1 Mojżeszowa 18,2.3. Własnymi rękoma przyniósł wody, żeby obmyli stopy z kurzu. Sam zatroszczył się o pożywienie. Podczas gdy goście odpoczywali w chłodzie i cieniu, Sara — żona Abrahama, przygotowała ucztę, a Abraham stał pełen czci przed podróżnymi, gdy korzystali z jego gościnności. Taką uprzejmość okazywał podróżnym, przechodzącym obcym wędrowcom, którzy być może nigdy więcej by nie szli tą drogą. Gdy uczta dobiegała końca, Abraham dowiedział się, kim są jego goście. Służył nie tylko aniołom Bożym, ale i ich sławnemu Wodzowi, swojemu Stwórcy, Odkupicielowi i Królowi. Abrahama dopuszczono do tajemnic niebios i nazwano go “przyjacielem Boga”.SS2 405.3

    Lot, bratanek Abrahama, chociaż mieszkał w Sodomie, także był pełen takiej uprzejmości i gościnności, jakie cechowały patriarchę Abrahama. Kiedy Lot o zmroku, przed nocą, ujrzał dwóch obcych u bramy miasta, prosił ich, by zaszli do jego domu, ponieważ znał niebezpieczeństwo, jakie groziło im w tym występnym mieście. Wędrowcy zgodzili się i Lot wziął ich z sobą do domu. O niebezpieczeństwie, jakie stąd mogło wyniknąć dla niego i jego rodziny, nawet nie pomyślał. Celem jego życia było otaczanie opieką ludzi, którym groziło niebezpieczeństwo i troszczenie się o bezdomnych. Gościnność okazana dwóm nieznajomym wędrowcom, przywiodła do jego domu aniołów. Ci, których Lot chciał ochronić, ochronili jego. Gdy zapadła noc, wprowadził ich do swego domu, aby zapewnić im bezpieczeństwo. O świcie to oni wyprowadzili Lota i jego rodzinę bezpiecznie przez bramę skazanego na zagładę miasta.SS2 405.4

    Te czyny szlachetnej uprzejmości uznał Bóg za dostatecznie ważne, aby zapisać je w swoim Słowie. Ponad tysiąc lat później powołał się na nie jeden z apostołów, mówiąc: “Gościnności nie zapominajcie; przez nią bowiem niektórzy, nie wiedząc o tym, gościli aniołów”. Hebrajczyków 13,2.SS2 406.1

    Łaski okazanej Abrahamowi i Lotowi Bóg nie poskąpi również nam. Kiedy okazujemy gościnność dzieciom Bożym, możemy także przyjmować u siebie aniołów Bożych. Aniołowie Pańscy jeszcze i dzisiaj w postaci ludzkiej przekraczają progi domostw i ludzie ich goszczą. Chrześcijanom, żyjącym w światłości oblicza Bożego, zawsze towarzyszą niewidzialni aniołowie. Te święte istoty wnoszą ze sobą błogosławieństwo do naszych domów.SS2 406.2

    Według wskazówek danych przez Ducha Świętego, gościnnym powinien być każdy, kto ponosi jakąkolwiek odpowiedzialność w zborze. A całemu zborowi nakazano: “Okazujcie gościnność jedni drugim bez szemrania. Usługujcie drugim tym darem łaski, jaki każdy otrzymał, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej”. 1 Piotra 4,9.10.SS2 406.3

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents