“Leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze.”

Verzoeking is verlokking tot zonde, en dit komt niet uit God, maar uit Satan, en uit de boosheid van ons eigen hart voort. „God kan door het kwade niet verzocht worden en Hijzelf brengt ook niemand in verzoeking.” Jac. 1:13.GZ 102.4

De satan probeert ons in verzoeking te brengen, opdat het boze in ons karakter geopenbaard zal worden voor mensen en engelen, zodat hij kan zeggen, dat wij hem toebehoren. In de symbolische profetie van Zacharia wordt Satan gezien, staande aan de rechterhand van de Engel des Heren, terwijl hij de hogepriester Jozua beschuldigt, die gekleed is in vuile klederen, en hij biedt tegenstand aan het werk dat de Engel voor Jozua wil doen. Dit stelt de houding van Satan voor tegenover iedere ziel, die Jezus tot Zich zoekt te trekken. De vijand brengt ons tot zonde, en dan beschuldigt hij ons voor het hemels heelal als mensen die Gods liefde niet waardig zijn. Maar „de Here... zeide tot de satan: De Here bestraffe u, satan, ja de Here, Die Jeruzalem verkiest, bestraffe u; is deze niet een brandhout uit het vuur gerukt?” En tot Jozua zeide Hij: „Zie, Ik neem uw ongerechtigheid van u weg. Ik trek u feestklederen aan.” Zach. 3 : 2, 4.GZ 103.1

In Zijn grote liefde zoekt God in ons de kostbare genadegaven van Zijn Geest te ontwikkelen. Hij staat toe, dat wij hindernissen, vervolging en moeilijkheden op onze weg ontmoeten, niet als een vloek, maar als de grootste zegen van ons leven. Iedere verzoeking waaraan wij weerstand bieden, iedere beproeving die moedig gedragen wordt, geeft ons een nieuwe ervaring, en doet ons voorwaarts gaan in het werk van karaktervorming. De ziel die door goddelijke kracht weerstand biedt aan de verzoeking, openbaart aan de wereld en aan het hemels heelal de kracht van de genade van Christus.GZ 103.2

Maar hoewel wij ons niet moeten laten ontmoedigen door beproevingen, hoe bitter die ook zijn, moeten wij toch God bidden, dat Hij niet zal toestaan, dat wij in omstandigheden gebracht worden, waar we meegetrokken zouden worden door de begeerten van onze eigen boze harten. Door het gebed te bidden dat Christus gegeven heeft, geven we onszelf over aan de leiding Gods, en vragen Hem om ons op veilige paden te leiden. Wij kunnen dit gebed niet oprecht bidden, en toch besluiten de weg te gaan die wijzelf verkiezen. Wij zullen wachten op Zijn hand om ons te leiden, wij zullen luisteren naar Zijn. stem, die zegt: „Dit is de weg, wandelt daarop”. Jes. 30 : 21.GZ 103.3

Het is voor ons niet veilig, wanneer wij blijven nadenken over de voordelen, die wij zouden hebben, wanneer we zouden toegeven aan de voorstellen van Satan. Zonde betekent schande en noodlot voor iedere ziel die eraan toegeeft; maar de zonde is van nature verblindend en bedrieglijk, en zij zal ons verlokken met vleiende voorstellingen. Indien wij ons op het terrein van Satan wagen, hebben we niets dat ons verzekert van bescherming tegen zijn macht. Zover dat in onze macht is, moeten wij iedere toegang afsluiten, waarlangs de verzoeker bij ons binnen zou kunnen komen.GZ 103.4

De bede: „Leid ons niet in verzoeking,” is op zichzelf reeds een belofte. Indien wij onszelf onder Gods bescherming stellen, hebben wij de verzekering: „God is getrouw, die niet zal gedogen, dat gij boven vermogen verzocht wordt, want Hij zal met de verzoeking ook voor de uitkomst zorgen, zodat gij ertegen bestand zijt.” 1 Cor. 10 : 13.GZ 104.1

De enige bescherming tegen het kwaad is het wonen van Christus in het hart door het geloof in Zijn gerechtigheid. Omdat de zelfzucht in onze harten bestaat heeft de verzoeking macht over ons. Maar wanneer wij de grote liefde van God aanschouwen, komt ons de zelfzucht met zijn lelijk, afstotelijk karakter voor ogen, en we verlangen ernaar die uit ons hart uit te bannen. Wanneer de Heilige Geest Christus verheerlijkt, worden onze harten verzacht en onderworpen, de verzoeking verliest zijn kracht, en de genade van Christus verandert het karakter.GZ 104.2

Christus zal nooit de ziel, waarvoor Hij gestorven is, in de steek laten. De ziel kan Hem verlaten, en door de verzoeking overweldigd worden; maar Christus kan Zich nooit afwenden van iemand voor wie Hij als losprijs Zijn eigen leven heeft betaald. Indien onze geestelijke blik helder gemaakt kon worden, dan zouden we zielen zien, gebogen onder druk en beladen met smart, buigend als een wagen onder de last van schoven, en gereed om te sterven door de ontmoediging. Wij zouden engelen zien, die snel aanvliegen om deze verzochte mensen te helpen, die op de rand van een afgrond staan. De engelen des hemels dwingen de legers van de boze, die deze zielen omsingelen, zich terug te trekken, en zij leiden de zielen, zodat zij hun voeten neerzetten op vaste grond. De veldslagen die geleverd worden tussen deze twee legers zijn even werkelijk, als de slagen die worden uitgevochten door de legers van deze wereld, en van de afloop van de geestelijke strijd hangt onze eeuwige bestemming af.GZ 104.3

Tot ons wordt evenals tot Petrus het woord gesproken: „De satan heeft verlangd ulieden te ziften als de tarwe, maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zou bezwijken.” Luc. 22:31, 32. Gode zij dank, wij worden niet alleen gelaten. Hij, die „alzo lief de wereld heeft gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe,” (Joh. 3:16), zal ons niet verlaten in de strijd met de tegenstander van God en mens. „Zie,” zegt Hij, „Ik heb u macht gegeven om op slangen en schorpioenen te treden en tegen de gehele legermacht van de vijand; en niets zal u enig kwaad doen.” Luc. 10 : 19.GZ 105.1

Leef in contact met de levende Christus, en Hij zal u vasthouden met een hand die u nooit zal loslaten. Ken en geloof de liefde die God jegens ons heeft, en u bent veilig; die liefde is een sterkte, waar alle misleidingen en aanvallen van Satan niet kunnen binnendringen. „De naam des Heren is een sterke toren; de rechtvaardige ijlt daarheen en is onaantastbaar.” Spr. 18 : 10.GZ 105.2