Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Ze skarbnicy świadectw II - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Wezwanie

    Co powinnam wam powiedzieć, drodzy bracia? Przebudźcie się z cielesnego uśpienia! Pokazano mi niebezpieczeństwa, jakie wam grożą. W Kościele są zarówno wierzący, jak i niewierzący. Chrystus przedstawia ich w swojej przypowieści o krzewie winnym i latoroślach. Napomina swych naśladowców: “Trwajcie we mnie, a Ja w was. Jako latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie”. Jana 15,4.5.SS2 49.2

    Istnieje wielka różnica pomiędzy pozornym a prawdziwym połączeniem się z Chrystusem w wierze. Wyznanie prawdy wiąże ludzi z Kościołem, ale nie oznacza jeszcze, że mają oni wymagany związek z żywym Winnym Krzewem. Jest pewna reguła, która pozwala odróżnić prawdziwych uczniów od tych, którzy twierdzą, iż są naśladowcami Chrystusa, ale nie mają w Niego wiary. Ci pierwsi przynoszą owoce, ci drudzy nie. Pierwszych często oczyszcza nóż winogrodnika, żeby obficiej owocowali, drudzy będą odcięci od żywego Winnego Krzewu.SS2 49.3

    Głęboką troską napawa mnie to, czy zachowamy żywe świadectwo, a Kościół w czystości od tych, którzy nie wierzą. Czy potrafimy wyobrazić sobie ściślejszy, serdeczniejszy związek z Chrystusem niż ten, który został wyrażony w słowach: “Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami”? Zycie, moc i owocowanie ustawicznie przenikające z krzewu winnego do latorośli nie są niczym hamowane. Ruch ten odbywa się stale. Korzeń przesyła składniki odżywcze latoroślom. Taki jest stosunek do Chrystusa prawdziwie wierzącego człowieka. Wierzący trwa w Chrystusie i od Niego czerpie pokarm.SS2 49.4

    Ten duchowy związek może zaistnieć tylko w wyniku ćwiczenia osobistej wiary. Wiarę taką musimy postawić ponad wszystko, całkowicie zdać się na nią i zostać uświęconymi przez nią. Nasza wola musi całkowicie podporządkować się Bogu. Uczucia, pragnienia, zainteresowania i cześć muszą się utożsamić z wymaganiami królestwa Chrystusa i dostojeństwem Jego sprawy. Stale otrzymujemy od Niego łaskę, a Chrystus przyjmuje za to podziękowanie z naszej strony.SS2 50.1

    Gdy ten ścisły związek i serdeczna łączność zostaną przywrócone, nasze grzechy będą złożone na Chrystusa, a Jego sprawiedliwość zostanie nam przypisana. On stał się grzechem dla nas, żebyśmy w Nim stali się sprawiedliwością mającą znaczenie u Boga. Przez Niego mamy dostęp do Ojca. Jesteśmy przyjmowani w umiłowanym Synu. Ktokolwiek słowem lub czynem skrzywdzi wierzącego, rani tym samym Jezusa. Ktokolwiek poda kubek zimnej wody Jego uczniowi jako Bożemu dziecku, zostanie przez Chrystusa tak potraktowany, jak gdyby uczynił to Jemu.SS2 50.2

    Gdy Chrystus miał już pożegnać swoich uczniów, zostawił im piękny symbol swego stosunku do wierzących. Przedstawił im w ten sposób ścisły związek z sobą, według którego mogą dalej prowadzić życie duchowe, kiedy będzie od nich odjęta Jego widzialna obecność. Ażeby to wyobrażenie uczynić głębszym, wymienił najlepszy i najwłaściwszy symbol tego związku — winny krzew.SS2 50.3

    Żydzi zawsze traktowali winny krzew jako najszlachetniejszą z roślin i symbol wszystkiego, co silne, doskonałe, owocujące. “Winny krzew — najwidoczniej chciał im powiedzieć nasz Pan — który tak wysoko cenicie, jest symbolem. Ja jednak jestem rzeczywistością, prawdziwym Krzewem Winnym. Jako naród cenicie krzew winny, jako grzesznicy powinniście cenić mnie ponad wszystkie rzeczy na ziemi. Latorośl nie może żyć odłączona od winnego krzewu. Tak samo wy nie możecie żyć, jeśli nie będziecie trwać we mnie”.SS2 50.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents