“Niemand kan twee heren dienen ”

Christus zegt niet, dat de mensen geen twee meesters willen of zullen dienen, maar dat zij het niet kunnen. De belangen van God en de belangen van de mammon hebben niets met elkaar gemeen. Juist op het punt waar het geweten van de Christen hem waarschuwt iets na te laten, zichzelf te verloochenen, te wachten, juist op dat punt gaat de mens van de wereld over de lijn, waar hij toegeeft aan zijn zelfzuchtige neigingen. Aan de ene zijde van die lijn staat de zelfverloochenende volgeling van Christus, aan de andere zijde staat de liefhebber van de wereld die aan zijn neigingen toegeeft, de mode navolgt, zich bezig houdt met frivoliteiten, en zichzelf verwent met verboden genoegens. De Christen kan niet die kant van de lijn overgaan.GZ 84.1

Niemand kan een neutrale positie innemen; er is geen tussengroep, die God niet lief heeft noch de vijand der gerechtigheid dient. Christus moet leven door Zijn menselijke vertegenwoordigers, en werken door hun vermogens, en handelen door hun talenten. Hun wil moet onderworpen zijn aan Zijn wil; zij moeten handelen in Zijn Geest. Dan zijn zij het niet meer die leven, maar Christus die leeft in hen. Hij, die zich niet volledig aan God geeft, wordt beheerst door een andere macht, hij luistert naar een andere stem, die voorstellen doet die van geheel andere aard zijn. Halfslachtig dienen stelt de menselijke vertegenwoordiger aan de zijde van de vijand, als een succesvolle handlanger van de legers der duisternis. Wanneer mensen, die er aanspraak op maken, strijders van Christus te zijn, zich bezighouden met de bondgenoten van Satan, en hulp verlenen aan zijn zijde, dan bewijzen ze, dat ze vijanden van Christus zijn. Zij verraden de heilige zaken, die hun toevertrouwd zijn. Zij vormen een schakel tussen Satan en de ware strijders, zodat door deze mensen de vijand voortdurend bezig is de harten van de soldaten van Christus te stelen.GZ 84.2

Het sterkste bolwerk van ondeugd in onze wereld is niet het zondige leven van de verdorven zondaar of de diep gezonken uitgeworpene; het is dat leven, dat in andere opzichten deugdzaam, eerbaar en edel schijnt, maar waarin één zonde gekoesterd wordt, aan één ondeugd wordt toegegeven. Voor de ziel die in het verborgene worstelt tegen een geweldige verzoeking, die wankelt op de rand van de afgrond, is een dergelijk voorbeeld een der krachtigste lokmiddelen tot de zonde. Hij die, hoewel hij hoge opvattingen heeft omtrent leven en waarheid en eer, nochtans opzettelijk één gebod van Gods heilige wet overtreedt, heeft Zijn nobele gaven verdraaid tot een lokmiddel voor de zonde. Genie, talent, sympathie, zelfs edelmoedige, vriendelijke daden, kunnen werktuigen van Satan worden om andere zielen ertoe te verleiden te gaan over de afgrond van de ondergang voor dit leven en het toekomende.GZ 84.3

„Hebt de wereld niet lief en hetgeen in de wereld is. Indien iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet in hem. “Want al wat in de wereld is: de begeerte des vlezes, de begeerte der ogen en hovaardig leven, is niet uit de Vader, maar uit de wereld.” 1 Joh. 2:15, 16.GZ 85.1